Ik ben mijn GSM verloren hier... dus ben ik even niet meer bereikbaar!
Ik ben tot zondag weg (naar de zeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee ole oleeeeeeeeeeeeeeeeeeeee), maar maandag heb ik weer een nieuwe.
Het nieuw nummer zal hier dan op komen te staan!

Dikke kus aan allen!

24-04-2008 om 22:21 geschreven door Lotte  

Speciaal voor oma die toch wel iets meer over mijn stage wou weten... Bij deze een beetje uitleg over de kinderen waarmee ik werk!

De voorbije 4 weken heb ik op stage vooral met Sebastian gewerkt. Ik heb met hem verschillende oefeningen gemaakt om te kijken hoever hij staat wat betreft zijn schoolse vaardigheden. Zo kan hij tot 20 tellen, maar de getallen herkennen kan hij nog niet (enkel de 1,2,3 en 8). Ik heb met hem de kleuren overlopen door verschillende voorwerpen aan te duiden en te vragen welke kleur het voorwerp had. Hij kent alle kleuren en kan ook alle voorwerpen benoemen. Bij oefeningen waar verschillende voorwerpen getekend staan en hij 2 dezelfde voorwerpen er uit moet halen of het voorwerp moet aanduiden dat niet in het rijtje past, kan hij het juiste antwoord geven. Soms geeft hij ook expres een verkeerd antwoord of wijst zomaar een voorwerp aan zonder er eerst naar gekeken te hebben. Ik heb eens gevraagd of hij zijn familie wou tekenen, maar meer dan een paar strepen op het blad kwam er niet te staan. Wat het schrijven betreft lukt het hem ook nog niet zo goed. Hij houdt zijn potlood heel ver naar achter vast, waardoor hij enkel heel lichte lijntjes kan trekken. Ik heb hem voorgedaan hoe hij zijn potlood goed moest vastpakken en ik verbeterde hem wanneer hij zijn potlood weer verkeerd vastnam. Na enkele keren had hij het precies toch wel door en hield hij zijn potlood veel beter vast, waardoor hij beter op zijn potloodpunt kon duwen en hij beter zichtbaardere lijnen kon trekken. Wanneer ik hem vroeg om de getallen van 0 tot 3 te overtrekken, eerst samen en dan alleen, deed hij dit niet. Hij trok dan strepen over heel het blad en begon een beetje te kribbelen. Wanneer we het samen deden ging het goed, maar wanneer hij het zelf alleen moest doen deed hij steeds iets heel anders. Langer dan 5 minuten kan hij niet met iets hetzelfde bezig zijn want Sebastian is heel snel afgeleid en geeft vaak een verveelde indruk. Hij begint dan rond te kijken of zakt onderuit in zijn stoel. Soms durft hij ook wel zijn potlood op de grond te gooien of de blaren in zijn schrift te verkreukelen. Als ik hem terug tot de orde roep en zijn aandacht vraag dan gaat het meestal weer heel even goed, maar lang duurt dit meestal niet. Het enige waar hij zijn aandacht wel bij kan blijven houden en wat hij niet beu geraakt is het maken van puzzels. Hij doet dit duidelijk graag en hij heeft een redelijk inzicht. Bij het puzzelen blijft hij geconcentreerd en geeft hij niet snel op. Heel af en toe vraagt hij of ik hem wil helpen wanneer een puzzelstuk niet past op een bepaalde plaats.

Ik heb soms de indruk dat Sebastian meer kan dan dat hij laat zien. Hij is jammer genoeg gewoon veel te snel afgeleid en te ongeconcentreerd. Het is heel anders als een kind iets wel wilt leren maar het gewoon niet kan, bij hem heb ik echter soms het gevoel dat hij het wel kan maar het niet wilt. De laatste 2 weken heb ik me vooral bezig gehouden met het aanleren van veters strikken en de klok te leren herkennen. Bij het veters strikken moet ik hem nog helpen met de handelingen, maar hij weet ondertussen wel al wat er moet gebeuren. Hij kan de stapjes die ik hem heb aangeleerd al zeggen, maar hij kan ze nog niet helemaal uitvoeren. Hij wilt het wel leren, maar na 5 keer proberen merk ik wel dat het weer genoeg is en hij nood heeft aan iets anders. Ik zou hem ook graag de klok willen leren herkennen. De klok leren lezen zal nog wat te moeilijk zijn, maar we kunnen er toch al stilaan naar toe werken.

Die houten klok die bij ons in het huis lag is daar heel goed voor. Het is ook een soort puzzel waarbij je alle getallen op de juiste plaats moet leggen. Ik laat hem dit momenteel veel doen: het opvolgorde leggen van de getallen tot 12, zodat hij de klok leert kennen.

Ik vind het best moeilijk om met hem te werken omdat hij voortdurend is afgeleid. Ik moet hem vaak terug tot de aandacht roepen en moet ook regelmatig ter plekke iets anders bedenken omdat hetgeen wat ik had voorbereid te snel klaar was.

Met Vladimir heb ik nu al 3 keer gewerkt, maar ik heb nog niet zo’n goed zicht op wat hij wel of niet kan. Het is ook moeilijk om dit in te schatten omdat je hem zo goed als niet verstaat.

Bij het inoefenen van de kleuren zei hij alle kleuren voor de eerste keer meteen goed, maar wanneer we ze nog eens overliepen verwisselde hij rood en blauw wel, en dit meerdere keren.

De dag voordien hebben Tiny en Sofie ook de kleuren overlopen met hem, maar toen kon hij blijkbaar geen kleuren benoemen en zei hij tegen alles blauw.

Puzzelen kan hij wel heel goed. Daar heeft hij wel inzicht in. Hij is dan heel geconcentreerd bezig en kijkt ook echt naar de vormen van de puzzelstukken. Vladimir luistert ook heel goed, wanneer hij even afgeleid is en ik hem tot de orde roep, let hij weer terug op.

Het grote probleem bij hem is echter dat hij een serieus spraakprobleem heeft. Dit beperkt hem in de communicatie met anderen. Vladimir is een ontzettend schattig, actief jongetje dat veel onverstaanbare dingen brabbelt, goed luistert en heel netjes is (hij ruimt speelgoed altijd mooi op).

Voor Giuseppe had ik enkele rekensommen klaarliggen. Hij kan enkel tellen met een telraam en dit met een beetje hulp van mij. De getallen tot 20 kan hij ook voluit schrijven, de getallen boven de 20 herkent hij niet. Hij kan woorden schrijven die ik hem dicteerde, maar hij vergat vaak enkele letters. Lezen kan hij ook, maar wel beperkt. Toen ik hem vroeg om zijn familie te tekenen, tekende hij enkel verschillende lijnen in verschillende kleuren. Toen ik vroeg wat hij zonet had getekend, wist hij het ook niet meer echt te benoemen.

Giuseppe snapt de bedoeling van memory niet goed en ook puzzelen gaat hem moeilijk af. Hier mist hij duidelijk wat inzicht in. Voor de rest is Giuseppe een heel rustige, lieve jongen.

Kassandra kan rekenen met een telraam, maar de echte betekenis van een rekensom kent ze wel niet. Wanneer je haar vraagt hoeveel één plus één is kan ze hier niet op antwoorden. Ze kan een beetje lezen, maar schrijven lukt nog niet zo goed, zo heeft ze veel moeite om haar naam zonder fouten te schrijven. Memory snapt ze goed en daar is ze ook heel listig in. Expres vals spelen is haar niet vreemd. Ze heeft ook een goed inzicht in het puzzelen.

Toen ik haar vroeg om haar familie te tekenen zei ze dat ze dat niet kon.

Omdat ik van haar ongewone thuissituatie afwist (haar vader heeft zijn eigen dochter verkracht toen ze 15 was, waar Kassandra uit geboren werd, haar moeder is dus ook haar halfzus), vroeg ik haar of ze dan zichzelf kon tekenen. Daarna vroeg ik haar of ze kon tekenen wie er nog bij haar thuis woonden. Ze tekenden zichzelf, haar oma en haar papa. Uit zichzelf begon ze ook wel wat over haar mama te vertellen, waar ze dus niet bij woont, maar heel de situatie is nogal onduidelijk, ook voor haar heb ik de indruk. Ze vertelde dat haar mama en papa terug een baby’tje hadden gekregen, maar waarschijnlijk had ze het dan over de vriend van haar mama, en niet haar echte papa. Maar haar echte papa, de man van haar oma noemt ze ook papa. De thuissituatie is ontzettend ingewikkeld heb ik de indruk.

Voor de rest is Kassandra wel een lief meisje. Ze heeft soms wel haar kuren, zeker wanneer ze samen met Estefany is. Kassandra ziet er heel normaal uit en ook fysisch scheelt er niets met haar.

Met Joana heb ik ook rekensommen gemaakt. Dit kan ze, met behulp van een telraam. Ook zij weet de betekenis van een rekensom niet zo goed. Ze kan haar naam schrijven, maar daar blijft het ook bij. Lezen kan ze ook nog niet echt. Memory kan ze goed, ze snapt de bedoeling er van en let ook heel goed op. Vals spelen ligt minder in haar aard. Puzzelen doet ze ook goed en hier is ze heel geconcentreerd in. Joana is het braafste van de drie meisjes, ze luistert ook het beste. Soms wordt ze onder druk van de andere twee meisjes wel meegesleurd in hun vervelend gedrag. Joana is ook redelijk betrouwbaar en behulpzaam, wanneer ik iets moet hebben maar ik niet weet waar het ligt, of ik iets niet weet, dan vraag ik het aan haar. Ze zal me altijd graag helpen. Ze is ook de enige van alle kinderen die mijn naam onthoudt, en dat al na het maar één keer gezegd te hebben! Joana heeft wel een beetje een probleem met praten, ze praat heel stil en onduidelijk. Ze geeft de indruk heel verlegen te zijn en weinig zelfvertrouwen te hebben.

Dan hebben we Estefany nog… Met Estefany heb ik tot nu toe nog maar 1 keer individueel gewerkt en daaruit heb ik kunnen opmaken dat ze enorm snel is afgeleid. Zeker wanneer er meerdere kinderen in het lokaal zijn. Tellen tot 20 kan ze goed, maar bij het rekenen had ze toch heel wat hulp nodig. Lezen en schrijven heeft ze nog niet echt geleerd. Memory had ze niet zo snel door en was ze ook snel beu. Wanneer we met de drie meisjes samen iets doen, is zij degene die het minst luistert en ook de anderen meesleurt in haar negatief gedrag.

Estefany is listig en kan zich echt tegendraads gedragen. Aan de andere kant kan ze ook heel lief zijn en goed luisteren. Door een gesprek met haar moeder weet ik dat ze thuis goed luistert en zich goed gedraagt. Ze krijgt wel medicamenten voor ADHD. Sinds ze deze medicamenten neemt is haar gedrag al erg veranderd in positieve zin zei haar mama.

23-04-2008 om 22:46 geschreven door Lotte