We moeten er vandaag nog vroeger vandoor. Vandaar dat we het ontbijt kunnen nemen vanaf 7.00 u. Om 8u is iedereen present op de bus. De bus brengt ons naar het dorpje Oravsky Podzamok waar twee activiteiten op het programma staan: een vlottentocht op de Orava-rivier en een bezoek aan de burcht. Rond 9u houden we halt aan de aanlegsteiger. We kunnen de bus verlaten en onmiddellijk plaats nemen op een van de vlotten. In totaal bevolken we vier vlotten, per vlot een twaalf personen plaats. Na de groepsfoto nemen de vlotten een na een de start op de rustige Orava-rivier. Twee studenten besturen het vlot, een vooraan, een achteraan. Met een enorme roeispaan besturen ze het vlot en ondertussen krijgen we uitvoerig uitleg over wat er in het verleden gebeurde. Met vlotten van zo’n 30 meter lang werd het een tocht van weken naar de Zwarte zee. De rivier is heel ondiep en er moet genavigeerd worden tussen rotsen. OP een plaats wordt halt gehouden om ons op een draaikolk te wijzen. De roeispaan wordt in het water gestopt om aan te tonen dat het hier zeer diep is. Het is zalig op het vlot, rustig voortdrijven tussen het vele groen. Plots verschijnt voor ons de machtige burcht. Volgens velen is dit één van de mooiste burchten van Slovakije, die als één vinger loodrecht boven de vlakte uitsteekt. Na 3,5 km bereiken we de aanlegsteiger op de aankomstplaats, aan de voet van de burcht. We maken het ook nog mee hoe de vlotten uit het water worden gesleept. Oravsky hrad Het is pas enkele tientallen meter stappen naar de burcht. We worden er voor de rondleiding verwacht om 10u30 Een lange rij toeristen schuift aan de kassa aan. Gelukkig weet Johan dat voor gereserveerde groepen een afzonderlijke kassa is. Om forto’s binnenin het kasteel te mogen maken moet een afzonderlijk vignet van 3 euro worden gekocht. Willem en ikzelf zullen de foto’s nemen. Stipt op het afgesproken moment wordt de poort van de burcht geopend. Een jonge dame zal ons gedurende anderhalf uur doorheen de vele zalen leiden. Aan de eerste toegangspoort staan twee wachters opgesteld. Een saaie vakantiejob; daar een ganse tijd stokstijf stilstaan en geplaagd worden door toeristen die er nog even willen tussen poseren. We bereiken de tunnel en de volgende toegangspoort. Op de binnenkoer krijgen we een mooi zicht op de hoge citadel. Men is ook ijverig een dak aan het restaureren. We krijgen uitvoerig uitleg over de bewoners, de wapenschilden… We trekken naar binnen en zo verloopt de rest van het bezoek. Kamer in, kamer uit, trap op, trap af… Inderdaad, een mooie burcht en veel te zien van wat het ooit was. In een leefkamer worden we vergast op een vioolconcert door vier leuk ogende violistes. Een zaal is ingericht met opgezette dieren die in de streek leven. Ook van de wolf, de lynx en de beer die in de streek leven staat een opgezet exemplaar achter glas. Enkelen hebben helaas het kalf met de twee koppen niet opgemerkt. In een andere zaal zijn gebruiksvoorwerpen, kledij, muziekinstrumenten… tentoongesteld. Alles veilig achter glas. Ondertussen is het twaalf uur geworden, tijd om af te dalen naar de toegangspoort. Inderdaad een mooie burcht. Aan de voet van de burcht ligt het restaurant Kastelan. Daar wordt ook het eigen bier gebrouwd. De diensters brengen ons, nadat we uiteraard ons drank hebben gekozen een bord met frietjes en varkensreepjes. Best lekker. In snel tempo wordt ook het dessert geserveerd. In een mum van tijd hebben we een lekkere lunch verwerkt. Om 13u30 moeten we klaar staan om naar de parking te trekken en de bus te nemen naar het 30 km verder gelegen Zuberec. Even na 14u bereiken we het openluchtmuseum. We krijgen een Nederlandstalige handleiding en kunnen tot 16 u op pad in het 8 ha grote domein. De huisjes uit Orava zijn net als bij ons in Bokrijk opgekocht en verplaatst. Er zijn evenwel enkele replica’s bij. In de huisjes zijn de kamers ingericht zoals weleer met bedden, kasten, tafels, gebruiksvoorwerpen… Ook heel wat souvenirs worden te koop aangeboden. We moeten voortmaken willen we alle 29 huisjes een bezoek brengen. Er is ook een kerkje aanwezig, maar spijtig genoeg kunnen we enkel tot aan het traliewerk. Enkelen van onze groep hadden het geluk dat er net arbeiders waren en die hadden hen binnen gelaten. Het is inderdaad een leuke wandeling geworden tussen de vele huisjes, maar voor mij persoonlijk wat te kort! Iedereen is op de afgesproken tijd opnieuw aan de bus en tegen 17u bereiken we opnieuw het Sojka resort om de dagelijkse bezigheden af te werken: douchen, aperitieven… De dag wordt om 19u30 afgesloten in het restaurant met het gevarieerde avondmaal.Daarna nog wat tijd vrijmaken in de retrobar.

Aangekomen bij de steiger

Zicht vanop het vlot



Eén van de stuurmannen met van onze groep.

Nog een andere pose.

dat is de burcht die we straks na de vlottentocht zullen bezoeken.



Bijna 200meter hoog

Het uittrekken van het vlot.