2 rotweken achter de rug pfff wil echt niet gaan zagen en klagen maar deze keer was het toch zo. overal pijn, zo stijf of een hark , voel me soms zo oud en ziek :( kben ook zo snel en zo vaak moe dus echt niet leuk. Sinds de laatste chemo word ik met de week zwakker en zwakker , echt raar. Ik wil dan ook vertellen hoe ik me voel , daarvoor heb ik dees gemaakt , maar nu voel ik me dus echt op en dat geef ik niet graag toe. het is ook altijd iets , ik heb nu nog een zware verkoudheid erbovenop en de nevenwerkingen blijven maar komen. ik vergeet vanalles , kan me nergens op concentreren , 2 dingen samen doen gaat al helemaal niet en dan breekt een mens eens. vanmiddag wou ik vertrekken naar het ziekenhuis en ik doe de poort open en lomp zoals ik tegenwoordig ben trap ik verkeerd en boink die poort tegen mijn hoofd en toen barste ik , pfff heb toch een tijdje zitten wenen. Kurt begreep er niets van maar ik dus wel , ik wil zo graag terug 'normaal' zijn, 1 dag nog eens geen zorgen, geen bijwerkingen , niet ziek zijn of pijn hebben , geen 'chemobrein' meer pfff gelukkig weet hij perfect hoe hij me moet troosten en ben ik zelf een doorzettertje dus ging snel over en we konden vertrekken naar het ziekenhuis. Vandaag dus de eerste bestraling, moest me aanmelden en we mochten meteen door naar de wachtzaal. Deed raar om eens in een ander ziekenhuis te zijn , nieuwe mensen, een nieuwe omgeving. alles ging toen heel snel , het was direct aan mij , ik mocht binnen en moest mijn pasje scannen als veiligheid om aan te tonen wie ik ben en dat ze de juiste persoon voor zich hebben. Dan mocht ik gaan liggen en werd een soort gel pack op mijn 'goede' borst gelegd om die te beschermen en gingen ze even de kamer uit. Precies 90 seconden later was het voorbij en mocht ik vertrekken,was in totaal nog geen 10 min in het ziekenhuis geweest. Daarna nog naar het stedelijke voor een scan van de thorax en na een bezoekje aan de dokter mocht ik beschikken. Vandaag ook begonnen met nolvadex , een pil die ik zoals eerder gezegd 5 jaar elke dag ga moeten nemen. Verder beetje naar gevoel omdat een hele goeie vriendin slecht nieuws heeft gekregen , maar we sleuren haar erdoor ,zeker en vast, het is een toppie vrouwtje en ze is sterk genoeg hiervoor. Mooie zin gelezen die iemand op haar profiel heeft gezet en klopt ook wel, wou dit toch even delen met jullie : The weak fall, but the strong will remain and never go under! (Anne Frank)
