Vandaag tegen half 9 opgestaan en hebben we ontbeten. Ze stelden eerst al voor om frieten met rijst en vlees te eten, maar we hebben gezegd date en boterham meer dan voldoende is. Daarna vertrokken we mete en taxi naar Quinta de Mera dat is een park. Vroeger woonde de man die het nationaal volkslied geschreven heeft daar. We moesten eerst een ticket kopen om binnen te mogen. Het was wel heel grappig, de man keek en zei dan: ok dat is dan 3 Ecuadorianen en een buitenlandse Dus vanaf nu word ik hier beschouwd als een Ecuadoriaanse! Droïma blijft voorlopig een gringa ( = een buitenlandse). Voor mij was dat goed want ik moest de helft minder betalen dan Droïma omdat ik dus ook Ecuadoriaans ben! Daarna kregen we een rondleiding in het huis van die man. Na de rondleiding liepen we rond in zijn gigantisch grote tuin. Het was er heel mooi en de rivier van Ambato liep er ook door. Daarna namen we de bus naar een legerkazerne we gingen daar zwemmen. Maar blijkbaar was het zwembad kapot dus namen we nog een bus naar een andere kazerne ( de man van Adelaide werkt daar, daarom mochten we er gaan zwemmen). Daar aangekomen gingen we naar het zwembad van het leger en zwommen we. We zijn ook even naar de sauna geweest en naar een Turks stoombad, toen ik mijn ogen dichtdeed moest ik terugdenken aan de zee, juist zooo warm was het daar! Na het zwemmen liepen we nog een beetje rond in de kazerne en gingen dan in de bar eten. Daarna namen we opnieuw een bus naar Ambato en gingen naar de Choko Banana. Vandaag was er een processie voor Pasen door de straten. We hebben vanop het terras van de choko Banana de processie voorbij zien komen. Het was toch maar wat vreemd hoor: mensen die een kruis dragen zoals Jezus, mensen die grote beelden van Jezus en Maria droegen, mensen in paarse gewaden, . Na de processie gingen we naar huis en gingen we slapen.
Vanmorgen tegen half 8 werd ik wakker gemaakt door Droïma, we gingen naar de scouts gaan. Ik heb haar dan gesmeekt om een uurtje later te gaan want ik had echt opeens een oververmoeidheidsklopje! Opeens kwam ik tot het besef dat ik echt wel meer moet slapen want dat ik anders die laatste weken niet meer zou doorkomen en dat zou wel zonde zijn é! De laatste week heb ik heel weinig kunnen slapen omdat ik elke keer opnieuw wakker werd van de jeuk van mijn benen en voeten. Ondertussen word ik er bijna zot van! Tegen half 9 dan toch opgestaan en naar de scouts vertrokken. Het gaat er hier in de scouts toch helemaal anders aan toe dan in een scouts of chiro in België hoor! Toen we aankwamen waren de kinderen in groepjes een maaltijd op papier aan het voorbereiden want volgende week met Pasen komen ze 3 dagen na elkaar naar de scouts. Daarna moesten ze formaties doen: met drie vingers tegen voorhoofd en dan een soort van driloefeningen. Het is wel raar om te zien. Daarna deden ze een spelletje dat wij ook kennen: kat en muis! Daarna waren het terug vele en lange formaties en toen was het gedaan. We gaven een scoutsdas uit België als geschenkje en kregen een vlaggetje in de plaats. Daarna namen we een taxi naar de Choko Banana, aten we snel en vertrokken al weer met een taxi richting ons schooltje want het was weer voetbal. Deze keer zijn we gewonnen! Dat was wel leuk, maar de ouders vonden toch dat ik nog niet zo goed kon voetballen. Ik heb de ouders dan nog een foto gegeven als herinnering van de voetbaltornooien. Tijdens het voetbaltornooi als ik niet moest spelen heb ik de kinderen die wilden geschminkt, dat vonden ze wel heel leuk want dat zijn ze niet gewoon. Het was ook wel grappig dat ze niet zeiden bv. Ik wild at dier zijn, maar dat ze eerder zeiden: hier nog een beetje blauw en hier wil ik nog een beetje groen, Dat gaf wel grappige resultaten! Daarna gingen we terug voor even naar de Choko Banana waar we na een uurtje vertrokken naar señorita Adelaide haar huis. Zij had ons uitgenodigd en tot onze grote verbazing woonde ze in een school! Haar vader is concierge in de school. Haar vader, haar moeder, haar broer, haar man, haar kind en zijzelf wonen allemaal in de school. We schrokken ook wel van het leeftijdsverschil tussen zij en haar zussen en haar broer. Haar zussen zijn 35 en 34 jaar, zijzelf is 30 jaar en haar broer is 14 jaar! We kregen eerst een rondleiding in de school, de school is een privé-school, dus ze is helemaal anders dan de school waar wij lesgeven. Het is een hele grote school met 900 leerlingen ( kleuter, lager en middelbaar). Daarna gingen we eten met hen, we gingen naar een vrij chique restaurant . We aten er groentjes met vlees. Ze hadden een familieschotel gevraagd= een schotel vol verschillende soorten vlees en vooral veel vlees! Ze vinden wel dat wij weinig eten, 3 stukken vlees vind ik toch niet weinig maar kom! Daarna vroegen ze of we nog naar een dicotheek wilden gaan, maar dat heb ik verstandig geweigerd want i kwas echt wel heel moe! Dan zijn we terug naar de school gegaan waar we de rondeleiding verder zetten. Tegen 10 uur ben ik gaan slapen want ik viel bijna staande in slaap! Web leven bij señorita Adelaide slapen, het was er toche en beetje eng in zo een grote school en op de achtergrond was er heel de tijd orgelmuziek. Maar ik ben snel in slaap kunnen vallen dus heb ik er geen last van gehad.
Vandaag weer vroeg opgestaan en naar school gegaan. Het was weer examen voor de kinderen en de dag verliep ongeveer hetzelfde als gisteren: examen, speeltijd, enkele oefeningen, enkele spelletjes en film verder kijken. Tijdens de speeltijd hebben we een echte trent gezet, we hadden al enkele keren een springtouw meegenomen naar school en ondertussen zijn al vele kinderen besmet met de springbacterie! Ze nemen un zelf ook touwen mee. De leerkrachten en de directeur hebben zelfs ook meegsprongen vandaag! Tegen 12 uur was de school opeens gedaan en alle leerkrachten gingen door. Toen ik vroeg waarom de school vroeger gedaan was zeiden ze me dat dat was omdat het vanavond verrassingsfeestje is voor Droïma! ( Dat kan hier dus allemaal é!) We zijn dan naar de Choko Banana gegaan, hebben snel iets gegeten en we hebben dan de bus genomen naar Quisapincha. Daar zijn we helemaal in het begin ik denk de eerste zaterdag hiero ok naartoe geweest met Jaimé en Susana. We wilden er graag nog een keertje terug gaan en dit was de enige dag dat nog vrij was. ( un de laatste weken aangebroken zijn en we nog vele dingen willen doen staat onze agenda propvol!) Tegen 18 uur waren we terug thuis en namen we een douche. Ik belde nog even naar de jongens om te horen of alles in orde is! Wim is vandaag om 8 uur s morgens gaan halen en Christopher mocht gelukkig mee. Nu i salles terug in orde met Christopher dus ben ik toch wat opgelucht! Na het telefoontje vertrokken Droïma en ik richting de Choko Banana. I kwas wel benieuwd hoe dat zou zijn zo met alle leerkrachten in een hele andere situatie! Droïma bleef boven wachten en ik ging beneden wachten op de leerkrachten. Als eerste kwam señorita Adelaide eraan samen met haar man even later kwam ook señorita Céci eran met haar man en haar jongste kind ( 8 maanden). We gingen al zitten en ik vroeg of ze iets meer wisten van de anderen ( ik weet ondertussen dat iedereen hier te laat komt, maar na een half uur mogen ze toch stilletjes aan komen é?) Opeens zei señorita Céci dat de anderen niet gingen komen! I kwas helemaal verbaast: waarom hadden ze dan vandaag nog gezegd dat ze zeker kwamen? Wat een teleurstelling! Van señorita Gabriella wist ik zeker dat ze nog ging komen want zij had nog een berichtje gestuurd dat ze wat later zou zijn, maar van de rest had ik niets gehoord! Dat vond ik wel heel spijtig, want ik had hier heel hard naar uitgezien en zeker ook gewoon omdat ze niet hadden gezegd dat ze niet kwamen ( en dan moet je weten dat ze eigenlijk dachten dat Susana ging koken voor hen! Gelukkig was dat niet het geval!) Ik ben dan uiteindelijk Droïma gaan halen, heb haar geblinddoekt en werd er gezongen voor haar. Ze kreeg ook zo een mooie, chemisch gekleurde taart! Opeens was señor Venicio er ook met een vriend. Daarna bestelden we iets voor te eten. Tijdens het eten is Señorita Gabriella dan ook aangekomen. Na het eten ging Señorita Céci naar huis want haar kindje moest slapen. Ik bedankte haar heel hard op te komen want ik vond het wel heel leuk dat ze ondanks dat ze nog zon kleine kinderen heeft toch no gis gekomen. Daarna gingen we met de rest naar een discotheek: De oveja negra ( = het zwarte schaap). Maar Señorita Adelaide vond de drank daar een beetje te duur en zij wist nog een betere discotheek. Dan zijn we daar naartoe gegaan en het was er wel Klein maar wel leuk. We hebben ons goed geamusseerd, maar tegen half 2 zijn we toch doorgegaan, ten eerste omdat ik heel moe was, ten tweede omdat iedereen als door was buiten señor Venicio en zijn vriend en ten derde omdat ik de praatjes van señor Venicio wel beu was nu!( Ik zeg het schaamte kennen ze hier écht niet!) Dan hebben we maar een taxi genomen en zijn we naar huis gegaan om te slapen.
Vandaag vroeg opgestaan, ik was wel heel benieuwd want vandaag begonnen de examens! Ik heb geen uitgebreid onthaal gedaan, want de kinderen hadden hun tijd nodig voor hun examen. Dus heel kort goedemorgen gewenst en de dag van vandaag overlopen. Daarna moesten we eerst bidden tot God dat de kleuters goede examens zouden maken en daarna zijn we begonnen met de examens. De kleuters kregen een werkblaadje en ik legde dan uit wat ze moesten doen. De kleuters hadden hun tijd echt wel nodig, ze hebben er twee uur aan gewerkt. Ik vond dat wel knap van hen dat ze zich twee uur min of meer konden concentreren! ( voor de ene was dat natuurlijk wat haalbaarder dan voor de andere) Maar door hen complimentjes te geven en hen aan te moedigen lukte het tocho ok vrij goed bij de kinderen die het wat moeilijker hadden met zich te concentreren. Na de speeltijd werd de directeur boos op ons omdat we vorige week dinsdag niet bij hem waren komen eten. Hij had dat gevraagd maar we hadden gezegd dat we die dag niet konden. Blijkbaar is dat verkeerd overgekomen en was hij nu wel heel boos. We legden uit dat het die dag echt niet kon, maar hij bleef boos en zijn vrouw was ook boos. Dan hebben we gevraagd of het ging o meen andere keer te komen, maar hij zei dat we onze kans gekregen hadden en dat we un niet meer mochten komen. Ik snapte er helemaal niets van want toen we op voorhand zeiden dat we die dag niet konden, was het allemaal in orde en zouden we nog eens een andere dag afspreken maar un was het helemaal niet meer in orde! Maar ik moet eerlijk zijn dat ik het ook niet echt erg vindt dat wij daar niet gaan eten. Na de speeltijd heb ik met de kinderen enkele spelletjes gespeeld om hen een beetje te laten ontspannen van de examens. Daarna heb ik met hen het cijfer 6 nog een beetje geoefend want er waren nog veel kinderen die het daar nog wat moeilijk mee hadden. Het laatste half uurtje hebben we dan het eerste del van de film Matilda gezien ( het is trouwens heel grappig om die in het Spaans te zien). De kinderen vonden de film wel heel spannend en wilden morgen graag verder kijken. Daarna gingen we naar de Choko Banana om te werken voor school. Tegen 16 uur namen we een taxi naar ergens waar we een bus konden nemen naar Baños. We hadden afgesproken met Señorita Gebriella dat we samen nog eens naar de warmwaterbronnen gingen. Eerst gingen we nog eens naar de typische winkeltjes kijken. In de waterbronnen was het echt zalig, het wáter is meer dan 40 graden! Nadat we verschillende keren van de ijskoude waterval naar de hete waterbronnen waren geweest ( dat moet zo want dat is goed voor de huid! Maar het is ook wel afzien van het hete naar het ijskoude naar terug het hete! En ik was op slag een tint minder bruin van het hete wáter!) zijn we gaan ergens gaan eten. Daarna liepen we nog even rond in Baños en namen een bus terug richting Ambato. Het was heel leuk, we hebben ons goed geamusseerd! Tegen 23 uur waren we dan eindelijk thuis en konden we gaan slapen. s Avonds kreeg ik nog een verontrustende telefoon van Wim, hij zei me dat hij even nood had om me te bellen want dat Christopher in het ziekenhuis lag!!! Ik had natuurlijk meteen vele vragen: Hoe is het nu met hem? Moet hij daar lang blijven? Is het ziekenhuis een beetje deftig? Hij weet toch dat als hij een spuit moet krijgen goed moet zien of de spuit nog in zijn verpakking zit? Hoelang moet hij in het ziekenhuis blijven?... en vooral WAT IS ER GEBEURD? Christopher is heel allergisch voor rauwe tomaten, blijkbaar had hij toch een stukje gegeten en daardoor is hij helemaal beginnen opzwellen en rood geworden. Wim en Christopher zijn dan maar heel snel naar huis gegaan, Wim heeft hem een soort van adrenalinespuit gegeven ( Christopher had die bij voor moest dit gebeuren). Nu hadden ze een uur de tijd om in een ziekenhuis te geraken. Gelukkig zijn ze er op tijd geraakt en heeft Christopher een cortisonespuit gekregen. Hij moest wel een nachtje in het ziekenhuis blijven. Ik heb echt wel medelijden met hen allebei: Christopher in zo een vreemd ziekenhuis, terwijl je de taal niet 100% begrijpt en Wim helemaal alleen in dat grote huis midden in de jungle! Ik heb dan nog lang gebeld met Wim en heb hem dan maar gezegd dat het beter is dat hij ineens gaat slapen. Hopelijk komt alles in orde met Christopher, want ik ben toch wat ongerust hoor!
Vanmorgen natuurlijk overslapen! Vlug opgestaan, gewassen, omgekleed en taxi genomen naar de Kathedraal. Toen we aankwamen op school werden we direct warm ontvangen door de kinderen. De leerkrachten vonden dat we een mooi kleurtje hadden en wilden alles weten wat we beleefd hadden aan de zee! Ik had uitnodigingen gemaakt voor alle leerkrachten om hen vrijdag uit te nodigen in de choko Banana, ik heb een verrassingsfeestje georganiseerd voor Droïma haar verjaardag. We gaan eerst eten in de Choko Banana met zn allen, daarna gaan we iets drinken en daarna zien we wel! De leerkrachten waren allemaal heel enthousiast voor het verrassingsfeestje. Daarna riep señorita Mariana Droïma en mij bij haar. Blijkbaar was de directeur bij haar geweest om te vragen waarom wij wel naar haar thuis wilden komen en niet naar hem thuis Vorige keer toen hij dat vroeg konden we die dag niet, maar ik vrees dat we er niet meer onderuit zullen kunnen, want we willen hem zeker niet beledigen! Na het onthaal las ik de brief voor van de kinderen uit België, de kleuters waren weer heel enthousiast en we schreven samen meteen een brief terug. Daarna hadden de kleuters turnen en daarna speeltijd. Na de speeltijd maakten de kleuters een werkje rond het cijfer 6. Daarna herhaalde ik met hen alle leerstof want morgen beginnen de examens! Na de herhalingen was het tijd om naar huis te gaan. We gingen naar de Choko Banana aten en ik begon meteen daarna te werken voor school. Daarna gingen we naar huis en werkte ik nog wat verder voor school. Droïma heeft vandaag voor het eerst in haar leven eitjes gemaakt zonder hulp. Ik heb haar nog wel wat instructies moeten geven, maar het was heel lekker. Daarna heb ik mijn haar geknipt, ik heb eigenlijk gewoon alles wat onder de rekkertjes van mijn vlechtjes hing eraf geknipt, mijn haar was daar toch kapot. Daarna deed ik mijn vlechtjes eruit! (Kijk naar de mooie fotos) Daarna werkte ik nog verder voor school en ging ik slapen want i kwas doodmoe. Om jullie een idee te geven van mijn voeten en benen vol beten: zie foto. Het valt un wel al veel beter mee van uitzicht, mijn voeten zijn niet meer opgezwollen en de beten zijn ook al veel kleiner! Maar de pijn en de jeuk verdwijnen maar niet, het is toch wel afzien hoor! Hopelijk kan ik vannacht wat beter slapen!
Vandaag was het een rustdag dus hebben we eerst wat uitgeslapen. Daarna zijn we naar de Choko Banana gegaan om te eten, te werken voor school en onze blog in orde te brengen. In de namiddag zijn we naar de winkel gegaan, want we hadden niets meer in huis! Daarna hebben we thuis onze kleren gewassen en heb ik een feestmaaltijd gemaakt: als voorgerecht lookbroodjes en als hoofdgerecht kippenboutjes ( voor Droïma vis want zij is vegetariër) met champignonsaus!! Mmmmmmm!!! Daarna werkte ik verder voor school, ik moest nog heel veel kleurplaten kleuren ( ik ga daar een voorleesboekje van maken). Tegen 12 uur viel de electriciteit uit dus was het gedaan met kleuren. Dan ben ik maar in mijn bed gaan liggen, maar ik had het echt moeilijk om te slapen! Ik was echt wel aan het afzien van de beten: veel pijn en veel jeuk! Na meer dan 10 keer mijn benen en voeten onder de douche te steken heb ik uiteindelijk kousen genomen, die kletsnat gemaakt en zo aangedaan. Uiteindelijk ben ik rond half 3 in slaap kunnen geraken!
Vandaag zijn we om 6 uur opgestaan, want we wilden graag de opkomende zon zien. Toen we op het strand kwamen, zagen we dat we pech gehad hebben want de zon stond al hoog in de lucht achter enkele wolken en was langs de andere Kant van de zee opgekomen. Maar niet getreurd, we hebben dan nog wat op het strand gezeten en rustig wat gepraat en genoten van het mooie uitzicht. Daarna hebben we ontbeten, nog een douche genomen en onze zak ingepakt. Tegen 10 uur namen we zo een leuke taxi naar de terminal. Tegen half 11 hadden we een bus richting Quito, het was ondertussen al weer 40 graden dus het beloofde leuk te worden op zo een hete, hobbelige bus! Gelukkig was het na een uurtje beginnen regenen, waardoor de temperatuur toche en beetje afkoelde. Tegen 15 uur was er even een tussenstop van 15 minuten. Daarna reden we verder, tegen half 7 s avonds kwamen we dan eindelijk aan in Quito. Ik had un toche en beetje kunnen slapen op de bus, niet veel en niet goed, maar ik had wat kunnen slapen en dat is het belangrijkste. Tegen 20 voor 7 namen we een bus richting Ambato. Tegen half 10 riep de buschauffeur ons dat we hier moesten uitstappen. Net zoals vorige week waren we wel in Ambato, maar kenden we dit stuk van Ambato niet. We namen een taxi naar de Choko Banana en werden vriendelijk ontvangen door Susanan, ook een del van haar familia was aanwezig. Ze waren allemaal heel nieuwsgierig naar hoe het geweest was. Ik werd al meteen gedoopt tot negrita (= negerinnetje) omdat ik zo bruin was. Daarna aten we nog iets in de Choko Banana en keken we onze mails na. Daarna namen we een taxi naar ons huis, ook Miki was heel nieuwsgierig naar hoe we het vonden. Uiteindelijk lag ik toch tegen 12 uur in mijn bed. Het was een hele zware en vermoeiende, maar wel leuke dag!
Ik ben Marike
Ik ben een vrouw en woon in Reet (België) en mijn beroep is bijna kleuterleidster.
Ik ben geboren op 23/01/1987 en ben nu dus 38 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: CHIRO!!!.
