Na ellenlange, frustrerende telefoongesprekken met Osira thuiszorg ziet het er naar uit dat ze toch hun best gaan doen om mij op maandag om 8.00 uur te helpen. Mijn 1e baantje is nl binnen: ik ga vrijwilligerswerk doen bij Emma TV, onderdeel van het Emma kinderziekenhuis in het AMC (www.steunemma.nl).
Ik ga samenwerken met een leuk team en we gaan ervoor zorgen dat kinderen hun ziekte even kunnen vergeten en zichzelf even een 'ster' voelen, want ze komen namelijk in een heuse televisie uitzending terecht! Wat mijn rol hierin precies is weet ik nog niet helemaal zeker, maar ik ga ieg de afdeling op en daar de kleintjes (3-6 jaar) volgen en als het lukt een praatje met ze maken. Gewoon, lekker luchtig en geen drama! Het is nl al erg genoeg om ziek te zijn, en juist heel erg fijn als je dat even kan vergeten.
Morgen heb ik mijn laatste rijles en woensdag moet ik afrijden, spannend!!! As vrijdag gaan we eindelijk onze nieuwe auto ophalen; een Volvo xc70 (2004, anders veel te duur), een enorme bak... Dan moeten we afscheid nemen van onze geliefde Seat, snik!
(NB. de column van januari staat onder bij 15 januari)
Rijbewijs
Ik heb vorige week mijn eerste rijles gehad, mijn 1e stap naar echte onafhankelijkheid! Best wel spannend om alles nu met de hand te moeten doen, gas geven en remmen met links, en sturen met rechts. Ik had maar 2 ingrepen, gaf p.o. gas ipv te remmen en toen reed ik bijna tegen een paaltje aan, maar verder viel het mee. Ik heb tenslotte al 19 jaar mijn gewone rijbewijs, dus na 4 lessen zou ik het toch wel onder de knie moeten hebben, t is toch wel te hopen! Afgelopen week ook gelijk maar even voor een auto gaan kijken. Nee, ik wil geen Mercedes Sprinter, Renault Kangoo of een Citroen Berlingo. Ik wil een gezellige gezinsbak, een 2e hands Volvo ofzo; gewoon een 4-zitter met een grote achterbak met daarin zon robotarm die de rolstoel oppakt! Een auto die wel aangepast is voor mij, maar waar mijn vriend ook in kan rijden, eigenlijk een auto met verstelbare/inklapbare aanpassingen! Het schijnt allemaal mogelijk te zijn. Hopelijk lukt het mij uiteindelijk wel om zonder teveel inspanning in en uit de auto te komen, ben nl. op het moment nogal spastisch... En dan natuurlijk ook nog het UWV zover krijgen dat ze de aanpassingen vergoeden...
Best leuk hoor, autos kijken, maar wat je vergeet is, dat je op zon dag wel 20x een auto-transfer maakt: kijken of je in de auto past (ik ben nl 1.86m), of hij een niet al te hoge instap heeft, of de rolstoel achterin past enz.. Nou, daar was ik s avonds dus flink moe van! Dat gevoel is eigenlijk wel een beetje vergelijkbaar met mijn vermoeide benen van het shoppen van vroeger, ach ja dat shoppen, gewoon lekker een beetje slenteren langs de winkels, dat mis ik dus echt heel erg... Er is gelukkig wel 1 plek waar je als rolstoeler heerlijk kan winkelen: De Bijenkorf! En daar ben ik dan zeker ook wekelijks te vinden.
Eindelijk, de lente is begonnen! Heerlijk, dat heb ik dus echt nodig, een beetje zonlicht! De warmte op mijn bolletje, erg fijn, maar waarom blijven die benen alleen nog zo koud?? De elektrische deken is opgeborgen, maar het liefst lig ik daar 's avonds toch nog steeds lekker onder... Op het moment dat ik nl languit op de bank ga, gaat al het 'koude' bloed van mijn lamme benen richting mijn hart (dit proces heet Circulatie) en krijg ik het echt koud. Dit duurt ongeveer 2 uur en dan ben ik weer een beetje op temperatuur. Heel irritant dus! Soms, als ik de hort op ben geweest, en ipv eerst op de bank gelijk naar bed ga, kan ik meestal de eerste 3 uur niet slapen vd kou. Ik lig dan met kop en al onder de dekens, met ook nog een extra fleece-deken, te bibberen. Misschien moet ik gewoon een zonnebank aanschaffen en daar een half uurtje onder gaan liggen, heerlijk lijkt me dat! Of misschien mijn benen niet meer scheren, een soort isolatielaag creeeren, ook een goed idee misschien! Niet zo sexy alleen, maar dat voel ik me al heel lang niet meer helaas....
Jullie merken vast dat ik niet meer zoveel schrijf, ik heb niet zo'n zin om steeds maar over mezelf te lullen en alles op te schrijven wat ik meemaak. Alleen echt interessante dingen zoals: 21 april moet ik afrijden! Spannend! Kijk, dat is voor jullie best leuk om te weten natuurlijk! Wat nog meer? Ik heb me aangemeld voor vrijwilligerswerk. Ik had ook wel een leuke baan gezien: tv programma presenteren voor zieke kinderen, alleen willen ze graag een man en iemand met ervaring... Ik ga toch gewoon reageren...
Ik heb eindelijk mijn super-de-luxe douchestoel binnen, jippie! (Many thanks to mijn neef B. & nicht A.)Nu kunnen Marc & ik overal naar toe op vakantie, dat maakt ons leventje weer een tikkie onbezorgder. Nu nog een prive-verpleegster (niet te knap!) vinden die met ons mee wil...
Ongeveer een half jaar na mijn ongeluk in augustus 2008 vond er op de dierenartsenpraktijk waar ik werkte nog een ander drama plaats: mijn baas, Menco, bleek maagkanker te hebben, uitgezaaid en al... Verschrikkelijk nieuws natuurlijk, de praktijk kreeg hierdoor nog even een extra klap mee; beide dierenartsen uitgeschakeld binnen een half jaar, net of er een vloek op de praktijk rustte...
Inmiddels is de praktijk overgenomen en weer helemaal up and running (Dierenkliniek Vondelpark), maar Menco is gisteren helaas, na een lange strijd, toch nog redelijk onverwacht, overleden.
Lieve Menco, je bent een gemis op deze wereld met je (altijd ontdeugende) jongensachtige uitstraling, je ontzettend droge humor en je geweldige chirurgische skills! Rust zacht, ik hoop dat je daarboven weer kunt gaan genieten van een goed glas rode wijn en een pittige fietstocht.. Ik wens zijn vrouw Bebbie en de kinderen veel sterkte!
Van thuiszorg naar PGB, het liefst zo snel mogelijk!
Op vrijdag word ik ineens om 18.30(!)uur gebeld door de thuiszorg: 'Mevrouw, het spijt ons verschrikkelijk, maar we hebben voor zondag as(!) geen verpleegkundige kunnen vinden, dus we moeten de zorg afzeggen'. OK, en nu????? Ik vind het echt te belachelijk voor woorden; op vrijdagavond doorgeven dat ik op zondagochtend niet geholpen kan worden. Nog erger is, dat ik afgelopen woensdag 'O' (ik noem verder geen naam) heb gebeld om te zeggen dat ik niet meer elke dag een verpleegkundige nodig heb en dat is zelfs niet bij hun doorgekomen.... Waar zijn ze bij 'O' eigenlijk mee bezig??? Ze weten dat Marc op vakantie is, en trouwens, die is mijn verzorger niet maar mijn man, dus moet ik dan maar de hele dag in bed blijven liggen of moet ik mijn mams of een vriendin vragen om mij te helpen??? Dat doe ik dus liever niet als het niet hoeft! Voor die dingen heb ik juist de thuiszorg ingehuurd!!
It's all a matter of planning!!! En dat kunnen ze zelfs niet... op het moment dat er werknemers op vakantie zijn (dan gaan er nog 2 tegelijk weg ook, ook zo slim) loopt alles in het honderd, terwijl dat eigenlijk al weken van te voren bekend is. Snappen jullie het? Zo moeilijk zou het toch niet moeten zijn, een paar goede uitzendkrachten inhuren en een strakke planning maken?!
En nu? Nu lig ik dus de hele dag al in bed.....
Nee hoor! Gelukkig is er een hele lieve dame die alsnog geregeld heeft dat ik vanmorgen wel geholpen ben! Door een nieuwe werkneemster, jong en fris, geen verpleegkundige, maar ik heb gedoucht en zit nu met een heerlijk ontbijtje aan tafel. Morgen ga ik maar weer een klacht indienen, niet dat het helpt... En dan toch maar heel snel dat Persoons Gebonden Budget (dan krijg ik een potje met geld en ben ik eigen baas en huur ik zelf verpleegkundigen/verzorgenden in die ik leuk vind) gaan regelen!
Helaas, 1e keer insemineren niet gelukt. Hopelijk volgende ronde meer geluk! We hebben nog 5 kansen. Ik ga het er alleen niet meer over hebben op mijn blog, jullie moeten het maar afwachten. Als het echt zover is dat we zwanger zijn, zijn jullie de eersten die het horen!
Afgelopen woensdag maar weer eens naar auto's gaan kijken, het belangrijkste is dat er genoeg ruimte is voor de rolstoel en dat er aanpassingen (gas-rem schuif, knop op het stuur, lift/arm die rolstoel in achterbak doet) mogelijk zijn. Op termijn wil ik toch echt zelf gaan rijden, om zo zelfstandig mogelijk te kunnen zijn. Eerste echte rijles was ok, ik had maar 2x een ingreep, gas-remschuif is best ff wennen.... Gelukkig NET niet tegen een paaltje aan. Na 4-5 lessen moet ik een soort test doen bij het CBR en dan krijg ik een nieuw rijbewijs. Marc vindt het maar niks dat ik wil gaan rijden, maar ach, hij moet er ook de voordelen van zien: kan hij ook weer eens een borrel drinken!
Nou, maandag kwam ik in het OLVG en toen bleek ik al richting eisprong te gaan, LH was erg hoog en er stond een eiblaasje letterlijk op 'knappen'. Marc heeft op dinsdagochtend zijn kwakkie ingeleverd en jawel hoor, de kwaliteit was super! Hij had (en dat zal ik nog lang moeten horen..) maar liefst 9.000.000 kleine rakkers die dolgraag aan het werk wilden: 'The survival of the fittest' is begonnen!! Al die zaadjes zwemmen nu met een snelheid van 4mm/minuut rond in mijn baarmoeder op zoek naar dat ene eitje, spannend hoor!
Hoewel de kans op zwangerschap nog steeds maar 10% is, zijn we heeeeel benieuwd! We don't get our hopes up, maar het zou toch wat zijn als ik over 2-3 weken zwanger blijk te zijn....
Vandaag naar het OLVG voor fertiliteitsonderzoek, eerst ff wat bloed afgetapt voor FSH/oestradiol (voor de studiebollen onder ons...bleek allemaal in orde!), en ja hoor toen begon het feest: ik mocht in de beugels (degenen met kind weten vast wat ik bedoel!). Best lastig om überhaupt op die onderzoeksbank te komen, maar het is wel gelukt, natuurlijk met wat hulp van mijn gyn. en een assistente! De kop is eraf! My eggs looked just fine! Het zijn er genoeg, volgende week moet ik terug voor 2e echo en dan gaan ze schatten wanneer mijn follikels groot genoeg zijn en dan moet ik (lees: Marc of iemand anders) Pregnyl spuiten en dan krijg ik ongeveer na 40uur een eisprong. Wel nog ff het bloedonderzoek afwachten... ben blij dat we nu weer in de molen zitten. Tja die biologische klok blijft tikken...
Voor 24 augustus 2008 had ik een heerlijk leventje: 36 jaar, dierenarts, een leuke baan in Amsterdam Oud-Zuid met zicht op overname van de praktijk, en af en toe dj-de ik ook op feestjes. Mijn vriend en ik hadden net een leuk appartement op 4- en 5 hoog gekocht en we waren druk aan t oefenen om zwanger te worden. Een geweldig leven dus, tot die bewuste zaterdagavond waarna niks meer hetzelfde zou zijn...
Ik stond op t dakterras bij een feestje van kennissen en ik wilde eigenlijk naar huis gaan. Op de een of andere manier ben ik gestruikeld en toen ik mijn evenwicht wilde herstellen greep ik naar een leuning maar die was er niet. Wel stond er een plantenbak met bamboe, dus greep ik die. Gelukkig is die bak niet op iemands hoofd gekomen toen ik viel. 3m was het, maar hoog genoeg om je nek te breken.
Daarna ruim 2 weken in t VU gelegen, ik had een incomplete hoge dwarslaesie, C5/6. Geen handfunctie, een groot drama dus! In het begin heb je nog hoop op verbetering, maar telkens als ik mijn grote teen probeerde te bewegen was daar weer die teleurstelling. Wanhoop, ongeloof, frustratie, verdriet, woede, ik heb het allemaal meegemaakt (nu nog af en toe trouwens..). Ik heb wel gevoel in mijn benen, maar totaal geen spierkracht, jammer maar helaas.
Na ruim 11 maanden revalideren in het RCA ben ik nu sinds augustus 2009 thuis, in een nieuwe, aangepaste woning. Sinds vorig jaar is er weinig verbeterd, ja ik ben sterker geworden, maar mijn benen doen niks, en ik mis de kracht en de fijne motoriek in mijn handen. Typen doe ik bijvoorbeeld met 1 vinger, best snel al zeg ik het zelf maar die 250 slagen per minuut haal ik niet meer!
Over 1 week stopt mijn nu nog poli-klinische revalidatie bij het RCA, dan gaat mijn nieuwe leven dus echt beginnen. Wat ik wil gaan doen? Ik heb veel ideeen, het lijkt me bijvoorbeeld leuk om te schrijven, een column ofzo, maar ik zou ook wel online-dierenarts willen worden, en de kleding voor mensen in een rolstoel kan ook wel wat opgehipt worden!
Mijn voornaamste doel op dit moment is zwanger worden, dat staat nu op nummer 1! Binnenkort gaan we beginnen met inseminatie, aangezien mijn biologische klok tikt en dit waarschijnlijk een hoger slagingspercentage heeft als de natuurlijke weg, ik vind het erg spannend. Er zullen vast mensen zijn die denken; Kan dat wel? En hoe moet dat dan, want jij kan zelf niks, laat staan een luier verschonen? Maar dat zien we dan wel weer, ik wil proberen een zo normaal mogelijk leven te leiden. En daar hoort ook een babytje bij, we waren daar tenslotte ook voor het ongeluk al mee bezig!
Zo, 2009 zit er gelukkig op, het kan eigenlijk in 2010 alleen maar beter worden voor ons! Nog 1 week therapie en dan ben ik ontslagen uit het RCA, ze zullen mijn persoontje vast gaan missen.... Het is wel de bedoeling dat ik fysio blijf houden, 2x per week. Er zit er 1 hier op het Westerdok, dus das handig want dan hoef ik ook niet meer met 't 'debielenbusje'. Fijn! Daarnaast 2x per week op de FES fiets, dat is het plan. Nu nog aan 't werk, of ieg iets doen: ik ga ieg 2-maandelijks een column schrijven op Spinalnet.nl (klik hieronder), een website speciaal voor dwarsleten, dus dat is leuk! Ook komt er misschien een stukje in De Ketting, een blad van Dwarslaesie Organisatie Nederland. Ik zal het stukje dan ook op het blog zetten, dan kunnen jullie, (mijn trouwe lezers, waarvan velen zonder dwarslaesie) het ook kunnne lezen, misschien wel leuk?? Het liefst schrijf ik ook nog iets voor het blad Mama, gewoon om over, en hopelijk straks ook over mijn, zwangerschap te vertellen aan de 'gewone' mens, dat 't allemaal nog kan, ondanks de beperkingen!
Nu ga ik me goed inpakken en sneeuwkettingen om; vanavond uit eten en morgen naar 'Extreem' in Theater de Vest in Alkmaar. Ik vraag me af of we daar, met die voorspelde sneeuwstormm, überhaupt kunnen komen....
Hier was het erg leuk, 1e Kerstdag overdag een foute (ieg voor mannen...) ' kerstfilm ' gezien en later met ouders + Taco bij Envy gegeten, 2e Kerstdag met de Rutjens-clan + kinderen bij Witteveen (ja, we houden het binnen 't bedrijf), gezellig maar ook hectisch druk! Met een paar borrels op ook wel erg confronterend, omdat Sander & Maud (broer en zus Marc) toch wel 'alles' (lees; kinderen) hebben wat wij ook graag zouden willen.... misschien moet mijn pessimisme maar eens vervangen worden door optimisme en moeten we er gewoon vanuit gaan dat Marc en ik volgend jaar kerst ook met een (natuurlijk zelfgemaakte) kleine op schoot zitten! Het zou wel een erg leuk kerstkadootje zijn!
Tja, en nu maar bedenken wat me volgend jaar te wachten staat, qua 'werk' mn, want ik wil ook echt weer iets omhanden hebben. Ik doe nu wel de kinderprogrammering voor Witteveen maar dat kost me ook maar een paar uur per maand, de flyer is nl qua layout al helemaal af, ik hoef alleen maar na te denken over leuke spelletjes en daarna ff de tekst te veranderen in Photoshop, dat is trouwens wel erg leuk dat Photoshop! Alex, een kennis van mij, heeft Adobe Photoshop op mijn computer gezet, evenals Dragon, een spraakherkenningsprogramma. Echt fijn!! Helaas heb ik Dragon nog steeds niet uitgeprobeerd, ik typ nog met 1 vinger; ook best snel al zeg ik het zelf. Volgende keer ga ik het programma echt proberen te gebruiken, zou toch wel erg handig zijn; gewoon in een microfoontje praten en dan komt de tekst vanzelf....
En dan Oud&Nieuw, dit jaar bij ons thuis met Fleur & Renee, lekker eten en drinken! Niet teveel gedoe, gewoon gezellig!
Jullie alvast een heel succesvol, gelukkig, spectaculair, liefdevol en gezond 2010! Wij hopen op een jaar vol wonderen!
Een superleuk dagje gister; rondvaartboot-tochtje met 'my friends from the RCA', daarna naar het HardRockCafe (of all places!), waar ze een traplift hebben trouwens, en daarna een afzakkertje bij 't Americain Hotel. Ben voor 't eerst echt helemaal zelfstandig naar bed gegaan, alleen moest de Stadsmobielmeneer wel ff mijn schoenen uitdoen, want dat ging niet.... oja, en die BH moest natuurlijk ook los...
Gisteren vertelde Ingeborg 'rolt zelf' me dat "men" mij Lisenka 'laat zich duwen' noemt, oei.... Het wordt dus tijd om ECHT zelf buiten te gaan rijden! Jammer genoeg wil mijn linkerschouder nog niet echt, maar oefening baart kunst denk ik, alleen die schuine trottoirs zijn echt funest, laat staan een helling waar ik vanaf moet, ja want remmen gaat niet..... Heb gister gelijk een paar (100?) meter gerold, nu wel enorme spierpijn, en vroeger was ik zo sportief!! Volgende week maar beginnen met half rondje Vondelpark!!! Gelukkig ligt er nu sneeuw.
Van de week was de 100.000e bezoeker op mijn blog, had eigenlijk een kadootje weg moeten geven, een bosje bloemen of misschien een flesje wijn... Ik weet nog goed dat we op 10.000 bezoekers zaten, vorig jaar november als ik het me kan herinneren. Ik merk dat ik nu nog maar heel weinig weet van die tijd, de eerste paar maanden na die k-t dwarslaesie leef je in een soort roes van totale beroerdheid, tjee wat was ik beroerd; zwak, ziek en misselijk, maar vooral KOUD! Dat weet ik nog wel; na het douchen moest ik echt de hele dag in bed blijven, met 2 moltons (warm uit de magnetron) en drie dekens, en maar bijven bibberen... Gelukkig heb ik het nu wel minder koud, en lig ik 's avonds gewoon met mijn electrische dekentje op de bank, hoe tuttig! De bloeddruk is nu ook op orde, je krijgt met een hoge laesie snel een lage bloeddruk, nu drink ik standaard 's ochtends een koffie-verkeerd, dat helpt een beetje bloeddrukverhogend. Eigenlijk betekent dit alles dat mijn lichaam is gewend aan alle gevolgen van de dwarslaesie, ik vind het (nog steeds) luguber klinken: 'gewend/aangepast aan de dwarslaesie', misschien mijn lichaam wel, maar mijn geest nog niet helemaal. En, stel dat er ooit een echte therapie voor mensen met een dwarslaesie komt, kan ons lichaam dan ook weer ontwennen van de gewenning???? That's the question!!! En ik denk dat we het antwoord hierop eigenlijk wel weten....
Mijn papsie is trouwens weer creatief bezig geweest en heeft foto's van de tv-uitzending gemaakt! Deze staan nu op mijn blog! Gisteren ook kleine fotoshoot voor de Libelle (jan no.1 2010) gehad, Ineke heeft make-upje gedaan, dus zag er weer tip-top uit.
Verder gaat alles zijn gangetje, ik merk wel dat ik meer spasmen krijg, mn 's nachts heel erg vervelend en vermoeiend. Heb erge slapeloze nachten op het moment, maar mag van de dokter niet teveel Temazepammetjes slikken, werkt nl verslavend... En van de anti-spasme medicijnen plas ik in mijn broek, is ook geen optie dus...
Zo, heb mezelf maar ff een nieuwe coupe aangemeten, kon niet meer normaal over straat (grapje). Gelukkig weer wat bijgekomen van afgelopen maandag, we zitten weer in wat rustiger vaarwater! Nu moet ik iedereen nog gaan terugbellen voor een date...
Vrijdag met Fleur & Maaike bij Club Dauphine gegeten, naast 't gewone restaurant; 't viel helaas erg tegen. Normaliter heeft Dauphine, toch wel 1 van onze lievelings restaurants, echt heerlijk eten, de king-krab en de salade nicoise daar zijn echt top! Maar blijkbaar staat er bij de Club een andere kok in de keuken, jammer. Verder was het supergezellig hoor, live muziek, veel verschillende optredens, alleen ook erg jammer dat de Club ook open was voor niet-eters: die gingen de hele tijd voor onze neus staan, maar daar kwam al snel een oplossing voor, gewoon even de tafel verschoven zodat men er niet meer voor ging staan. Het personeel was wel heel lief, eigenaresse was vroeger een klant van mij bij de praktijk en we kregen van haar een heerlijk flesje wijn! Van alle kanten, ondanks mijn nieuwe haar, toch aangesproken over de uitzending: geweldig! indrukwekkend! sterke vrouw! superman! geweldige lieve ouders! Leuke vriendinnen! etc... Helaas nog geen werk-aanbiedingen of uitnodigingen voor de TV-show/Pauw&Witteman/DWDD/Goede Tijden of Boulevard.
Gisteren maar weer eens (donderdag ook al) bij de Nevy gegeten met Michelle, wat een heerlijkheid! Nu Wel weer ff genoeg vis gehad, vanavond maar weer eens een pastaatje met gehakt, Marc kan heerlijk koken! Wat een mazzel heb ik toch met die man! Eerst nog ff naar 2012 de film, hoop dat 't wat is.
Allemaal super bedankt voor alle lieve, positieve en ontroerende reacties op onze uitzending!
Ik heb er zo ontzettend veel gekregen, zowel via de mail als op facebook, hyves en natuurlijk ook op mijn weblog, dat Marc en ik jullie allen (bekenden en onbekenden) via deze, ietwat onpersoonlijke weg willen bedanken!!! Het doet ons goed!
Maastricht was gezellig met zijn 2-tjes! En, met de buik ging het ook goed gelukkig! 's Avonds lekker eten, overdag beetje 'slenteren' door de stad; museumpje in Aken, beetje shoppen (vind ik alleen nix meer aan), dierentuin met de schattige kids (Liv & Evi) van Maud (Marc zijn zus), naar Valkenburg, en met het ultieme hoogtepunt: lunch bij Beluga, het 2* restaurant van Hans v. Wolde. Het was heerlijk, we hebben super genoten en zijn, mede dankzij meneer B, ontzettend door Hans in de watten gelegd! Duizendmaal dank lieve B! Champagne op de lege maag is trouwens best lekker (ik ben tegenwoordig niet meer zo snel door mijn afhankelijkheid van de zorg, waardoor lunch voor mij eigenlijk ontbijt is, hihi). Er was uiteindelijk maar 1 restaurant waar ik met mijn rolstoel niet onder tafel kon, dus dat viel best mee... In de andere restaurants werd dit euvel snel opgelost met wat bierviltjes onder de tafelpoten, alleen kon dat bij dit ene restaurant niet door de anatomie van de tafel zelf.
Op de terugweg hebben we Kuki weer opgehaald en nog ff wat gedronken met mijn ouders en Taco, helaas had de TomTom ons misleid en zaten we ineens in Duitsland. Het schijnt dat de ring rond Eindhoven een drama is, nou, dat hebben we ook weer geleerd; vertrouw dus niet blindelings op TomTom, we hebben alleen maar rondjes gereden...
Vandaag wilde ik eens mee boodschappen doen, dus gingen we naar AH XL. Best fijn zo'n grote winkel! Lekker rollen, af en toe hulp vragen om iets uit de schappen te pakken, en nog veel vaker iets laten vallen... Men is wel heel behulpzaam heb ik gemerkt, Wat voel ik me soms on-handig, maarja dat ben ik ook: letterlijk en figuurlijk!
Nog 2 nachtjes en dan is het zover, dan komen we op tv. Ik zie er eigenlijk stiekem best tegenop, en hoop dat ik goed overkom en misschien zelfs wel een voorbeeld voor anderen kan zijn: ik hoop dat men na deze aflevering inziet dat het leven maar betrekkelijk is en dat we niet zo moeten klagen met zijn allen, maar dat we van elke nieuwe dag zo veel mogelijk moeten genieten! 'Niet klagen maar dragen', zoals mijn lieve Omi altijd zei, want voor je het weet is het voorbij... In mijn geval was het leven niet voorbij, maar ik moest wel vanaf het dieptepunt weer proberen omhoog te krabbelen om 't geluk weer terug te vinden. Welliswaar op een andere manier, vooral genieten van de kleine dingen, van dag tot dag, en vooral.. niet teveel in de toekomst kijken!
Ik ben der weer! Vakantie dagje uitgesteld vanwege sh*tproblemen, ik had waarschijnlijk last van een verstopping, het is er allemaal uit en we gaan nu morgen weg. Ik hoop dat het in het zuiden beter weer is! Misschien gaan we ook nog lunchen bij Beluga !!!
Een gedoe is het wel leren leven met je beperkingen, soms goede dagen, waar ik ook weer een beetje kan genieten van de kleine dingen, maar als het ook maar even tegenzit zak je gelijk weer de diepte in... En dan moet je weer omhoog krabbelen pfff... wie heeft dit verzonnen?
Ik weet nu dat ik echt moet voorkomen dat ik ziek word; goed eten, veel vitamines, niet teveel alcohol, 2liter water per dag, vezels; ook heel belangrijk! Vorige week de griepprik gehaald, ik behoor nu tot de doelgroep wegens mijn zwakke longen (ademhalingsspieren doen het niet waardoor ik niet kan hoesten, niezen etc...) denk dat ik ook maar voor de Mexicaanse ga, beter het zekere voor het onzekere nemen, wat een hype omtrent die mexicaan zeg, aan de gewone griep gaan toch ook mensen dood!?
Een superleuk dagje gister; rondvaartboot-tochtje met 'my friends from the RCA', daarna naar het HardRockCafe (of all places!), waar ze een traplift hebben trouwens, en daarna een afzakkertje bij 't Americain Hotel. Ben voor 't eerst echt helemaal zelfstandig naar bed gegaan, alleen moest de Stadsmobielmeneer wel ff mijn schoenen uitdoen, want dat ging niet.... oja, en die BH moest natuurlijk ook los...
Van de week was de 100.000e bezoeker op mijn blog, had eigenlijk een kadootje weg moeten geven, een bosje bloemen of misschien een flesje wijn... 
Zo, heb mezelf maar ff een nieuwe coupe aangemeten, kon niet meer normaal over straat (grapje). 
Ik ben der weer! Vakantie dagje uitgesteld vanwege sh*tproblemen, ik had waarschijnlijk last van een verstopping, het is er allemaal uit en we gaan nu morgen weg. Ik hoop dat het in het zuiden beter weer is! Misschien gaan we ook nog lunchen bij Beluga !!!
