Morgen zijn we reeds een jaar verder en wat een verschil van leven .... ondertussen ben ik mama gewordn van een pracht van een dochter 'lyna' ben zo trots op haar , samen met de rest van ons gezinnetje maakt ze ons leven compleet. De voorbije periode was dus niet enkel negatief , heb er enkele mooie vriendschappen aan overgehouden en ben er sterker door geworden. Met hele grote bewondering ook voor mijn man want ik heb heel erg veel steun aan hem ,nog elke dag want ook al krijg ik geen bestralingen of chemo meer toch zijn we er nog niet helemaal. Ik blijf enorm sukkelen met mijn longen en mijn voeten maar we hopen dat dit ook nog allemaal goedkomt. momenteel moet ik nog om de 6 weken naar het ziekenhuis voor het spoelen van mijn pac ( port a cath) en voor een bloedcontrole waarin ze kijken naar de tumormarkers,witte bloedcellen , leverwaarden enz.... de volgende keer is in december en dan krijg ik een grote controle om te zien of de tumor weg is of niet dus duimen maar. ik schrijf hier niet veel meer omdat het zo druk is geweest met de baby en omdat ik ook telkens maar hetzelfde kan vertellen. tot binnenkort :)
Morgen zijn we reeds een jaar verder en wat een verschil van leven ....
