Wat vliegt de tijd hier toch voorbij! Hoewel mensen hier zo weinig mogelijk doen in zoveel mogelijk tijd (terwijl mensen bij ons zoveel mogelijk doen in zo weinig mogelijk tijd) lijken de dagen hier dubbel zo snel te gaan als thuis. De maan is weer bijna vol. Vorig keer dat het terrein van Sarakasi en de savanne in onze achtertuin verlicht werden door een prachtige volle maan zeiden we: ‘volgende keer als de maan vol is gaan we bijna naar huis!’. En inderdaad. Het einde van onze stage komt dichter en dichterbij. We proberen er ondertussen gigantisch, enorm, fantastisch veel van te genieten!

Deze week was een erg drukke en een typisch Afrikaanse week. Dit wil zeggen: niets liep zoals gepland. De week startte met een vrije dag. Waarom er vandaag een nationale feestdag was is ons nog altijd niet heel erg duidelijk. ’t Heeft iets te maken met een belangrijke meneer die jarig is (denken we). We maakten er een Belgische qualitytime-dag van. Eerst deden we boodschappen in ’t dorp, daarna gingen we weer zwemmen in de lodge. Hoewel ’t zwembad overspoeld was met een grote familie uit India werd ’t toch een topdag. Toen we tegen de avond vanuit onze ligstoel donkere wolken op ons zagen afkomen, kwam de uitspraak ‘Jah, we zouden beter terugwandelen naar Sarakasi zeker?’ net iets te laat. Van ’t ene op ’t andere moment waren we kletsnat. We besloten om toch weer naar Sarakasi te wandelen (we waren toch al nat). Lopen over water, nu weten we dat het kan J! Een topdag, met als afsluiter heerlijke Belgische ‘klakoards’ en een enorm romantische (vrouwenfilm) op de laptop.

Dinsdag was een normale dag in Sarakasi. ’s Morgens deden we spelletjes met de Sarakasikinderen, werkten we het leerlingenvolgsysteem af voor de nurserykindjes en bereidden we de Susie-les van ’s middags voor. Met de Susiekindjes hebben we eerst geoefend op tellen, daarna gezongen (if you’re happy and you know it), een rups geschilderd om later een getallenas van te maken en daarna kruisvlag gespeeld. Of toch: kruisvlag beginnen spelen. We waren net begonnen toen de kleermaker kwam om de maten van de kindjes op te nemen. Binnen een paar weken kunnen ze voor de eerste keer hun schooluniformpjes aantrekken J! Wat zullen ze trots zijn J!

Na 16 uur gingen we naar ’t dorp om te kijken of er post was voor ons. We verwachten namelijk een pakketje uit België J! ’t Lijkt alsof ’t bijna 6 december is, vol spanning verlangen we tot ’t pakje aankomt in Mto wa Mbu. Helaas volgt ’t postkantoor ons niet erg in onze Sinterklaasgevoel, ’t kantoor is al elke keer gesloten geweest als we er langsgingen. Gelukkig kregen we vandaag ook super goed nieuws J! Babynieuws uit België! Marie-Lou, het nichtje van Melissa is geboren! Een hele dikke proficiat aan de mama, papa , pepe en meme J!

Op woensdag was ’t  feest op het Sarakasiterrein. Een man uit het dorp kwam lokale dans- en muziekles geven. Superleuk om mee te maken!  Na de lunch gingen we samen met Mieke, Mirjam en mama Carolina op babybezoek bij Nancé, het één week oude dochtertje van klusjesman Maritini. Het kindje was super schattig, al woog ze volgens ons niet meer dan twee kilogram. Toen we terugkwamen op het Sarakasiterrein was mama Flora net begonnen met lesgeven aan de Susiekindjes. (Lees: de kindjes schreven cijfers in hun schriftje terwijl mama Flora vanuit de zetel orders gaf.) We schreven samen nog wat verder en daarna deden de kindjes een eerste poging om hun naam te schrijven. Bij sommigen lukte het al erg goed J!

Donderdagmorgen gaven we drie keer 45 minuten bijles wetenschappen en wiskunde aan de Sarakasikinderen. Tijdens de lunch kregen vroegen onze medevrijwilligers of we zin hadden om de dag erna mee te gaan op Safari naar het Tarangire National Parc. Omdat op ons to do – lijstje nog altijd staat: ‘Olifanten zien’, en Tarangire toch wel bekend staat om het grote aantal te spotten olifanten, moesten we niet lang over het voorstel nadenken.

 ’s Middags gebeurde er iets formidabels J! Terwijl sommige Susiekindjes het nog altijd erg moeilijk hebben met schrijven van letters en cijfers, hebben Peter en Sophia optel- en aftreksommetjes gemaakt! Amai, hoera, feest, zó trots op hen J! Melissa was na de middag naar Mwalimu Anna gegaan om nog wat papierwerk in orde te brengen. Na de Susieles wandelde Lore met de kindjes mee naar huis .  Het plan was om verder te wandelen naar Mwalimu Anna, daar Melissa op te pikken en om samen verder te wandelen naar ’t dorp om de post nog eens te controleren. Zoals gezegd: niets loopt zoals gepland. Er was niemand in Mwalimu Anna om de papieren van Melissa in orde te brengen en ’t postkantoor was gesloten. ’s Avonds aten we bij ’t kampvuur, heel gezellig J!  

Vrijdag was ’t zover: op safari naar ’t Tarangirepark! De dag begon een beetje in mineur want ’t was helemaal geen mooi weer. We reden uren door ’t park voor we een echt safaridier zagen (aan vogeltjes geen gebrek). Gelukkig was de natuur die we in ’t park te zien kregen fantastisch mooi. Rond 14.30 uur wast ’t alweer tijd om, een beetje teleurgesteld, in de richting van de uitgang te rijden. Op enkele meters voor de poort van ’t park reden we met de jeep plots door een enorme troep bavianen. ’t Waren er wel zeker 200! Super om te zien. Toen we onze tocht richting uitgang verder zetten, zagen we niet één, niet twee, niet drie, niet tien, maar zeker 50 wilde olifanten! Hoera! Doel bereikt! Super! Zo werd ’t toch nog een dag om met een erg leuk gevoel aan terug te denken J!

Op zaterdag was er op Sarakasi een dag georganiseerd voor alle scholen in de buurt. De kinderen zouden luisteren naar gastsprekers, spelletjes spelen… Wij zouden vandaag ook aan deze dag meewerken, was het niet dat Lore ‘s morgens met een enorm griepgevoel was opgestaan. Bij de dokter werd malaria uitgesloten, goed nieuws dus. Uitzieken is de boodschap.

’s Avonds kregen we van de andere vrijwilligers de samenvatting van vandaag te horen. Die bevestigde alleen maar onze kijk op ’t Afrikaanse leven: ‘Hoewel een deel van de kinderen niet kwam opdagen en de begeleiders en gastsprekers véél te laat kwamen, werd ’t toch een superleuke dag!’

Heel veel groetjes en tot een volgende keer!

Melissa en Lore

Bijlagen:
Blog 12.png (446.5 KB)