|
Vlaams minister-president Kris Peeters (CD&V) is niet te spreken over de uitlatingen van zijn minister Bert Anciaux. Die vergeleek maandag het drama in een Dendermonds kinderdagverblijf met het bloederige conflict in Gaza. Peeters plant nu een onderzoek naar de uitspraken.
"Hier gaat het over 15 slachtoffers waarvan 14 kindjes", schreef Anciaux vorige vrijdag op zijn website. "Het shockeert ons allemaal. Ik moest ook denken aan de honderden dode kinderen in de Gazastrook, ook bewust door een agressor omgebracht en zonder dat die agressor opgepakt werd."
"Ook hier heeft dood en geweld toegeslagen. Dat alleen al is de hel. Een donderslag bij heldere hemel. Een noodkreet voor alle kinderen", besluit Anciaux, die maandagavond zichtbaar aangedaan in 'Phara' op Canvas de aanval van De Gelder mee analyseerde.
"Absurd en beledigend"
De Israëlische ambassade noemt het een "absurde en beledigende vergelijking" van de minister van Cultuur, Jeugd, Sport en Brusselse aangelegenheden. "Het Israëlisch offensief vergelijken met een eenzame gek die onschuldige kinderen vermoordt, is ver over de schreef", stelt de ambassade in ons land.
Anciaux van zijn kant verdedigt zich: "Ik zal elke aanval op onschuldige burgers, zeker op kinderen, waar ook ter wereld, veroordelen. Mijn uitspraken zijn niet gericht tegen de Joodse gemeenschap, geenszins, wél tegen het ongeoorloofde geweld van de Israëlische staat. Ook het geweld van Hamas tegen Joodse onschuldige burgers en kinderen is onaanvaardbaar en onmenselijk", aldus de minister. |
|
|
|
|
|
|
Mijn visie:
Minister Anciaux doet hier net het tegenovergestelde waar ik enkele tussenkomsten hieronder over sprak. Hij gooit namelijk alle geweld op één hoop. Naar mijn mening een grove fout, die alles net iets te makkelijk verklaart. Uiteraard is het leed van een Moeder in Gaza, Joods of Palestijns, die haar kind verliest even erg als dat van de ouders van de kinderen in Dendermonde. Een kind is en blijft een kind, eendert waar op de wereld.
Maar er is wel degelijk een maatschappelijk verschil tussen beide zaken daar mogen we niet aan voorbij gaan. Leed veroorzaakt door oorlogsgeweld is verschrikkelijk maar toe te wijze aan een gebeurtenis, een conflict. Dat het nu gaat over religie, macht, grenzen of grondstoffen, meestal zijn het toe te wijzen conflicten. Niet minder erg, maar zoals ooit generaal Jackson in de Amerikaanse Burgeroolog zei War is the som of all evil , een mooie samevatting van wat conflicten teweeg brengen, maar dit is een kwaad van alle tijden en continenten, jammer genoeg.
Wat onlangs gebeurd is in Dendermonde mogen we niet op één hoop gooien met wereldconflicten. Dit geweld was zinloos, onverklaarbaar. Iets wat jammer genoeg steeds meer voorkomt in de maatschappij. Geweld om geweld, moorden gewoon om de daad van het moorden. Een gevaarlijke tendens waarin, men ergens een oorzaak moet proberen te zoeken. Een moeilijke oefening die maatschappelijk moet worden gemaakt, een oefening die in alle lagen van de bevolking moet gemaakt worden. Niet gepolariseerd door ethnische achtergronden, maar zeker ook niet beperkt door ethnische achtergronden. Als men de oorzaak van zulke zaken wil onderzoeken, zulk gedrag deels wil verklaren, de normen en waarden van de maatschappij wil toetsen. Dan moet men durven elke beperking te negeren. Enkel dan kan je tot een correcte analyse van zo een maatschappelijk leed komen.
Een oefening die naar mijn mening, niet gemaakt moet worden door de diverse poltitieke partijen, met hun diverse ideologiën. Maar door een zelfbewuste maatschappij met een oplossing of laten we beter zeggen een verklaring voor ogen.
Want uiteraard, moeten we eerlijk blijven met elkaar beste lezer, men kan zich vragen stellen over het steeds freqeunter voorkommen van deze zaken, over de normenvervaging die steeds verder en verdere gaat. Maar men kan zulke individuele gevallen niet uitsluiten, gestoorde mensen die dramatische dingen is nu ook éénmaal een gegeven van alle tijden.
Bedenkingen die men maatschappelijk moet durven maken.
Luc,
28-01-2009, 16:18
Geschreven door Luc 
|
