Nog even vertellen hoe het dan gegaan is met mijn longontsteking. natuurlijk mocht ik de vrijdag dan terugkeren want aspegic helpt dus echt niet met zoiets he en ook niet met zo'n hevige pijn.... Schotte heeft dan wel een scan gemaakt en daar was te zien dat ik terug die waas over de longen had zoals de eerste keer. De longspecialist word erbij gehaald want dr schotte vind het vreemd dat ik dit nu terug heb en blijkbaar zou er dus een stof in de chemo zitten waarvan ik deze reactie krijg, maar bon die chemo moet ik toch niet meer krijgen dus thuis uitzieken met antibiotica en dat was voorbij. Helaas tegen 11 februari nog niet volledig genezen dus chemo een weekje uitgesteld.
Vandaag dus mijn eerste tac chemo , hierin zit taxus verwerkt en dat doet me toch wel eens even nadenken , wij hadden ooit een schaap dood die een klein takje taxus had gegeten en onze buur was toen zelfs een koe en een paard verloren , moet dan maar eens gaan bedenken hoe straf dat het spul wel is. Kurt gaat mee met me om me wat kalm te houden want de stress voor het onbekende is weer groot haha Mogelijke bijwerkingen zijn nagels die uitvallen , spier - bot - of zenuwpijnen , zelfs een allergische reactie op het spul zelf tijdens het inlopen en ga zo maar door. Leuke gedachten pfff Door de mogelijkheid aan een reactie blijft de verpleegster deze keer het eerste kwartier bij me om te zien of mijn hartslag en bloeddruk goed blijven. Mijn bloedwaarden zijn goed dus na wat gepruts van de stagair aan mijn pac kunnen we beginnen. Ok die loopt , niet nadenken, begin maar te praten haha end at kan ik goed want door de pillen die ik neem ben ik precies een waterval , heb gans de nacht niet geslapen en heb het gevoel dat ik een marathon kan lopen , zijn zelfgemaakte pillen en ben wel benieuwd wat erin zit want tis verdomt goed om actief te zijn ..... Maar alles gaat verder heel goed en de verpleegster kan haar werk doen. Ondertussen kennis gemaakt met de dame die in de kamer over me ligt en heb meteen medelijden , ze ondergaat gans dit gedoe al 7 jaar ,elke week opnieuw :( mag er gewoon niet aan denken , ik ben het nu al beu. Dan heeft ze nog zo'n dwaas van een man die geen medelijden kent en haar totaal niet steunt , zal weer zo'n roepertje zijn die de wereld aankan tot zijn vrouw wegvalt en hij de grootste sukkelaar word ..... En toch is ze zo lief , een soort moedertje , je merkt dat meteen aan haar. Nieuwe vriendschap is gemaakt en we vragen de verpleegster voortaan in dezelfde kamer te mogen liggen. En zo gaat de tijd heel erg snel want amper een uurtje later is het al gedaan , om 13 u rijden we weg van het ziekenhuis en jaja zoals gewoonte richting winkelcentrum :p