Hier nog geen beetje verbetering dus even een korte update. heb enorm veel pijn,toch probeer ik van elke dag te genieten en dankzij het mooie weer kan ik toch veel buiten zitten en genieten van het mooie uitzicht hier en onze dieren. Dinsdag ook een lotgenootje ontmoet en samen een croque gaan eten,was heel erg gezellig ondanks de vermoeidheid en de pijn. We wilden m'n moatje gaan steunen met haar laatste chemo maar helaas elkaar mislopen. volgende week moet ik naar de dokter in het heilig hart ziekenhuis,nieuw ziekenhuis,nieuwe doktr en nieuwe verpleegsters,word spannend. ze gaan de tekening op mijn litteken maken waar ze gaan bestralen , ben eens benieuwd welke oppervlakte dat zal zijn en wat je dan net voelt. Datum's voor de bestralingen zelf heb ik nog niet maar zal wel de week erna zijn denk ik, 5 weken erbij tellen en dan zitten we al in half juni ,gaat allemaal zo snel. Allemaal tijd die onbezorgd zou moeten zijn. Maar verprutst is door die rotziekte, ik hoop zo dat ik ooit nog 'normaal' zal kunnen leven en niet eeuwig met die schrik op herval zal moeten leven pfff begin van de week al een enorme huilbui gehad , de kleine had foto genomen van mijn nieuwe 'coupe' haartjes groeien al terug maar schoten alle kanten uit dus mocht eens afgeschoren worden. Toen ik die foto's zag knapte er iets in me, hoe kan mijn man van me houden ? Met me leven, hoe durft hij met me op straat te lopen,me aan zijn vrienden te tonen pfff ik zie er zo opgezwollen uit,kaal ,geen wenkbrauwen,geen wimpers pfff akelig gewoon. En dan pakt hoj me vast , krijg ik een hele dikke knuffel,mag ik eens goed uithuilen in zijn sterke armen en voel ik me weer veel beter, godzijdank wat heb ik een fantastische man nu ben ik ermee weg , teveel pijntjes maar nog steeds een happy hartje door alle liefde op het thuisfront :)
