Ik ben Lotte Fransen
Ik ben een vrouw en woon in Momenteel Quito! (Ecuador) en mijn beroep is Laatste jaarsstudente Orthopedagogie te Hasselt.
Ik ben geboren op 30/06/1987 en ben nu dus 37 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Volleybal.
Op deze site kan je al mijn avontuurlijke belevingen hier in Ecuador volgen. Wat houd je tegen een berichtje achter te l
Lotte in Ecuador!
12-03-2008
Cotopaxi...
Hola!
Zaterdagmorgen vertrekken Tiny, Hannah, Nora, Elise, Laurie en ik om 06.30u naar de Mariscal in het centrum om daar vervolgens de bus te nemen richting de Cotopaxi. De Cotopaxi is een vulkaan van 5800 meter, bedekt met sneeuw. Hij is nog actief maar momenteel slaapt hij wel, ongevaarlijk dus! We zijn met de jeep een heel stuk de berg opgegaan, tot een stukje boven de sneeuwgrens. Daar zijn we verder te voet naar boven gewandeld, tot op een hoogte van 5000 meter (om hoger te gaan moest je al een echte ervaren bergbeklimmer zijn). Het was er wel mooi! Veeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel sneeuw, soms zakte ik zelfs bijna tot mijn knieën in de sneeuw! Er was ook veel mist, dus veel meer dan sneeuw, sneeuw en sneeuw zag ik niet... Wel vermoeiend... dat wandelen. Om de 10 stappen was ik buitenadem, en ik maar denken dat ik toch een goeie fysiek heb! Maar dat was redelijk normaal voor op zo'n hoogte. 5000 meter, dat is zoals de Mont Blanc! Koud was het daar boven wel niet echt, ik had wel een sjaal, muts en handschoenen aan (had ze niet voor niets gekocht eh!), maar zonder dat alles had ik het ook wel overleefd hoor. Op de terugweg zijn we naar onder gewandeld tot aan de jeep, daarna nog een stukje gereden tot aan het einde van de sneeuwgrens en vervolgens hebben we de rest van de terugweg met de mountainbike gedaan. Mijn vingers deden gewoon zeer van die remmen dicht te pitsen! Het ging hennig steil naar beneden, de weg was hobbelig en soms waren er felle bochten! De trip naar onder was wel mooi en zo rustig! Je ziet of hoort gewoon niets! Precies of je ergens op het einde van de wereld zit. Soms verbaas ik mij er nog echt over hoe mooi het hier wel niet is. Na een goeie maand hier te zitten lijken al die bergen al zo vanzelfsprekend! Enfin, de Cotopaxi was dus echt wel de moeite... Volgend weekend gaan we met heel de bende van in het huis naar een kratermeer. Schijnt heel mooi te zijn! Dussssssssssssss, de foto's van de Cotopaxi én die van het kratermeer zullen begin volgende week hier te bezichtigen zijn! (moet de foto's van de Cotopaxi nog eerst laten verkleinen)
Tot zover mijn kort verslag van voorbije weekend! Volgende week volgt meer en langer!
