Vandaag namen we een taxi naar de Kathedraal want het was aan het regenen. Ik heb vandaag voor de eerste keer mijn onthaal gedaan met de kindjes! Dat was wel spannend want ik wist niet hoe Señorita Céci en de kleuters hierop zouden reageren. Ik begon eerst met een goedemorgen-liedje te zingen. Dat vonden de kleuters al heel leuk! Ze begonnen ook meteen mee te zingen. Na een aantal keer het liedje te zingen heb ik de dagen van de week besproken, dat vonden de kinderen ook leuk. Dan heb ik geprobeerd om de daglijn uit te leggen, voor sommige kleuters was dit wel moeilijk om te begrijpen, maar enkelen waren er toch al mee weg ( ik denk dat dat ook wel elke dag beter zal gaan). Ik vond het wel heel spijtig dat Señorita Céci mijn onthaal niet heeft gezien ( ik weet niet waar ze naartoe was) want nu weet ik nog niet goed wat zij ervan vindt. Daarna had ik van Señorita Céci de opdracht gekregen om de letter A aan te leren aan de kinderen. Ik maakte een werkblaadje om de letter A in te oefenen. Daarna was het speeltijd. Na de speeltijd heb ik de kleuters zichzelf laten tekenen op een papier. Daarna trok ik van elke kleuter een foto met zijn/haar tekening, de kleuters vonden dit heel spannend en heel leuk! Ik heb daarna de tekeningen ook opgehangen in de onthaalhoek, dat zijn de kinderen niet gewoon want meestal worden hun werkjes meteen in de kast gestoken. Daarna heb ik het liedje ‘ hoedje van’ aangeleerd in het Nederlands en ik moet zeggen, ik schrok ervan hoe goed dat eigenlijk ging! Daarna was het tijd om naar huis te gaan. Toen de kinderen door waren, namen we de bus en gingen daarna verder te voet door naar de Choko Banana. Daar begon ik meteen ijverig te werken voor school, want ik had veel ideeën voor morgen, maar dat is natuurlijk ook veel knutselen en voorbereiden! Tegen 15 uur hadden we afgesproken met Señorita Mariana, zij ging met ons samen naar enkele winkeltjes waar je poncho’s en Ecuadoriaanse vlaggen kan kopen. Na een tijdje hadden we gevonden wat we wilden en gingen terug naar de Choko Banana. Daar begon ik verder te knutselen. Tegen 20 na 6 viel ineens mijn frank, dat ik geen plastificeerfolie meer had en ik had dat écht nog nodig vandaag! Ik ben dan gaan vragen aan Susana of ik dit nog ergens kon gaan kopen. Ze zei ons dat we mee moesten gaan met twee jongens die juist in de Choko banana waren, zij zouden ons naar een winkel brengen. Wij zijn dan met hen met de auto naar een winkel gereden en hebben gelukkig nog een rol kunnen kopen! Daarna aten we in de Choko Banana en gingen naar huis. Thuis werkte ik verder voor school, ik had het precies een beetje onderschat, want ik heb moeten doorwerken tot 2 uur ’s nachts om alles af te krijgen! Ik kon dus nog maar maximum 4 uur slapen, dus ik geraakte wel een beetje in paniek. Ik ben tegen 2 uur dan maar heel snel in mijn bed gekropen!

18-02-2008 om 00:00 geschreven door Marike  

Vandaag zijn we om 10 uur opgestaan, want we hadden tegen 11 uur afgesproken met Fernando (= de zoon van Señorita Mariana) om samen naar de voetbal te gaan kijken. We namen een taxi naar het stadion, kochten een kaartje en gingen op de tribune zitten. Ambato ( waar wij natuurlijk voor suporterden!) moest vandaag tegen Quito voetballen. De supporters hier hebben wel heeel veel lawaai bij! Met een hele fanfare en met vlaggen en toeters en alles erop en eraan kwamen zij mee bij ons op de tribune zitten. Ze zongen heel de wedstrijd door! Na nog geen 5 minuten had Quito al een goal gemaakt, de spanning bij ons op de tribune steeg!! Toen tijdens de pauze Ambato 3-0 achter stond, voelde je echt wel de spanning bij de supporters! Elke keer als er een goal werd gemaakt door de andere ploeg begonnen de supporters heel hard te schelden ( we verstonden niet wat ze juist zeiden, maar ik ben er zeker van dat het heel lelijke dingen waren!!!) In de tweede helft maakte Ambato dan toch nog een goal, met veel gejuich en getier in onze tribune natuurlijk. De wedstrijd eindigde met 3-1 voor Quito. Ik ken niet zo veel van voetbal maar ik vond het toch wel eens leuk om hier zo een wedstrijd mee te maken! We kregen van Fernando nog een mooi aandenken ( een vlaggetje van de voetbalploeg van Ambato) Daarna bracht Fernando ons met zijn auto naar de Choko Banana. We zijn met Susana en Arturo naar een pizzeria geweest en hebben daar een pizza gegeten. Daarna gingen we terug naar de Choko Banana waar we even werkten voor school. Tegen 4 uur gingen we met een taxi naar de bus terminal en namen daar een bus naar Salasaca. Dat was wel even spannend want de taxichauffeur zei ons dat we die bus moesten nemen, maar de buschauffeur zei dat we een andere bus moesten nemen. We werden van hier naar daar gestuurd, maar uiteindelijk hebben we dan toch de juiste bus gevonden. Toen we aankwamen in Salasaca ( daar is een marktje met allemaal kleding, muziekinstrumenten,… handgemaakt door de mensen) kochten we veel souveniertjes! Toen we zowat heel de markt leeg hadden gekocht zijn we met de bus terug naar de terminal gegaan en namen we een taxi naar de Choko Banana. Daar lieten we alles wat we gekocht hadden zien aan Susana en daarna gingen we naar huis met een taxi. De taxichauffeur reed wel heel gevaarlijk! Hij had in zijn auto vanvoor een TV staan en was heel de tijd aan het volgen op de TV en niet goed op de weg aan het letten! Maar uiteindelijk zijn we wel veilig thuis geraakt! Toen we thuis kwamen heb ik eten gemaakt, hebben we gegeten, heb ik nog wat voor school gewerkt en daarna ben ik gaan slapen. Ik ben heel benieuwd voor morgen om mijn onthaal te introduceren, want de kinderen en Señorita Céci zijn deze manier van legeven helemaal niet gewoon, dus ik ben benieuwd hoe zij erop zullen reageren!

17-02-2008 om 00:00 geschreven door Marike  

Vandaag zijn we vroeg opgestaan want Señorita Mariana had ons uitgenodigd bij haar thuis. Tegen half 10 namen we een taxi naar haar thuis. Toen we aankwamen werden we vriendelijk onthaald door 4 honden! We kregen al meteen Whisky en wijn aangeboden! Daarna gingen we met Señorita Mariana naar de keuken, want zij was eten aan het maken. Even later kwam haar man aan, hij liet ons meteen foto’s zien. We bekeken alle foto’s die ze hadden! Daarna kregen we een rondleiding in hun huis en in hun tuin. Ze hadden ook cavia’s, ze vertelden ons dat als de cavia’s groot waren dat ze die dan op de barbecue legden en daarna opaten! Daarna staken ze de barbecue aan en legden het vlees erop. Toen het vlees klaar was, aten we. Even later kwam ook Fernando (= de zoon van Señorita Mariana) aan. We hebben even gepraat met de zoon en hebben afgesproken dat we morgen samen naar een voetbalmatch gaan kijken. Tegen 14 uur namen we de auto om naar de school te gaan. Er waren al veel ouders in de school want het was vandaag voetbaltornooi voor de ouders. Wij hebben dan onze voetbaloutfit aangedaan. Deze hadden we gekregen. Ik moest mee voetballen met de ouders van de kleuters en Droïma moest mee voetballen met de ouders van het zesde leerjaar. Even later moesten we allemaal naar een straat wat verder want vanaf daar zouden we in de stoet moeten lopen. De fanfare van de school liep helemaal vooraan en daarachter liep dan elke keer een voetbalploeg. Wij liepen dus ook mee in de stoet! Dat was wel grappig! Toen we aankwamen op de speelplaats werd er eerst een missverkiezing gehouden, elke voetbalploeg had zijn eigen miss (= de mooiste moeder van de klas). De miss van het tweede leerjaar is gewonnen. Het derde leerjaar heeft een medaille gekregen omdat ze de mooiste voetbaloutfit hadden. Daarna moesten we poseren met alle missen en alle leerkrachten voor een foto. Na de fotosessie gingen we naar de klas, daar aten we een broodje en kregen een limonade. Daarna begon de eerste wedstrijd: het eerste leerjaar tegen het tweede leerjaar. Ik dacht dat wij daarna zouden moeten voetballen, maar de directeur zei me dat wij de volgende keer zouden voetballen, vandaag werd er maar 1 wedstrijd gespeeld. Opeens zei Señorita Mariana dat we doorgingen, dat vond ik wel spijtig want ik wilde nog wat verder kijken naar de wedstrijd. Maar alle leerkrachten gingen blijkbaar naar huis. We gingen mee naar Señorita Mariana en hebben ons daar weer omgekleed. Daarna hebben zij en haar man ons naar de Choko Banana gedaan met de auto. We zaten met vier vooraan in de auto! Dat vond ik wel wat gevaarlijk, Señorita Mariana zat zelfs met haar benen mee bij de pedalen! Toen we aankwamen hebben we nog wat mails nagekeken en daarna zijn we gaan eten in een restaurant. Toen we lekker gegeten hadden, namen we een taxi naar huis en werkten we nog wat voor school.

16-02-2008 om 00:00 geschreven door Marike  

Vandaag was het zover, we gingen op uitstap met het vijfde en het zesde leerjaar naar de Chimborazo (= vulkaan). Toen we ’s morgens aankwamen was heel de school in de ban van de uitstap. Vele ouders kwamen snel nog enkele vragen stellen in verband met de uitstap. Alle kinderen waren heel benieuwd en vonden het heel spannend! Ik moest van de directeur even mee gaan naar zijn kantoor, hij zei me dat ik mijn rugzak niet kon dragen want dat ik dan te moe zou worden. Ik zei hem dat het in orde was en dat het wel zou lukken. Maar hij zei dat hij mijn rugzak wel zou laten dragen door een kind! Ik werd toch wel een beetje boos van die uitspraak dus heb ik gezegd dat ik het wel zou proberen en dat als het niet meer lukte ik mijn rugzak wel aan hem zou geven en dat hij hem dan maar moest dragen! Dat was misschien niet zo slim, maar hij begon heel hard te lachen omdat ik zo boos was, dus het was wel in orde. Na een tijdje kwam de bus dan toch aan en vertrokken we. Het was ongeveer 2 uur rijden met de bus. Op de bus vonden we het wel heel vreemd dat alle kinderen zomaar mochten rondlopen. Vele kinderen kwamen ons eten aanbieden: kip, snoepjes, chips, popcorn,… en dat om 9 uur ’s morgens! Onderweg stopten we zeker 5 keer omdat er kinderen naar toilet moesten! Dan stopte de bus midden op de weg en gingen de kinderen in de bosjes. Soms nog geen kwartier later moest de volgende al! Toen we aankwamen was het heel koud voor de kinderen ( wij zijn dat dankzij ons Belgenlandje wat meer gewoon é). Maar we hadden toch veel kleren aangedaan en een muts en een sjaal aan. We begonnen aan onze tocht naar boven. Dat was wel heel zwaar want we zijn tot 5000 meter hoogte gegaan en daar kan je niet meer zo goed ademen! Ik vond het wel een beetje onverantwoord hoor! Zonder voorbereiding zo een zware tocht! Onderweg kwamen we mensen tegen helemaal uitgerust in bergoutfit en duidelijk voorbereid! Na nog geen 100 meter begonnen de eerste kinderen te klagen, ze hadden hoofdpijn of hadden het koud of voelden zich misselijk of… Na 200 meter begonnen de eerste kinderen te vallen, ze vielen gewoon uitgeput op de grond! Wij moesten ze dan helpen en motiveren om toch door te stappen. Señorita Adelaide ( = leerkracht vijfde leerjaar) had zelf ook veel problemen, ze voelde zich niet goed en kon de tocht ook niet aan, waardoor ze ook begon te klagen en dit was niet bepaald motiverend voor de kinderen! Na een tijdje begonnen sommige kinderen zelfs over te geven! Wij zijn er dan bij blijven zitten en wachtten tot de directeur langskwam, wij dachten dat hij wel zou weten wat we met die kinderen moesten doen. Maar toen hij aankwam zei hij gewoon: ‘ Dat is niets, doorlopen!’ Ikzelf had toch ook wat problemen, door de hoogte en mijn keelontsteking kon ik heel moeilijk ademen. Ik voelde me ook heel duizelig en misselijk! Zo duizelig soms dat ik even moest gaan zitten in de hoop dat ik dan niet zou flauwvallen! Ik vond het echt onverantwoord! Sommige kinderen konden het wel aan, maar het merendeel had écht wel problemen. Het was zo een vreemd zicht: kinderen die uitgeput op de grond vielen, kinderen die moesten wenen, kinderen die moesten overgeven, kinderen die hun longen er bijna uithoesten,… ! En dit was dan het hoogtepunt van het jaar! Toen we even later aankwamen bij een huisje zijn we daar naar binnen gegaan om iets warm te drinken. Sommige kinderen hun handen en hun gezicht waren zo koud als een ijsblokje, echt niet te doen! Ik heb dan maar geprobeerd om de kinderen een beetje op te warmen want anders geraakten ze nooit meer terug vreesde ik. Ik wilde heel graag mijn kleren aan hen geven, maar ik had natuurlijk niet genoeg kleren aan om 66 kinderen aan te kleden! De kinderen waren wel heel lief voor elkaar, ze hielpen elkaar en ze warmden elkaar op. Na een kwartiertje zitten gingen we terug naar beneden, dit ging wel iets beter. Toen we beneden aankwamen aten we, de kinderen waren ondertussen bijna bevroren en smeekten bij de directeur of ze in de bus mochten gaan zitten omdat het daar toch iets warmer is. Na een tijdje zagen mochten de kinderen dan toch uiteindelijk in de bus gaan zitten. Señorita Adelaide was tijdens het eten heel hard aan het klagen over de koude en ze bibberde bijna uit haar vel, dus heb ik haar een trui van mij gegeven. We kregen eten van de directeur: koude rijst, koude kip en koude patatjes. Daarna kregen alle kinderen een warme chocomelk. Toen vertrokken we terug met de bus richting Ambato. Na 2 uur rijden zei de directeur dat Droïma en ik moesten uitstappen, want dat we nu dichter bij huis waren en we moesten niet helemaal meer meegaan naar de school. We namen afscheid van de kinderen en stapten uit. We gingen ineens naar het shoppingcenter want ik moest nog witte schoenen hebben om onder mijn voetbaluniform te dragen voor morgen te voetballen in de school. Daarna gingen we naar huis, namen onze laptop en vertrokken naar Susanna. Daar hebben we dan even onze mails nagekeken en gegeten. ’s Avonds toen we naar huis wilden gaan hoorden we muziek in een kerk dus gingen een kijkje nemen. Wat we zagen was fantastisch! Alle mensen daar groot en klein waren aan het dansen heel de kerk rond! We vroegen of we mee mochten doen en dat mocht. Dus wij maar meedansen en rondspringen! Dat was wel grappig, want we konden niet zo heel goed volgen. Achteraf vroegen we wat dit eigenlijk was ( wij dachten eigenlijk dat het een sekte was ofzo), de mensen zeiden ons dat het een mis was. Daarna namen we de taxi en gingen naar huis. Ik nam nog vlug een douche en kleedde me om en daarna vertrokken we naar de milk, dat is een discotheek. ( eigenlijk zoiets als de copa) Miki heeft ons afgezet bij de discotheek. Toen we aankwamen was er wel niet veel volk, dus zijn we maar gaan zitten en hebben we een cerveza (= een pintje) gedronken. Even later trokken we het ons niet meer aan dat er nog niet zoveel volk was en zijn we beginnen dansen ( niemand kent ons hier toch J ) Even later werd ik geroepen door een meisje, ze zei dat ik bij hen moest komen dansen in de groep dat is veel leuker. Dat was inderdaad ook veel leuker! Op die manier hebben we weer wat lokale bevolking leren kennen! We hebben het feestje samen met hen afgesloten ( het was wel al gedaan om 2 uur). Daarna namen we afscheid en namen een taxi naar huis en gingen we slapen. Het was weer een leuke maar vermoeiende dag!

15-02-2008 om 00:00 geschreven door Marike  

Toen we aankwamen op school wenste iedereen ons een gelukkige Valentijn. Ik kreeg ook van de kleuters bloemetjes en van een kleuter kreeg ik zelfs chocolade. Dat was wel even moeilijk want de chocolade was ingepakt en ik wist niet goed of het nu onbeleefd was om het cadeautje uit te pakken of dat het onbeleefd was om het dicht te laten. Ik nam het aan, bedankte de kleuter en wachtte even, toen de kleuter bleef kijken heb ik het maar open gedaan. Vandaag kregen de kleuters Engelse les van señorita Gabriella. Ik vind haar wel heel leuk, ze is 22 en is eigenlijk de enige leerkracht die oprecht geïnteresseerd is in wat we in Tena gedaan hebben. Dat gevoel heb ik toch. Het is wel grappig als ze Engels geeft, ze kan vrij goed Engels, maar haar uitspraak trekt soms op niets! ( zo zegt ze bv. Bery good). Ondertussen moest ik van señorita Céci voor elke kleuter een hartje tekenen en uitknippen om mee te geven naar huis. Na de speeltijd maakte ik met de kleuters kussentjes uit rubber om in de onthaalhoek te leggen. Ik speelde enkele spelletjes met hen in de onthaalhoek, dat was niet zo gemakkelijk want de kleuters zijn het niet gewoon om in een kring op een kussentje te zitten. Ik moest elk kindafzonderlijk op zijn/haar kussentje zetten want anders begrepen ze het niet! Daarna maakte ik met hen een werkblaadje. Toen de school gedaan was namen we de bus naar de Choko Banana. Daar keek ik mijn mails na en begon te werken voor school. In de namiddag gingen we nog geld afhalen want we moesten Susana nog betalen voor het eten. Ik kreeg van Susana een thee met oregano voor mijn maag. Daarna gingen we naar huis, aten we en werkten verder voor school. Morgen gaan we een vulkaan ( de Chimboraza) beklimmen met het vijfde en zesde leerjaar. Ik ben wel heel benieuwd want Susana heeft ons gewaarschuwd dat we heel warme kleren moesten aandoen, want anders zouden we in het ziekenhuis belanden!We moesten ook pijnstillers meenemen voor als we hoofdpijn kregen. Ook moesten we onze mond bedekken want op die vulkaan zijn er veel assen door de uitbarsting van de andere vulkaan. Dus ik ben wel heel benieuwd!

14-02-2008 om 00:00 geschreven door Marike  

Vandaag weer vroeg opgestaan om naar het schooltje te gaan. Dat was wel weer moeilijk! Toen we aankwamen in de school was de directeur niet aanwezig. Niemand wist waar hij was! Na de driloefeningen ging ik naar de klas. Ik had op voorhand gevraagd of ik iets moest voorbereiden, maar señorita Céci had gezegd dat dat niet nodig was. Maar ze liet me wel heel de dag lesgeven! Als ik dat had geweten had ik wel wat voorbereid! Ik heb eerst een werkblaadje gemaakt met de kinderen. Daarna was het turnen, maar señor Marcello was ook niet aanwezig dus señorita Céci vroeg me of ik turnen wilde geven. Ik heb dan eerst een opwarming gedaan en daarna heb ik enkele spelletjes gespeeld. Toen was het speeltijd, ondertussen was de directeur blijkbaar aangekomen. Na de speeltijd had een kleuter een bloedneus, ik zag señorita Céci al bijna flauwvallen, dus ik heb gezegd dat ik me wel zou bezighouden met hem. Nada t ik de kleuter verzorgd had ben ik met hem naar de klas gegaan. Daar heb ik samen met de kinderen nog wat geoefend op hun naam schrijven. Toen de school gedaan was, kwamen er enkele moeders praten over het voetbaltornooi voor zaterdag. Ik heb van hen ook een voetbaloutfit gekregen om mee te spelen! Ik ben eens benieuwd! Daarna namen we de bus en stapten we verder naar de Choko Banana. Daar kregen we eten en daarna werkten we nog wat voor school. Toen gingen we naar huis en knutselde ik verder voor de onthaalhoek die ik maandag zal introduceren. Ik voel me nog steeds wel ziek dus ik ga vroeg slapen vandaag.

13-02-2008 om 00:00 geschreven door Marike  

Vandaag hebben we goed uitgeslapen. Toen ik opstond voelde ik me wel terug zieker. We gingen naar de Choko Banana en ik mailde nog wat. Toen ik ’s middags eten kreeg, voelde ik echt dat het niet in orde was met mijn maag: ik had bijna niets gegeten maar ik voelde me helemaal opgeblazen en had veel pijn. Na het eten ging ik met Susana eerst mijn pakket met materiaal voor de kleuters halen bij DHL. Daarna ging ik met Susana naar de dokter want ik voelde me echt niet goed. De dokter voelde aan mijn buik en trok maar een bezorgd gezicht, ik kreeg natuurlijk al schrik, want ik verstond helemaal niet wat hij allemaal te zeggen had. Ik verstond alleen dat hij zei dat het er niet goed uitzag! Daarna schreef hij verschillende medicamenten voor. Ik vroeg nadien aan Susana wat er aan de hand was, ze zei me dat ik een keelontsteking had en ook iets met mijn maag en darmen. We zijn dan naar de apotheker gegaan om de medicatie te gaan halen. Wat een rare toestand daar: de man gaf geen doosjes mee, enkel de aantal pillen die ik nodig had, sommige werden zelfs ingepakt in een papiertje. Ik vertrouwde het zaakje niet helemaal, maar ik zal de pillen maar braafjes nemen zeker J. Daarna gingen we terug naar de Choko Banana, ik nam mijn pakket en we zijn dat eerst naar huis gaan doen. Daarna gingen we inkopen doen, want we hadden geen eten meer in huis. Toen we thuis kwamen hebben we gekookt en na het eten kwam Miki nog even bij ons zitten om te praten over onze avonturen in de jungle. Dat was wel leuk en ik oefende ondertussen mijn Spaans nog een beetje. Daarna maakte ik mijn reflectieverslag verder af en gingen we slapen.

12-02-2008 om 00:00 geschreven door Marike  

Vandaag was het dan zover, we moesten terug naar Ambato en deze mooie streek verlaten! L ’s Morgens pakten we in en namen een taxi naar Tena. We gingen nog even mee met Christopher naar hun school om eens een kijkje te nemen. We maakten kennis met padre Ernesto ( = de directeur) en kregen een rondleiding van Christopher. Daarna namen we afscheid en gingen naar Wim, want hij zat in een internetcafé en ging met ons mee naar de bus terminal. Daar namen we afscheid van Wim en vertrokken terug naar huis. Dat was weer een lange en zware busreis! Aangekomen in Ambato namen we een taxi naar de Choko Banana. We keken onze mails na en maakten onze blog in orde. We aten in de Choko Banana en gingen vroeg naar huis om vroeg in ons bed te kruipen, want ik was wel heel moe na zo’n zware maar heel leuke week!

Ps. Zoals jullie misschien al weten is de vulkaan hier uitgebarsten! En wij zaten ondertussen toch wel in Tena zeker! We hoorden dat de kinderen niet naar school geweest zijn vorige week omdat er veel assen waren en dat is niet goed voor uw longen en als je dat op je huid krijgt kan dat een allergische reactie veroorzaken. Daarom konden de kinderen niet naar school komen.

11-02-2008 om 00:00 geschreven door Marike  

Vandaag hebben we eerst even uitgeslapen. Daarna vertrokken we naar Tena, daar aangekomen zijn we eerst ergens gaan eten, want na zo’n tochtje hadden we wel honger gekregen. Dan zijn we naar de bank geweest om geld af te halen. Daarna hebben we in de bus terminal kaartjes gekocht om morgen de bus te nemen. Toen gingen we naar een man die een boa constructor had, we hadden van de jongens gehoord dat je die mocht pakken en dat wilde ik wel heel graag eens een keertje doen! Wat een groot beest was dat! Het woog wel wat en het was een heel raar gevoel in mijn nek. Ik vond het wel spannend dat de man de slang rond mijn nek deed, want het is wel een wurgslang en ik voelde de slang al beginnen knijpen! Daarna gingen we naar de winkel om inkopen te doen. Toen begon de dagelijkse regenbui weer en we waren natuurlijk weer drijfnat. We namen een taxi naar huis, dat was wel even spannend, want toen hij door de rivier was gereden geraakte hij niet zo goed berg op. Maar na een paar keer proberen lukte hem dat toch. Toen we thuis aankwamen gingen we nog even zwemmen in de rivier, dat was wel zalig, de zon was lekker warm en dan in de rivier echt zalig! ’s Avonds aten we pannenkoeken die Christopher gemaakt had. Daarna ging Christopher naar de overkant van de rivier, daar woonden Belgen die ook op buitenlandse stage zijn en we hadden afgesproken dat we hen vanavond gingen komen halen. Toen ze bij ons aankwamen gaven we hen eerst een rondleiding in het huis. Daarna zaten we gezellig bij elkaar en vertelden onze ervaringen aan elkaar. Het was fijn om eens te horen hoe Thijs ( kleuterleider) zijn stage deed met de kleuters. Ook de verhalen van Sarah die lager onderwijs doet waren fijn om te horen. We bleven lang zitten en daarna gingen ze weer naar huis en gingen wij slapen.

10-02-2008 om 00:00 geschreven door Marike  

Vandaag was het rustdag, dus we hebben heel de dag niets gedaan. We hebben wat gerust in de hangmat en boekjes gelezen. Dat was wel nodig want ik ben wel heel moe ondertussen! ’s Avonds hebben de jongens scampi’s met pasta gemaakt. Jaja we worden hier nogal verwend Zenne! Daarna hebben we nog wat gezeten en gepraat en zijn we stilletjes aan gaan slapen. Het was een hele luie dag, maar dat was ook wel eens leuk!

09-02-2008 om 00:00 geschreven door Marike  

Vanmorgen opgestaan met nog meer beten natuurlijk! Het was heel hard aan het regenen echt niet normaal! We kregen ontbijt van Juan. Ons programma zou een beetje wijzigen, want ze vonden het te gevaarlijk om met de kano te varen als het zo hard regende. Dan hebben we een lange broek aangedaan, laarzen, regenjas en ons heel goed ingesmeerd want we zouden een tocht doen door de jungle. Dat was wel zwaar want het was heel warm, maar toch heel hard aan het regenen. De grond was ook een modderboel geworden. We ontdekten echt heel veel over de planten en de dieren! Juan wist er heel veel over. Op een gegeven moment had juan een hol van een tarantula gevonden en hij had er niet beter op gevonden om de tarantula naar buiten te lokken door met een stokje in het hol te peuteren. We moesten wel wat opzij gaan, want als de tarantula uit het hol zou komen zou die wel aanvallen zei hij. Wij natuurlijk vol spanning aan het wachten, maar geen tarantula te zien, het hol was leeg… Dat was wel spijtig vonden we. Daarna zette Juan met kleurstof van een vrucht tekeningen op onze gezichten. Hij maakte ook met palmboombladeren een hoed voor me zodat ik een echte jungleprinses was! Juan liet zien hoe de mensen hier een val voor de dieren maken. Na de tocht gingen we terug naar ons hutje en kregen we eten. Na het eten hielden we opnieuw een siesta in de hangmat. Ondertussen gaf Juan ons een tatoeage met natuurlijke kleurstoffen, deze zou er 10 dagen opblijven. Daarna gingen we weer verder met de kano en gingen opnieuw naar het indianendorpje van gisteren. Maar weer was er niemand te zien, Juan zei dat waarschijnlijk iedereen aan het werken was. Hij liet ons enkele vruchten zien en nam voor ons ook pompelmoes mee. Dat waren echt wel grote pompelmoezen! Die aten we dan op in de kano. Daarna stopten we bij een vrouw die iets aan het doen was in het water. Bleek dat zij goud aan het zoeken was, we vroegen of we ook eens mochten proberen en ja wij vonden ook goud! Daarna nodigde de vrouw ons uit bij haar thuis. Hun huis was een beetje verder en om er te geraken moesten we eerst nog door een moeras. De mensen zijn heel gelukkig, maar ik denk toch niet dat ik zo zou kunnen leven! Ik heb wel veel respect voor die mensen! We kregen ook een drankje aangeboden, we proefden ervan en het was écht walgelijk! Ik lustte het écht niet, heel lastig, want uit beleefdheid en respect voor die mensen wilde ik het niet laten staan, dus heb ik het grootste deel maar braafjes opgedronken. Daarna gingen we met de kano terug naar het beginpunt en reden daar met de pickup naar het centrum van Tena. Daar gingen we eerst nog naar de winkel en daarna gingen we naar huis. Daar aangekomen onaangename verrassing: er was geen elektriciteit meer! Dan maar met kaarsjes het gezellig maken é. Dat is wel heel spannend ze zo met heel weinig licht midden in de pikzwarte jungle! Even later kwam Gerard op bezoek, Gerard woont een kilometer verder en is dus een buur. Het is een Nederlander van 50 jaar, 4 jaar geleden heeft hij alles in Nederland verkocht en is hier een huis beginnen bouwen, maar na een jaar was al zijn geld op waardoor hij zijn huis niet afkreeg. Hij woont nu in de kelder van zijn hele grote huis! Het is wel een rare kwiet, maar hij was wel heel vriendelijk! We hebben nog iets gedronken en nog lang gepraat tot in de vroege uurtjes en dan zijn we gaan slapen.

08-02-2008 om 00:00 geschreven door Marike  

Vandaag heel vroeg opgestaan want we moesten om 9 uur in Limon cocha zijn. Tegen kwart na 7 zijn we vertrokken aan de weg, nu viel het veel beter mee omdat het nog vroeg was en het was nog niet zo heel warm. Toen we aankwamen aan Limon cocha ( = een hotel, zij organiseerden deze tweedaagse) kregen we eerst nog een ontbijt. Daarna vertrokken we met een pickup naar een goed stuk van de jungle, dat was een uurtje rijden. We zijn dan met een grote kano vertrokken op de rio. Dat was echt wel zalig, midden in de jungle, kei mooie natuur! Wij met 4 en dan de gids erbij, echt leuk! We hebben echt ook geluk gehad met onze gids, de juan, hij was echt heel sociaal en heel grappig en hij wist heel veel van de jungle, we hebben veel bijgeleerd! Eerst zijn we gestopt in een indianendorpje langs de kant van de rio, maar er was niemand te zien, het zag er maar verlaten uit dus zijn we maar verder gegaan. Dan zijn we verder nog eens gestopt en zijn we de jungle ingegaan, das was echt prachtig! Juan liet ons vele bloemen en planten zien, ruiken en soms zelfs proeven! Er waren wel veel insecten en die lusten mijn precies wel heel graag! Mijn benen stonden vol met beten, hoewel ik me heel goed had ingesmeerd tegen insecten!(ik heb ze geteld op mijn 1 been en daar had ik er al 94!) Gelukkig hadden we onze malariatabletten ook goed genomen! Na ons tochtje gingen we verder met de kano, even later stopten we weer aan de kant, want daar zouden we eten. We kregen eerst een rondleiding in een museum over hoe de mensen hier leven en hoe ze op jacht gaan enzo. Even later mochten we zelf ook eens met een blaaspijp proberen te schieten. Dat was wel grappig want de blaaspijp was vrij lang en woog wel zwaar! Ondertussen maakte Juan eten voor ons klaar. Juan gebruikte palmboombladeren als tafelkleed! Na het eten deden we een siesta in de hangmat. Daarna gingen we weer verder met de kano en stopten bij een reservaat voor dieren die een tijdje niet meer konden overleven in de jungle. Dat was wel heel leuk, de aapjes liepen er rond! Ook zagen we veel verschillende vogels, een kaaiman, schildpadden, jaguars,… Sommige dieren moesten wel in kooien want zij waren te agressief om los te lopen. Na deze wandeling gingen we weer verder en stopten we ergens om in de rio te zwemmen. Dat deed wel deugd want het is wel heel warm en vochtig hier, dus je zweet je wel kapot! Daarna gingen we weer verder en stopten een eind verder om te overnachten. We zouden overnachten in een hutje aan een soort van hotel. Eerst maakte Juan nog eens eten voor ons en daarna gingen we nog even in de hangmat liggen om te genieten van de ondergaande zon in de jungle met op de achtergrond de typische junglegeluiden! Echt zalig! We zijn dan ook in de jungle hout gaan sprokkelen om een kampvuurtje te maken, zelfs ’s nachts was de temperatuur aangenaam! Na een lange en vermoeiende dag gingen we slapen. Eerst nog alle beesten wegjagen uit ons hutje en dan naar dromenland.

07-02-2008 om 00:00 geschreven door Marike  

Ik heb vannacht echt slecht geslapen, ik heb heel de nacht moeten hoesten, waardoor ik altijd opnieuw wakker werd! Langs de andere kant heeft de jungle toch ook veel geluid bij hoor! Echt zoals in de filmpjes, de dieren in de jungle maken heel de nacht door geluiden. Dan uiteindelijk toch maar opgestaan en in de hangmat gaan liggen in de hoop dat ik daar nog even kon slapen. Christopher werd wakker en ging nog even joggen, ik twijfelde even of ik mee zou gaan, maar uiteindelijk denk ik dat dat niet zo een goed idee was in mijn toestand. Ik ben na een tijdje toch maar terug in mijn bed gaan liggen om nog even te slapen. Dat lukte me uiteindelijk! Na een tijdje maakte Droïma me wakker want we zouden naar Tena gaan. De weg die de jongens elke dag moeten doen, vind ik toch wel hard: brandende zon, stenen en zand en heel de tijd berg op en berg af! Toen we na een 40 minuten aan het einde van de weg kwamen, namen we een bus verder naar het centrum. Toen we daar aankwamen gingen we eerst naar een hotel om een uitstap voor morgen vast te leggen. Daarna gingen we nog even een terrasje doen. Opeens viel de regen met bakken naar beneden! Nu weet ik waarom het regenwoud REGENwoud wordt genoemd! Daar is een Belgische regenbui niets tegen hoor! Op een paar seconden ben je doorweekt. Aangezien de regenbui wel even duurde, zijn we er maar doorgegaan en hebben even in een internetcafé geschuild en onze mails nagekeken. Daarna kochten we nog eten en gingen met een taxi naar het huis. Daar maakten we eten klaar en aten. Daarna speelden we nog een spelletje scrabble en gingen naar Bert zijn huis (400 meter verder) om de was te wassen. Ik kan jullie verzekeren als het in de jungle donker is dan is het écht pikkedonker en zie je niets! Na de was hebben we nog even iets gedronken en zijn gaan slapen. Hopelijk lukt dat vandaag beter!

06-02-2008 om 00:00 geschreven door Marike  

05-02-2008 om 04:25 geschreven door Marike  

Vanmorgen een ramp, ik had ondertussen al 38,7 graden koorts en voelde me natuurlijk een wrak! Ik wilde het liefste gewoon in mijn bed blijven liggen, maar dat ging niet want alles was al geregeld om naar Tena te gaan. Dan maar vlug een douche genomen en een koortswerend medicijn en naar de busterminal vertrokken. De jongen waren daar aan het wachten op ons, gelukkig namen zij mijn bagage over, want ik had tegen dan geen kracht meer! Tegen half 10 vertrokken we dan met de bus naar Tena. De busreis was echt afzien! 6 uur op een hete bus met koorts. Ik had gehoopt dat ik een beetje kon slapen op de bus, maar dat is er niet van gekomen! Onderweg hadden we nog vertraging omdat een vrachtwagen voor ons zich had vastgereden. De weg is ook niet zoals in België gewoon zand en grote stenen. Aangekomen in Tena gingen we eerst nog even naar de winkel voor eten te kopen. Vele mensen waren nog in carnavalbestemming en bekogelden anderen met blauw water, modder, bloem, eieren,… Gelukkig werden we hiervan bespaard, want we hadden een grote rugzak met kleren enzo bij. Daarna namen we een taxi, dit moest een 4x4 zijn want anders zou hij niet boven geraken en vastzitten. De taxi moest door de rivier om aan het huis te geraken, ik vond het wel echt heel spannend! De weg was vol stenen en de auto hobbelde dus wel stevig. Toen we aankwamen werden we aangenaam verrast door een houten villa in de jungle! Echt prachtig, ik werd er helemaal stil van! ( chapeau Herman!) Toen gingen we naar Carlos die een beetje verder woont, want hij had de sleutel van ons huis, maar hij was niet thuis. Dus zijn we maar naar de rivier gegaan achter het huis. Echt een heel mooi landschap! We staken de rivier over ( al onze kleren waren doorweekt, want het had juist geregend dus de rivier stond tot net boven mijn schouders). Er was ook heel veel stroming op de rivier! Toen we aan de overkant kwamen zaten we even op het strand van Hakuna Matata ( inderdaad jullie lezen het goed Hakuna Matata!!). Daarna moesten we terug aan de overkant zien te geraken, de jongens hebben ons echt moeten helpen want we konden de stroming echt niet tegenhouden. ( ondertussen was mijn koorts al weg, maar had ik nog wel een enorme hoest en voelde ik me toch nog niet 100 % in orde). Toen we terug waren namen we een douche en daarna gingen we even in de hangmat liggen. Echt wel een zalig gevoel ze zo in een hangmat midden in de jungle! Daarna maakten we eten en na het eten hebben we de gezelschapspelletjes bovengehaald en rustig een gezelschapspelletje gespeeld. Daarna gingen we slapen.

05-02-2008 om 00:00 geschreven door Marike  

Vanmorgen hebben we een beetje uitgeslapen want het was nog wel laat geworden gisteren! We zijn dan naar de jongens geweest in de Choko Banana en die lagen nog in hun bed! We hebben ze dan wakker gemaakt en zijn met een taxi naar een festival gegaan. Dat viel wel wat tegen vond ik, want het was vooral hardcore muziek enzo! Daarna gingen we terug naar de Choko Banana, want om 7 uur zou er weer een parade zijn. Toen ik aankwam voelde ik me echt niet zo goed, dus ben ik even gaan slapen. Toen Droïma me wakker maakte omdat de parade begon, voelde ik me wel écht niet goed! Ik had het keiwarm en verkouden en hoesten en van alles en nog wat! Na de parade wilde ik naar huis gaan, want ik had ondertussen ook al moeten overgeven enzo en ik voelde me echt wel slecht! Toen we buiten kwamen werd het ons al heel snel duidelijk dat we nog niet naar huis konden, want er was veel te veel volk op straat! We zijn dan terug naar de Choko Banana gegaan en daar kreeg ik van Susana een drankje op natuurlijke basis om mij beter te voelen. Na een tijdje creperen hebben we dan toch een taxi kunnen bemachtigen en zijn we naar huis gegaan. Daar aangekomen werd mijn vermoeden bevestigd: ik had koorts! Ik dan maar snel in mijn bed gekropen want morgen vertrekken we naar Tena. Ik hoop dat ik dan beter ben!

04-02-2008 om 00:00 geschreven door Marike  

Vandaag stonden we heel vroeg op want het was parade voor carnaval. Er was al heel vroeg veel volk buiten om te wachten op de parade! Eerst kregen we ontbijt in de Choko Banana en daarna keken we naar de parade, we konden van op het terras van Susana naar de parade kijken. Dat was wel leuk, maar we hebben ons wel goed moeten insmeren want we stonden recht in de zon! Na de parade zijn we wat gaan rondwandelen in Ambato, amai hoeveel zatte mensen zo vroeg op de dag!!! Er zijn ook gewoon mensen die hun roes aan het uitslapen zijn op straat. Overal werd er gedanst en de mensen hadden een soort van spuitbus vast waar ze u dan mee volspoten. Als gringo hier kregen we natuurlijk de volle lading! Het was wel een leuke sfeer, maar wel een zattemanssfeer! Nadat we een beetje hadden rondgekeken in Ambato gingen we nog iets drinken op een terrasje. Het zijn toch maar grote pintjes hoor, zo 75 cl! Daarna gingen we nog eventjes op het terras van Susana zitten in het zonnetje. We aten en gingen daarna naar een bailes (= dansfeestje). Daar aangekomen wisten we niet wat we zagen: midden op straat een groot podium, een optreden, iedereen danste op straat en écht iedereen was zat! Natuurlijk kregen we de volle lading weer van het gekleurde schuim uit de spuitbussen! Op het einde van de avond hingen we helemaal vol! Maar we waren wel slim hoor we hebben ook ieders een bus gekocht zodat we ons konden verdedigen! Het was écht wel plezant, maar wel vermoeiend! Alleen als het in je ogen komt was het precies traangas ofzo, u ogen brandden dan echt kei hard! Tegen half 3 namen we een taxi en gingen weer naar huis.

03-02-2008 om 00:00 geschreven door Marike  

Vanmorgen zijn Droïma en ik vroeg opgestaan want om 9 uur was het mis en de president kwam ook, dus dat wilden we niet missen ( ook al waren we nog heel moe). De mis ging door in het park, natuurlijk kei veel volk en we hebben niets van de mis kunnen zien! Op een gegeven moment waren er geweerschoten en kwamen er uit de lucht allemaal papiertjes met een boodschap op. Op de kathedraal was ook een heel mooi werk gemaakt uit fruit en bloemen. Even later kwamen we ook de scouts van Ambato en de scouts van Quito tegen. (chiro hebben ze hier niet denk ik maar ik ben ook wel heel scoutslievendJ ). We hebben met de scouts van Ambato afgesproken dat we hen eens gaan bezoeken. Daarna gingen we naar de Choko Banana, daar hebben we dan nog wat geslapen. Na de middag gingen we naar een festival hier in de buurt, dat was wel grappig ( het was met de Ecuadoriaanse Frans Bouwer!). Daarna gingen we nog naar een tentoonstelling van bloemen en schilderijen. ’s Avonds wilden we naar een concert van Aventura gaan kijken ( zij hebben in België ook eens een hit gehad en hier zijn ze heel populair!!). Toen we aankwamen moesten we toch even slikken, want er was keikeikeiveel volk! De wachtrij was heel lang! We gingen toch maar een inkomkaart halen en begonnen aan te schuiven. Na anderhalf uur bleek dat we in de verkeerde rij stonden! Dan maar naar de juiste rij gegaan, waar we gelukkig niet meer zo lang moesten aanschuiven. We hadden de goedkoopste inkoopkaarten gekocht met het gedacht dat we dan wel op het middenplein zouden staan. Maar hier is het dus andersom dan in België, als je de goedkope inkomkaarten neemt zit je in de tribune en heb je een zitplaats en als je de dure inkomkaarten neemt, sta je in het middenplein. Het concert ging door in het stadion van Ambato, er was heel veel volk!!! ’s Avonds na het concert gingen we nog in de Cuba Sun (= coctailbar) nog een cocktail drinken om de avond af te sluiten. Vandaag bleven we in de Choko Banana slapen, want morgen is het vroeg parade en anders zouden we niet meer door kunnen omdat er zoveel mensen zouden zijn.

02-02-2008 om 00:00 geschreven door Marike  

Vandaag was het moeilijk om vroeg om te staan, want het was gisteren wel laat. We vertrokken naar de Kathedraal, waar de jongens op ons wachtten. Ze gingen vandaag mee naar ons schooltje om eens te kijken. Het was vandaag feest voor carnaval. ’s Morgens kregen de kinderen driloefeningen en daarna was er een soort van danswedstrijd, van elke klas moesten twee koppeltjes naar voor komen om te dansen. De directeur vroeg me ook ten dans, dat vond ik wel niet zo leuk want ja iedereen was zo aan het kijken! Daarna werden de koppeltjes die niet goed dansten terug naar hun rij gestuurd, toen er 5 koppeltjes over waren kregen die een geschenkje. Daarna gingen we naar de klas. Ik begon meteen met de kleuters de maskers te versieren, dat vonden ze wel heel leuk. De kindjes waren vandaag ook vrij braaf en ze luisterden vrij goed. Twee kleuters heb ik wel aan de kant moeten zetten omdat ze niet luisterden. Toen de maskers klaar waren speelde ik nog een spelletje met de kleuters op de speelplaats. Daarna was het speeltijd, we kregen van de directeur eten omdat de jongens er waren. Na de speeltijd was het feestje in de klas voor al de jarigen uit de maand januari. Dat was wel leuk, de kleuters dansten, kregen taart,… Er was wel een jongen die zich niet goed voelde, ik voelde aan zijn hoofd en hij had duidelijk koorts. Ik ging met de jongen naar Señorita Céci en zij gaf hem een pilletje. Tijdens het feestje kwamen de jongen ook mee dansen met de kleuters, dat was wel grappig! Na het feestje was het tijd om naar huis te gaan. De school was vroeger gedaan maar we weten niet goed waarom. Daarna stapten we naar de Choko Banana, aten en daarna zijn we op het terras gaan liggen om wat te slapen. Even later werden we wakker omdat het regende, dan zijn we maar verhuisd naar de kamer van de jongens om verder te slapen. S’ avonds hebben we nog gegeten in de Choko Banana en dan zijn we naar een coctailbar geweest om eerst nog een cocktail te drinken. Daarna gingen we naar een discotheek, dat was wel grappig want het was meer een chirofuif ofzo,in een tent. De security liep met een knuppel rond en er was 1 security man en die was écht gigantisch! Na een tijdje roken we ineens precies opgebrand plastiek en er onstond een brandje, waarschijnlijk kortsluiting ofzo. Maar even later was alles weer in orde en ging het feestje door! Tegen 3 uur zijn we dan toch maar naar huis gegaan want we waren heel moe!

01-02-2008 om 00:00 geschreven door Marike  

Vandaag heb ik niet zoveel gedaan in het klasje, ik heb allemaal ogen uit de maskers gesneden zodat we ze morgen kunnen versieren. Toen we aankwamen in de Choko Banana dachten we dat de jongens er al zouden zijn, maar dat was niet het geval. Ze kwamen aan tegen 15 uur, we hebben nog even gewerkt voor school en dan zijn we met z’n allen vertrokken naar huis, onderweg gingen we nog naar de winkel, want we gingen barbecueën omdat de jongens er waren. Dat was wel leuk, zo ’s avonds gezellig barbecueën en wat bijpraten. Op een gegeven moment zeiden de jongens dat ze een verrassing hadden voor mijn verjaardag en ze blinddoekten me. Ik moest naar buiten gaan, ik kreeg een stok in mijn handen en ik moest op een Piñata kloppen, met de bijhorende snoepjes die er dan uitvielen. Dat vond ik wel een heel leuk cadeau!!! Daarna gingen we slapen, want we moeten er morgen weer vroeg uit!!!

31-01-2008 om 00:00 geschreven door Marike