Achter mij...
een zee van tranen.
Verdriet komt steeds in golven.
Af en toe, een paaltje boven water.
Voor mij...
Zie ik daar echt...land?
Het lijkt verder weg dan ooit.
Ik blijf maar verder roeien. ( Met de riemen die ik heb?)
Over het nu...
hangt een dichte mist.
Nergens een plekje om aan te meren.
Wie gooit er een reddingsboei?
|