Aangezien niet iedereen via FB volgt (waar ik heel af en toe iets op smijt) toch effe via deze weg effe briefen ;

Maandag ben ik met een maagbloeding halsoverkop naar UZA vertrokken omdat het echt niet goed ging.  Een dagje vroeger dan voorzien dus omdat ik er zowiezo dinsdag moest zijn voor mijn punctie.  Een hele bedoening waarvan ik jullie de details ga besparen (wie op uit is op horror wil ik wel een privé berichtje sturen) maar het komt erop neer dat ik hier dus nog altijd lig en met de beste zorgen word omringd.

Leverpunctie is genomen (uitslag pas volgende week dinsdag, pfffff) en ondertussen zoekt met nog uit waar de bloeding echt vandaan komt want buiten een klein maagzweertje en spatader valt er in de maag niet veel te spotten.  Ik hou ook nog geen eten binnen zonder hulp (primperan, motilium, you all know the stuff) en ook mijn ijzer staat nog betrekkelijk laag.  Pijn heb ik minder dankzij de medicatie maar heb ze wel heel erg nodig (de medicatie bedoel ik !), zo'n punctie is niet iets waar je letterlijk dagen plezier aan beleeft, lijkt eerder alsof je bent bijgewerkt met een baseball bat door iemand die het niet goed met je voorheeft.  Heb ook al twee gastroscopieën ondergaan, ook niet echt een gezellige aktiviteit, mocht voor de tweede gelukkig in een 'roesje'.

Nu is het nog wachten op een aantal zaken, de onderzoeken van in Klina gaan nog eens onder de loupe genomen worden, enfin, met laat mij niet bepaald los en ik moet zeggen dat dat mij een heel geruststellend gevoel geeft.  Uiteraard zou ik veel liever thuis zijn maar zolang ik niet stevig op mijn pootjes sta hou ik het maar op kamertje hier.  Ook voor de huisgenoten een beetje mee 'relaxed', al blijft het wel een eindje rijden, over en weer.  

Ben super trots op mijn musje die het toch wel heel zwaar had deze week en ik dank ook mijn venteke voor het geduld.  Mag allemaal wel 'logisch' zijn, maar toch.....  Gelukkig wacht hen een mega-entertainende Musti eens ze thuiskomen ; als ik 's avonds nog eens een belletje geef voor het slapen gaan hoor ik geschater op de achtergrond. Beestje is écht ni te doen .

Ik ga het hier effe bij laten, meer nieuws volgt, wanneer ik naar huis mag bijvoorbeeld maar het zou me verbazen moest dat deze week al zijn.  Enfin, dat zien we wel, ik ben niet gehaast !

Ook via deze weg nog eens bedankt voor al jullie blijken van vriendschap en meeleven, ik kan niet genoeg herhalen hoe fijn dit is.  Zal wel melig klinken en daar doe'k normaal ni zo aan maar ik meen het écht !

Heel veel liefs !!   (sorry, check effe ni op fouten, venteke is hier, take it or leave it taalpuristjes ;) )