Ik kijk naar de gloednieuwe kalender die hier naast mij aan de muur hangt, bijna met ongeloof. Is er echt alweer een jaar voorbij?
Het is voor toch een behoorlijk pittig jaar geweest. Een jaar waar ik een aantal moeilijke beslissingen heb moeten nemen. Onder andere op professioneel vlak.
Sinds oktober werk ik opnieuw bij mijn voormalige werkgever, de oppasdienst bij zieke kindjes aan huis. Twee jaar geleden leek het er nochtans op dat ik de job van mijn leven had gevonden. Maar omwille van vele redenen, bij beide partijen, bleek het toch niet de ideale match en heb ik zelf beslist om te vertrekken. Toch heb ik zeker geen spijt van deze twee en half jaar dat ik er heb kunnen werken. Ik heb er veel van geleerd, ook over mezelf. Wat de toekomst zal brengen op het vlak van werk, blijft nog wat onzeker maar voorlopig zit ik goed.
Daarnaast kwam er in het voorjaar ook plots het nieuws dat mijn koor, waar ik zeventien jaar met heel veel plezier gezongen heb, een heel andere koers zou gaan varen. Maar geen nood, ik vond al snel een plekje bij een ander, geweldig dameskoor dichter bij huis waar ik mijn zangcarrière verder kan zetten. Ook bij de patiëntenvereniging waar ik reeds een paar jaar meedraai bij de vaste kern, moest er een nieuw bestuur worden verkozen.
En dan is er ook nog mijn woning: een nieuwe verwarmingsketel, werken aan het dak. Het kwam op bepaalde moment allemaal bij elkaar en dat bezorgde me behoorlijk wat stress.
Maar goed, het is allemaal wel goed uitgedraaid. Ik ben tot nu toe tevreden met de beslissingen die ik heb genomen en zie het nieuwe jaar hoopvol te gemoed. Wat ik mezelf toewens? Vooral wat meer rust en minder kopzorgen. Misschien komt er zo ook wat ruimte voor onverwachte kansen, en mooie dromen hier en daar. Je weet maar nooit.
Alle mensen die ik liefheb wens ik wat meer liefde, begrip en mildheid toe 2023!
Sarah
|