Week 6 begon met een enorme regenbui. De afkoeling was wel eens welkom na de enorm hete dagen de laatste tijd. Alles gaat hier wat trager als ’t geregend heeft. De mama’s, de rest van de staff en de kindjes komen wat later op het terrein toe omdat de weg hiernaartoe veranderd is in een modderpoel. We ontbijten later en alles schuift wat op. Om 10.30u was er een parentmeeting van de susiekindjes. De bedoeling was om duidelijkheid te scheppen over het feit dat het suzieproject  de schoolspullen voor de kindjes betaalt, maar dat de ouders wel zelf  het schoolgeld moeten betalen. Ook deze meeting liep een pak vertraging op. De eerste ouders kwamen het terrein op geslenterd om 12u. De mama’s van Maiko en Peta stemden toe om het schoolgeld te betalen. Ze brachten ook de boodschap over van de oma van Obama en Dorkas: voor hen is ’t ook OK (de oma kon zelf niet komen want haar dochter, mama Obama, ligt heel ziek in ’t ziekenhuis, aids…). Rond 13u kwamen ook de mama’s van Amina en Monaïde naar hier. Voor Amina was alles al in orde gebracht vorige week, maar voor de mama van Monaïde bleek het betalen van het schoolgeld echt een probleem te zijn. De mama heeft geen man, is ziek en voedt in haar eentje haar drie kinderen op.  Langs de ene kant lijkt het heel klaar, het gaat maar over 15 euro. Langs de andere kant zijn er duizenden kinderen zoals Monaïde in de omgeving. Als wij ’t nu betalen, staan er volgende keer tien ouders voor de poort die ’t schoolgeld niet kunnen betalen… en dan nog, dan zouden we voor één schooljaar betalen, maar wat daarna? Moeilijk is ’t hier soms alleszins… We moeten nog met de coördinatoren bespreken hoe het nu verder moet.

Terwijl we op de susie-ouders wachtten maakten Richella en Lore een deal met Esta en Witi. Als wij hen mochten schminken , dan mochten zijn ons schminken. Esta en Witi zijn twee Sarakasimeisjes. Ze zijn beiden verstandelijk beperkt. Esta heeft vroeger malaria gehad, waardoor ze nu ook fysiek een probleem heeft, ze kan met haar linkerkant niet zoveel doen.

Het schminken was hilarisch, zoals je wel kan zien op de foto :) (met dank aan Sip)! Esta en Witi vonden ’t superleuk! Melissa was ondertussen naar ’t ziekenhuis met Daudi, ’t gaat al stukken beter met hem! Hopelijk zeggen ze ons maandag in Karatu ook dat Daudi genezen is J! ’s Middags ging Melissa naar Mwalimu Anna, ze hielp er om de examens Science en English te corrigeren. Lore ging zoals ze de komende maand elke middag zal doen, aan de slag met de susiekindjes. We oefenden ‘Ba be bi bo bu’ , het liedje ‘Kilimanjaro’, en schilderden daarna met wattenstaafjes. Het verschil met de kindjes nu en de kindjes die we leerden kennen als we hier net aankwamen is zo verschrikkelijk groot. Toen waren ’t allemaal kinderen waarbij ’t enorm veel moeite koste om ze in de hand te houden, nu zijn ’t zooo ’n lieverdjes!

Op dinsdag 25/03 ging Melissa ’s morgens weer naar ’t ziekenhuis met Daudi. Lore ging mee met mama Flora op tocht naar ’t huis van Susie (naar haar is ’t susieproject genoemd). Allé… eerst gingen we wel, dan had mama Flora plots niet veel zin om te gaan, dan plots weer wel, maar dan kwam de regen roet in ’t eten gooien. Met een Kaawee en paraplui was ’t snel opgelost en we gingen op pad. Susie is een meisje uit de eerste Susielichting, ze werd na drie maanden naar school gestuurd. Nu blijkt dat ze eigenlijk niet naar school gaat maar gewoon thuis rondhangt. We gingen vragen waarom ze niet naar school gaat. Uiteindelijk bleek er geen reden te zijn om niet naar school te gaan en we spraken af dat we op school zouden controleren of ze de komende weken wel echt elke dag naar school gaat. Onderweg kregen we slecht nieuws te horen. De mama van Obama, en ook tante van Dorkas, is overleden aan aids. We hebben zo te doen met ’t ventje… Blijkt dat ook zijn papa aids heeft… ’s middags maakten we met de susiekindjes een groot schilderij vol met bloemetjes voor de familie. ’t Werd heel mooi! Melissa ging ondertussen weer naar Mwalimu Anna om toezicht te houden tijdens de examens. Grappig hoe de kinderen hier een proefwerk maken echt als teamwork beschouwen. Melissa maakte dan ook snel duidelijk dat dit niet de bedoeling was: ‘Mzungu sees everything!’ :)!

Vandaag, woensdag 26/03 was een mindere dag… Vanmorgen vertrok Melissa naar goede gewoonte met Daudi naar ’t ziekenhuis. Deze keer zaten ze niet alleen in de badaji, maar waren ook Sip en Thomath mee. Thomath is een ander Sarakasijongentje die vanmorgen met heel rare ontstekingen op zijn voetzolen naar ons kwam gelopen. Gelukkig kwam ook met hem alles goed na het ziekenhuisbezoek. ’t Was wel een grappig zicht in de Badaji. Normaal is er plaats voor 3 personen, nu zaten Melissa, Sip, Daudi en Thomath erin, samen met nog drie lege kratten frisdrank die terug naar het dorp gebracht moesten worden.

Lore vertrok samen met Kitty en mama Flora te voet naar het huis van de familie van Obama en Dorkas. We zouden er heen gaan ‘to say pole’, zoals mama Flora mooi kan verwoorden. Daarmee bedoelt ze eigenlijk om ons medeleven te betuigen.  We namen ook vijf kilo rijst en drie kilo suiker mee. Het is hier gebruikelijk om iets mee te nemen voor de familie van de overledene. Het huis van de familie zat vol met vrienden en kennissen.  We dachten even dat ze ’t misschien wat ongepast zouden vinden dat we er als Mzungu’s ook naartoe gingen, maar uiteindelijk bleek dat ze ’t erg apprecieerden. ’t Maakte allemaal een diepe indruk, hoe ze hier omgaan met een overlijden, hoe ze er allemaal erg van afzien maar toch geen traantje laten, hoe ze er plots allemaal zo zijn voor elkaar… mooi om te zien! Melissa ging ’s middags weer naar Mwalimu Anna. Ze verbeterde examens history.

’s Avonds was er een gezellig afscheidsfeestje van Kitty en Mirjam. Kitty vertrekt vrijdag weer naar huis, Mirjam binnen een paar weken.

We sluiten af met een paar wist-je-datjes!

·        1 April zou er een nieuwe vrijwilligster komen: Ella. We zitten ondertussen al drie weken met het liedje ‘under my umbrella, ella, ella…’ in ons hoofd. Op een dag aan het ontbijt deelt Mieke, de nieuwe coördinator, droogjes mee dat Ella helemaal niet komt. ‘Hoezooo, heeft ze zich bedacht??’ .. niet bedacht, Mieke had ergens gelezen dat er misschien een Ellen zou komen in Juni, en haar gedachten hebben daar een Ella van gemaakt die op 1 april zou komen.  Maar zeg niet tegen Mieke dat ze ’t verzonnen heeft… neenee, ’t is gewoon in haar gedachten ontstaan…

·        We hebben ondertussen samen al meer dan 100 muggenbeten… Mto wa Mbu (rivier aan de muggen, swahili)…we zullen ’t toch nog moeten geloven!

·      Alle bewakers hebben hun haar afgeschoren. ’t staat de een beter dan de andere :)… Als we hen vragen waar ’t naartoe is antwoorden ze ‘I sold it’. Of dat ook werkelijk ’t geval is blijft een groot raadsel, ze zijn hier kampioenen in naast de kwestie antwoorden.

·        Ons ‘Swahili’ wordt beter en beter. We verstaan meer en meer en kunnen hier met de staff en met de locals in ’t dorp al een (weliswaar beperkt) gesprekje voeren.

·         Morgen koken we met alle vrijwilligers samen ‘Hutsepot’ voor de mama’s, de bewakers en de staff. Hopelijk vinden ze ’t lekker :)!

·         Jullie kunnen by the way ook heel veel nieuws terugvinden op de site van Stichting Twiga en op de facebookpagina ‘Stichting Twiga’!

·         We hebben sinds kort een huismuis: Jaques.

·         Lore niet meer Lore heet, maar ‘Nora’.. Lore is te moeilijk om uit te spreken hier!

·         Melissa geen geheimen meer heeft voor Lore. Als ze die al zou hebben, vertelt ze ze ’s nachts allemaal in haar slaap. Zo wordt Lore soms wakker gemaakt door een schreeuwende Melissa: ‘Pas op, Pas op, Pas oooop!’ … als Lore dan vraagt waarom antwoordt Melissa doodserieus: ‘er liggen hier eieren!’. Of: ‘neeneeeneeeneeneee!!!’ … Dan vraagt Lore: ‘hééé, wat is er?’, waarop het antwoord ‘je gaat het toch niet kapot maken hé’ volgt. We liggen hier regelmatig eens plat van ’t lachen :)!

Een hele dikke zoen :) ! Tot de volgende!

Kwaheri!

Melissa en Lore 

Bijlagen:
Blog 8.png (776 KB)