Ondertussen zijn we al twee weekjes terug in ons belgenlandje. Mensen vragen ons vaak of we 't alweer wat gewend zijn hier. Wel, wennen aan alles wat hier méér is dan in Afrika is niet zo moeilijk. Een
lekker warme douche, het licht aandoen met een druk op een knop, een yoghurtje
uit de koelkast halen, onze laptop op eender welk moment van de dag aan het stopcontact
kunnen opladen, in de auto springen om vlug iets uit de supermarkt te halen,
oneindig veel keuze hebben in de K in Kortrijk, 't zijn zaken die wel erg snel
wennen. Wat minder snel gaat, is wennen aan alles wat hier minder is dan in
Afrika: de enorme positieve manier van denken, alles dat zich altijd vanzelf
oplost, mensen die elkaar spontaan, uitgebreid begroeten op straat, de grote
'gemeenschapszin' van de Tanzanianen (niemand staat er ooit helemaal alleen
voor), de tropische temperaturen, de polé polé - mentaliteit (doe maar op 't
gemak), afspreken 'ergens in de voormiddag' in plaats van 'stipt om 9.00 u.'...
Ook veel andere dingen die we meemaakten zullen wij voor altijd met het
Afrikaanse leven blijven associëren: mensen die in het midden van de markt hun
roes uitslapen, moeders die hun kindjes in een cafeetje bij ons op de tafel
komen zetten 'letten jullie maar een beetje op mijn kind!', in the middle of
nowhere op de prachtige savanne twee super mooi uitgedoste massaivrouwen
tegenkomen, uit respect geen foto willen nemen maar dan zelf gefotografeerd
worden door de zotte smartphone die een van de vrouwen van onder haar kleed
haalt...
Onze stage in Sarakasi Ya Vijana in Tanzania is een ongelooflijke ervaring
geweest die ons de rest van ons leven zal bijblijven.
We zijn enorm dankbaar dat we de kans gekregen hebben om Tanzania en Afrika op
deze manier te leren kennen.
We zijn uit Mto wa Mbu teruggekomen met een koffer vol levenslessen,
onvergetelijke herinneringen en vriendschap.
We willen heel graag nog enkele mensen bedanken:
Familie, vrienden, buren, medestudenten, vrienden uit de scouts, collega's van
onze ouders, buren van grootouders, vrienden van vrienden van vrienden...
Iedereen die ons op welke manier dan ook gesteund heeft om naar Sarakasi Ya
Vijana te vertrekken en om daar ons steentje te kunnen verleggen op aarde:
Bedankt voor het kopen van wafeltjes of truffeltjes (hopelijk vond je ze lekker!) bedankt om naar het buurtfeest te komen, bedankt voor de
geldinzamelacties, een énorm 'dikke merci' voor alles!
Bedankt ook aan de fervente bloglezers! We vonden 't heel erg leuk om te weten dat onze blog door zovelen gelezen werd! Dank jullie wel!
Bedankt aan de begeleiders vanuit VIVES, speciaal aan mevrouw Vergeylen voor de
steun en de enorm vriendelijke begeleiding!
Hogeschool VIVES: bedankt voor deze enorm leerrijke kans! We hopen dat nog vele
VIVES-studenten na ons ook van deze stagemogelijkheid kunnen genieten.
Bedankt Stichting Twiga, Sarakasi Ya Vijana, Mieke, Anne, alle
medevrijwilligers en bezoekers, de mama's, bewakers, de klusjesmannen, de
teachers... Een dikke knuffel en tot weerziens, badaj!
En dan nu, met een traantje in de ogen:
Bedankt mama, bedankt papa, bedankt mémé, bedankt oma, bedankt opa,bedankt
tante Lanneke, bedankt Wout, bedankt tantes en nonkels, bedankt neven en
nichtjes! Dank jullie héél érg wel, om ons te steunen in dit
onvergetelijke avontuur dat we nooit of nooit zullen vergeten!
Melissa en Lore
PS:
Melissa,
Ook jij heel erg bedankt, we hebben samen heel wat gelachen,
geweend, met tranen in onze ogen van ontroering, traantjes in de ogen door een
slappe lach, tranen in de ogen, gewoon omdat de andere met tranen in de ogen
zat. k Had deze reis met niemand anders willen en kunnen maken.
Remember:
Friendschip, not the smile-sweetly-across-the-garden kind. Friendship that
comes from a million late-night conversations
from laughing, agreeing and disagreeing
together
from having each others backs but never ever whispering behind them. A one-of-kind friendship, so deep, that sometimes it hurts. That kind of
friendship youll find in
Pearly Bay Sweet Rosé ;) (En in jou
Dank je voor de onvergetelijke
reis!)
Liefs, Lore
23-05-2014, 00:00 geschreven door Melissa&Lore 
|