Gisteren de laatste chemo gehad , althans dat hopen we toch. Deze hakt er toch wel behoorlijk in , de laatste week was ik niet echt goed hersteld van de vorige chemo en dat voel ik nu wel dubbel en dik. Armen doen pijn ,benen doen pijn , voel me loodzwaar , ben op,moe :( Heb dus echt bijna de ganse dag in de zetel doorgebracht, watd an ook weer niet goed is want dan gaan de gedachten weer volle bak gaan draaien , de laatste tijd ben ik zodanig emo dat ik veel te veel nadenk , ben zo bang geworden om te hervallen ,want hervallen is bijna altijd heel erg slecht en veel erger dan voorheen. Ik probeer dan ook zo snel mogelijk gedachten te verzetten en verder te gaan. Maar merk dus echt dat het tijd word dat de chemo's voorbij zijn. Verder heb ik niet zoveel last , deze nacht tamelijk goed geslapen ,minder wakker gekomen dan de nachten ervoor. Gisteren ook te horen gekregen dat er dus 25 bestralingen gaan komen, 5 weken aan een stuk elke dag 1 sessie. 29 april moet ik voor een intake gesprek gaan en beginnen ze met de tekening te plaatsen waar ze gaan stralen , ben eens benieuwd. Tegelijkertijd mag ik dan ook starten met de hormonentherapie ,wat inhoud dat ik elke dag 1 nolvadex moet innemen en dit om mijn hormonen plat te houden, en dat voor 5 jaar. Vandaag de papieren hiervoor binnen gedaan bij de ziekenbond want de adviserende geneesheer moet die goedkeuren. Hopelijk niet teveel bijwerkingen maar ga daar niet teveel aan denken,is net zoals de chemo verschillend bij iedereen en het heeft geen zin om mezelf gek te zitten maken , deed ik voor de chemo ook en al bij al heb ik niet mogen klagen dus die eerste paniekaanvallen waren voor niets, afwachten maar,we zien wel. Kheb het geluk veel hulp te krijgen thuis ,manlief helpt me enorm veel , ons gezinnetje steunt elkaar en das enorm lief,heb het wel nodig. Ben zo dankbaar voor het leven dat ik nu heb, ziek of niet ,ik heb een prachtman en ook al sta ik nu rood en opgezwollen van de cortizone toch komt mijn man elke dag vrolijk thuis en laat hij me voelen alsof ik zijn koninging ben, de liefde die hij me heeft en de steun en hulp die ik elke dag krijg zijn zo belangrijk voor me , zal hem dat nooit kunnen terug geven maar hoop dat hij toch echt wel beseft hoeveel ik dat allemaal apprecieer. Hou zoveel van hem ! Ben trots op hem ! En ook mijn kleine zus doet veel voor me , gisteren gans de dag bij me gebleven in het ziekenhuis en daarna moesten mijn man en ik even weg en tegen dat we terug waren had zus al eten gemaakt en de afwas gedaan , was zalig ! Ook onze klein mokkemietje helpt goed mee met de dieren en met de tafel te zetten enz... Mag dus niet klagen van ons gezinneke. thx voor alles ! Morgen nog een uitstapke met m'n moatje,het enige goede aan deze rotziekte , heb er een vriendin voor het leven aan overgehouden ! zowel lindsay als haar man zitten in mijn hartje en die krijg je er nooit meer uit ! En natuurlijk de mensen op fb die me altijd weer een hart onder de riem stoppen,das zo fijn om te lezen elke keer terug. Ik vergeet dat nooit of te nimmer ! Hartelijke dank iedereen ,jullie zijn schatten !