Ik ben Szostek Ronny
Ik ben een man en woon in Genk (België) en mijn beroep is Kok.
Ik ben geboren op 18/04/1961 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Koken, schrijven, fietsen, wandelen, etc.
Op de kookschool kwam meestal de Franse keuken op tafel, maar ik hou ook van andere keukens, zoals de Italiaanse, Hongaa
Pic1 Pic2 Wie lust er nu geen gehaktballetje? Precies...Op tijd en stond lusten we allemaal wel eens gehaktbal, in welke gedaante dan ook. Iedereen heeft zijn of haar bereiding of gerecht voor gehaktballen. Een recept dat van moeder op dochter, een recept dat van een bepaalde keuken of kookleer afstamt, zoals de Indiase, of Griekse, of Spaanse. Sommige gebruiken rundergehakt, andere kippengehakt, en weer andere gebruiken gemengd gehakt. Hollandse gehakbal wordt b.v bereid met gemengd gehakt, oud wit brood en melk. De Griekse gehaktbal, of beter gezegd Soutzoukaki, word bereid met knoflook, olijfolie en fijngesneden (platte) peterselie, en wordt opgediend met een tomatensaus. En zo heeft elk land zijn gehaktbal. Eigenlijk waren gehaktgerechten bedoelt voor arme mensen, maar vandaag is de gehakt bal niet meer weg te denken uit de hedendaagse keuken.
Ik bereid mijn gehaktballetjes met een mengeling van verse kruiden, droge kruiden, knoflook en ui, en zoals gewoonlijk ei en paneermeel. Je kan mijn gehaktballetjes op verschillende manieren eten. Als snack (zie Pic1) maak ze dan iets kleiner en steek een prikker op elke gehaktbal). Als voorgerecht(zie Pic2) met een tomatensaus of als hoofdgerecht in de gedaante van pasta a la Norma. Hieronder staat het recept voor pasta a la Norma.
1 ei ½ ui super fijngehakt 2 teentjes knoflook super fijngehakt 4 eetlepels paneermeel 1 flinke handvol verse kruiden zoals basilicum, platte peterselie, bieslook, etc, etc 3 eetlepels olijfolie 1/2 koffielepel oregano 1/2 koffilepel rozemarijm ½ koffielepel zout ½ koffielepel peper 400 gr. kalfsgehakt
Bereiding:
Gehaktballetjes:
Klop het ei lichtjes op in een grote kom en voeg daarna de fijngehakte ui, knoflook, paneermeel, zout en peper en de gehakte verse kruiden bij het ei. Alles opkloppen en het gehakt bijvoegen en alles goed kneden tot een homogene massa. Maak gehaktballetjes zo groot als een ping pong balletje. Verhit olijfolie in een braadpan op middelhoog vuur en bak de balletjes totdat ze rondom bruin zijn. Ongeveer 10 a 12 minuten.
Saus:
verhit de olijfolie in een pan en voeg de knoflook, ui, chilipeper, oregano, rozemarijn, zout en peper en 2 eetlepels water. Sueer alles gedurende 5 a 6 minuten en voeg dan de tomaten in blik en de tomatenpuree erbij en roer alles goed om en breng de saus aan de kook. Laat 10 minuten zachtjes pruttelen en voeg dan de gehaktballetjes bij de saus die men eerder heeft drooggedept met keukenpapier. Laat dan alles 45 minuten zachtjes pruttelen. De saus is nu klaar. Breng een grote ketel met ruim zoutwater aan de kook en kook de pasta volgens de verpakking al dente. Doe in elk bord een portie pasta en napeer de saus met de balletjes over de pasta en klaar is kees!
Cake heb je vele vormen, soorten, smaken en lagen. Een van de lekkerste cake, naar mijn mening, is appelcake. In een oeroude kookboek, dat dik onder het stof lag en blijkbaar nog van mijn moeder was, las ik vele jaren geleden een recept voor appelcake. Dit recept heb ik door de jaren heen proberen te verbeteren of beter gezegd, veranderen. Meer suiker, minder suiker. meer vetstof, minder vetstof, minder bloem, etc, etc. Toen ik enkele maanden geleden een flesje Esdoornsiroop kocht en daarvan een flinke scheut in het cakedeeg deed, merkte ik dat het eindresultaat zeer goed was. De cake was zeer zacht, vochtig en de smaak was gewoon fantastisch. Later heb ik dan nog een banaan en een weinig kaneel toegevoegd. Alle mensen die deze cake geproefd hebben vinden hem gewoon heeerlijk!
Je hoeft me niet te geloven...probeer het gewoon en overtuig jezelf! Hieronder staat het recept.
Appel-banaancake met esdoornsiroop
Ingrediënten:
180 gr fijne suiker of griessuiker 180 vetstof (liefst boter) 180 gr bloem (niet zelfrijzende) 3 eieren 1 koffielepel bakpoeder 2 boskop appels 1 goed rijpe banaan 30 ml esdoornsiroop (verkrijgbaar in de betere supermarkt) 1/4 koffielepel kaneelpoeder
Bereiding:
Verwarm de oven voor op 180°C. Roer de eidooiers en de suiker tot room. Meng de gesmolten (niet heet!) vetstof en de esdoornsiroop eronder. Voeg nu de bakpoeder en bloem al zevend eronder en roer totdat een deeg is onstaan. Klop de eiwitten op met behulp van een snuifje zout, dat bevordert het stijfkloppen. Schil en snijd de appel in stukjes alsook de banaan. Voeg bij het deeg en roer even om en voeg dan voorzichtig (met behulp van pannelikker) de opgeklopte eiwitten eronder. Vet een vorm in met boter en bestuif de binnenkant van de vorm met wat bloem en zorg dat er een laagje blijft kleven aan de bodem. Klop de rest van de bloem eruit, plaats de vorm met de cake in de voorverwarmde oven (180°C) en laat gedurende 45 minuten bakken. Haal de cake uit de oven en laat hem een half uurtje afkoelen. Haal uit vorm en laat verder afkoelen. bestrooi als laatste met bloemsuiker en snij de cake in schijfjes van 1cm dikte.
Tip:
Indien u een springvorm gebruikt, vet de bodem van de springvorm in met boter, plaats de bodem op bruin bakpapier en snij rondom af. Plaats de bakpapier op de bodem en druk goed aan. Plaats nu de bovenkant van de springvorm en sluit de springvom stevig. Op die manier zal de cake niet blijven kleven aan de bodem.
Een van de lekkerste recepten voor het bereiden van hele vis, is pappilot. Toen ik jaren geleden mijn koksopleiding ging doen en ik leerde klassieke Franse gerechten te maken, was "le poisson dans la papillote" of gewoon vis in papilot een van die typische gerechten uit de Franse keuken.
Ik heb het recept door de jaren heen wel een klein beetje veranderd. Voor de mensen die liever niet forel eten, kunnen de volgende hele vissoorten eveneens gebruikt worden:
Verwarm de oven voor op 200°C. Was en droog de forellen af. Bestrooi de binnenkant van de vis met grof zeezout, witte peper en citroensap. Leg elke forel op een groot stuke zilverfolie die lichtjes ingevet zijn met olijfolie. Leg de groentjes en de gescheurde basilicumblaadjes eromheen. Besprenkel met citroensap, grof zeezout en peper uit de molen. Leg op elke forel een groot stuk zilverfolie. Plooi alle kanten dicht, behalve één kant. Giet in de open kant de witte wijn en plooi ook de laatste kant dicht en plaats de forellen op een bakblik en plaats in de voorverwarmde oven gedurende 30 a 50 minuten, afhankelijk van de grootte van de forellen. Laat de forellen 5 minuten in de papillots zitten nadat u ze uit de oven hebt gehaald.
Gnocchi zijn die kleine zachte warme knödelachtige deegstaafjes die gemaakt worden van gekookte aardappels, bloem en eieren. Het idee voor dit recept kreeg ik toen ik een wokgerecht wou maken met broccoli en pancetta. Ik dacht bij mijzelf: 'doe hier nog aardappelen bij en je hebt een eenpansgerecht die niet alleen makkelijk te bereiden is maar ook nog eens snel klaar is en lekker op de koop toe.' Mijn eerste gedachte ging naar gekookte aardappelen die dan samen met de broccoli en de pancetta gebakken worden in de wok. Ik had dit geprobeerd en het was een ramp. De gekookte aardappelen waren tijden het bakken stuk gegaan en het gerecht zag er uiteindelijk niet smakelijk uit. Toen dacht ik: 'GNOCCHI!. Ik maakte gnocchi, kookte de gnocchi gaar in water en daarna in de wok met de overige ingrediënten...en het eindresultaat was meer dan bevredigend. Probeer het maar zelf. Hieronder staat een basisrecept voor gnocchi. De gnocchi hoef je niet telkens volledig te bereiden. Maak een grote hoeveelheid gnocchideeg, gebruik wat je nodig hebt en plaats de rest van het deeg (in plasticfolie) in de diepvries.
Basisrecept gnocchi:
voor ongeveer 25 a 30 gnocchi's
500 gr aardappelen 1 ei bloem zout en peper een weinig boter
Bereiding:
Kook de aardappelen gaar, giet ze af en plaats ze in een deegmachine of gewoon in een mengkom. Voeg het ei, een klont boter, zout en peper toe en begin het geheel te mixen. Voeg beetje bij beetje bloem bij totdat je een mooi glad deeg hebt. Haal het deeg uit de mengkom en kneed nog even door. Maak stukjes van ongeveer 15 gr en maak er bolletjes of staafjes van. Breng gezouten water aan de kook en plaats de gnocchi in het kokende water en zorg ervoor dat ze niet aan de bodem plakken. Als de gnocchi's bovendrijven zijn ze klaar.
Gnocchi met broccoli en pancetta
Benodigdheden:
400 gr gnocchi
200 gr pancetta of gerookt spek
120 gr chorizo
2 broccoli's
1 ui
2 teentjes knoflook
1 chilipeper
Zout en peper
Bereidingswijze:
Maak en kook de gnocchi volgens het recept dat u op deze site vindt onder Aardappelgerechten. Verhit olijfolie in een wok op laag vuur en bak de fijngesnipperde chilipepers, ui en knoflook kort aan en de in repen gesneden pancetta en chorizo toe en roer eens goed om en zet het vuur nu halfhoog. Voeg na enkele minuten de voorgekookte gnocchi toe en bak nu op hoog vuur al roerend totdat de gnocchi's een kleurtje krijgen. Voeg de voorgekookte broccoli toe en laat enkele minuten meewarmen op hoog vuur. Verdeel over 4 borden en dien op met stokbrood of ciabatta.
Mozzarella is een Italiaanse verse kaas, die gemaakt wordt van de melk van de waterbuffel, maar buiten Italië meestal van koemelk. Vooral de laatstgenoemde, goedkopere soort , wordt veel gebruikt op pizza. Mozzarella wordt vaak als voorgerecht gegeten, met gesneden tomaat en basilicum. Dit gerecht wordt insalata caprese genoemd.
Verse mozzarella wordt in het natuurlijke vocht (de wei) verpakt en verkocht. In zijn meest bekende vorm is een mozzarellakaasje vrij klein, eivormig en kan het door één persoon in zijn geheel worden gegeten. Er bestaan echter ook dikke worstvormige mozzarellas. Naast de verse mozzarella bestaat ook een gerookte variant, en er zijn varianten die met minder vocht worden verpakt.
Bak de ciabatta af en snij hem dan in schijfjes van 2 cm. Smeer in met olijfolie en beleg met schijfjes tomaat en mozzarella. Besprenkel met olijfolie en bak enkele minuten op grill stand.
Opmerking
Je kan ook baguette of stokbrood gebruiken inplaats ciabatta.
Het eten van kleine gerechtjes is helemaal van nu. Of het nu sushi, tapas of mezze zijn, kleine hapjes zijn de ideale manier om van veel verschillende gerechtjes te genieten, vol uiteenlopende smaken, texturen en kleuren.
Aan de hand van ervaren chef-kok Paul Gayler neemt Kleine hapjes, grote smaken de lezer mee op een reis rond de wereld om smaakcombinaties te ontdekken die de tong zullen strelen en waarvoor men toch niet urenlang in de keuken hoeft te staan.
.jpg "!Nieuw! Kleine hapjes, grote smaken-Tapas, Mezze, Dim Sum en mee")
Pic1 
Pic2
