Het is niet het feit dat je gewoon iets niet meer wil doen, het gaat om meer, veel meer! Je denkt, ik ben er toch niet zo gewelidig in als ik dacht dus stop ik er gewoon mee! Je wilt het ergsn niet, maar ergens zie je geen andere optie. Ik wil/wou stoppen met schrijven, ja ja schrijven. Om een of andere reden heb ik eindelijk ingezien dat ik er niets van kan en eigenlijk ben ik er slecht in!
Ik weet niet exact waarom ik er ineens op kwam, maar dat is ook de reden dat alle vorige berichten liedjes waren en geen zelf geschreven teksten. Ik was ermee gestopt, met alles! Met tekenen, met schrijven, met alles dat ik in de kunst deed, op mijn hobby na, want daar kon ik niet mee stoppen. Ik heb al mijn teksten en gedichten opgeborgen en afgetaped, de tekeningen in een mapje en weg. alles steekt in in mijn kast. Je ziet het wel nog, want het is een open kast zo met allemaal vakjes in enzo. Nuja, het i niet zo makkelijk uit te leggen hoe mijn kast er juist uit ziet. Maar waar het em om ging was dat ik ging stoppen met schrijven, ik ben er toch niet goed in. Zoals je ziet ben ik niet zo goed in mijn eigen beloften, ik beloof mezelf iets en dan doe ik dat niet of verbreek ik die. Naar anderen toe doe ik dit niet of minder of minder erg, maar bij mezelf? Eerlijk gezegt, ik wil wel heel graag terug gaan tekenen en schrijven, vooral tekenen (ik heb niet echt veel meer om over te schrijven). Alleen heb ik gezegt dat ik dat niet meer ging doen + ik ben niet eens zeker of ik er goed in ben. Dus ben ik eigenlijk aan het twijfelen of het wel de moeite is, is het dan niet beter dat ik gewoon die droom opberg? Eerlijk? Het is toch zo, als je in iets wel wat goed bnt, maar niet uitblinkt waarom dan verder doen? Ik kan misschien beter toch een studie doen die meer standvastig is dan modeontwerper! Wat kan ik daar ook mee bereiken? Een studie die ik niet nodig heb? Een diploma waar ik niets mee ben? Wat is het nut ervan? Leg me dat eens uit! Ik wil weten waarom zou ik die droom blijven volhouden als er toch niets van waar komt! Waarom zou ik de moeite doen?
The in and out of dating got me all confused I built up expectations and I'm feeling used Seems that everybody's into fast food, Everybody's into quick I want some one to take the time fine dining not rushing
Now it's nearly 7:30, I'm slipping on a dress I keep my fingers crossed, you're not like all the rest, So when you come to pick me up come right to my door Don't stay in your car and beep beep the horn
Baby I'm a hopeless romantic You pick the sounds for the background to our drive into town Baby don't be one of the traffic Had too many nights with the wrong guys Caught me at red lights
Tell me how many frogs do I have to kiss Before I find my prince, before I find my prince All you girls that are going through this Tell 'em how it is, tell 'em how it is
Pull up to a premire, red carpet good You take my coat, get my chair, like I hoped you would You're funny and your flirting is really working for me But where it goes from here Better wait and see
Baby I'm a hopeless romantic You pick the view to kiss to Make me go ooo ooo And baby it'll all turn out tragic And you'll push for more Back at my front door More than I'm ready for
Tell me how many frogs do I have to kiss Before I find my prince, before I find my prince All you girls that are going through this Tell 'em how it is, tell 'em how it is
Tell me how many frogs do I have to kiss Before I find my prince, before I find my prince All you girls that are going through this Tell 'em how it is, tell 'em how it is
You gotta tip the waiter, that's how it works You cant skip the starter and go straight to desert You've gotta pop the cork before you taste the wine Now make your man dash for the finish line...up in a row cause the dating game is woah, We get hooked up but the shame is Too much connection followed by rejections Gonna hurt a girl 'til she learns her lesson
Tell me how many frogs do I have to kiss Before I find my prince, before I find my prince All you girls that are going through this Tell 'em how it is, tell 'em how it is
Ze zeggen dat je 's ochtens het helderst bent en dat je dan moet schrijven, zelfs mijn vriend zegt dat. Maar 's ochtens, 's middags of 's avonds, of ik nu helder ben of niet, het komt niet. Niets komt, helder ben ik nooit volledig, ik denk altijd na. Niets maar dan ook niets komt. Ik denk 'Ik heb wel iets om over te schrijven' of 'Er is wel het een of het ander gebeurt', maar niets komt. Ik zit vast! Ik hoop dat er iets komt, maar niets komt. Altijd denk ik dan 'Ja dat is wel iets om over te schrijven', maar vanaf het moment dat ik wil typen denk ik 'Hoe schrijf je dat?' of 'Het is eigenlijk totaal niet belangrijk, het maakt niets uit'.
Mijn vriend zei me "mja wete ik doe altij mijn best vo gelukkkig te make ik kgeef mijn hart en ziel aan ma soms heb ik het gevoel dat ge dat niet apricieert" Ik hou zielsveel van hem!! Hij zegt "ja ma soms heb ik het gevoel dat het ni zo is" (dat ik van hem hou). Ik wil er dan over praten met ham (via msn weliswaar), maar hij zegt dan "laat ma" of "laat valle" hij zegt zelfs "mja sry ma ik ben gwn ff alles beu". Is hij mij beu?? Nee zegt hij dan altijd. Maar wat is hij dan beu?? Als ik het niet ben wat dan wel? Ik begrijp hem wek, maar moet hij daarvoor mijn liefde in twijfel trekken? Is dat een reden om mij triest te doen voelen?
Ik voel me zelf niet zo goed, maar ik zit ook hem niet in twijfel te trekken?! Achja, het maakt niets uit. Het is toch allemaal maar zever en gedoe.
Waar maken wij ons druk om? Om het leven? Om de zovele littekens ervan? Om de nieuwe wondes, die niemand vind/ziet? Om liefde? Nee, het is allemaal maar zever en gedoe, het maakt toch niets uit!
