Ik ben dit weekend zonder man, hij zit lekker in Curacao. Vrijdag gekaasfondued bij Fleur, viel tegen, ontzettend last van mijn nek, weet niet of het nu wel of niet door de acupunctuur is veroorzaakt, dus nu maar ff rustig aan met dat geprik. Gister met Ineke en Shanour haar verjaardag gevierd, ik had 'gekookt' dwz afgehaald, was gezelli! Wijn smaakte goed en ik lag in bed dus dat scheelde qua inspanning. Vannacht wederom zeer vroeg wakker, ik word nu echt totaal gek van het op mijn rug liggen, ene keer hoofd naar links, andere keer andersom, ik trek het niet meer... vanmorgen op mijn zij gelegd maar na 1/2 uur kreeg ik weer krampen in heup en knieen, pfff. Zo ontzettend k...e dat ik mezelf niet kan draaien in bed, ik vraag me af hoe dat straks zal zijn, als ik naar huis mag. Dennis heeft vandaag hele coole pics van ons huis gemaakt, ik hoop dat het nu snel verkocht zal worden, anders moeten we het toch maar verhuren ofzo... Van een mederevalidante, Nebahat, een hele schattige beer gedregen voor sinterklaas, hij is heel groot en zacht en ik noem hem Bob, hij is tijdelijk mijn 'lover' tot Marc er weer is.. Nu tijd voor patat met Hansje.
Het etentje zaterdag viel me zwaar. In de regen er naar toe, tafel was te laag, moest opgehoogd worden met bierviltjes. Personeel was wel superaardig! Gelukkig kon ik toen uiteindelijk normaal onder tafel zitten. Wijntje erbij, gezellig met Mars en Mies, maar na het voorgerecht kreeg ik een inzinking/wegtrekker, hoe je het ook mag noemen.... Misselijk en geen trek meer. Wrsch van de spanning, en gebrek aan conditie (had ook acu gehad overdag, dus misschien had dat er ook mee te maken). Normaal ga ik nl om 19-19.30u naar bed en nu om 23.00u, dus ik moet nu langer in de stoel... nog langer...pfff..
Zondag wat miepjes gezien, ff op de hoogte gebracht en bijgekletst. De tijd gaat zo snel dat ik bijna niet onthoud wie wanneer op bezoek komt. Oja, maandag lekker sushi gegeten met Wen, en een beetje saké.
Dinsdag voor het eerst op de F(unctionele)E(lectro)S(timulatie)-fiets geweest. Ik kreeg electrodes op bil en benen, en toen werd ik op een fiets gezet. Dmv electro-stimulatie kan ik fietsen en dit maakt de spieren sterker en bevordert de bloedcirculatie. Ik zag mijn spieren samentrekken, een heel raar gevoel. Helaas deed het geen pijn....(bij een "normaal" mens doet het pijn). Dit ga ik 2x per week doen, voor max 3 mnd, dus dat is ieg goed voor de benen qua kou. Hier ga ik dus niet weer door lopen, maar het helpt gewoon bij het herstel qua revalideren. De lokomat kan ik nog niet aan, want echt lang 'staan' kan ik nog niet. En ik heb het nu wel erg druk, dus ik wacht daar nog wel ff op.
Wel een man ontmoet met een nog hogere laesie die nog gewoon dj't (DJ Luke Santos, filmpje op U-tube). Hij gebruikt deels een computer om te mixen, zoals tegenwoordig zoveel mensen trouwens doen. Morgen met Marc autotransfer doen en bij huisje van Boris kijken, hopelijk gaat de transfer goed, want dan hoeven we de auto ieg nog niet te verkopen. En, dan kan ik misschien wel een keer een dagje weg uit deze 'gevangenis'! Schatzie gaat vrijdag lekker weekje naar zusje Maud in Curacao, ben erg jaloers....
Donderdag met Robbie een 'feestje' gebouwd in het RCA café. Er staat een Wurlitzer juke-box met een redelijke platenkeuze, dus kon lekker cdtjes kiezen, voelde me weer even dj.... was erg gezellig.
De man die afgelopen zondag een flinke bloedneus had, die ik met een ob tampon (tip!) heb verholpen was er ook en hij had sindsdien geen bloedneus meer gehad. Dus hij was zeer content met mij! Hij was zelfs naar de apotheek geweest op zoek naar tampons, maar hij wist niet meer precies wat er in zijn neus gestopt was. Dat heb ik hem dus even uitgelegd.. Hilariteit alom..
Verder zijn de dagen saai, beetje fysio, op de sta-tafel en om je heen iemand gewoon zien opstaan, kijken naar nieuwe rolstoel, handengroep waar je iedereen ziet verbeteren behalve jezelf. FRUSTREREND dus!! En weer een week voorbij, waar blijft mijn engeltje nou???? Nu nog ff transfer-groep, dan weekend en morgen uit eten bij de Griek, met Mies en Marcel en Marc natuurlijk.
Vandaag voor het eerst gezwommen, ik zag er erg tegenop omdat ik toch wel een waterrat was, altijd veel zwemmen, diepzeeduiken... Het ging best ok, tenminste, ik bleef drijven en verzoop niet. Ik kan dus op mijn rug blijven drijven en met behulp van armbewegingen mezelf dmv een soort 'rugslag' voortbewegen.
Ik heb 10 baantjes gezwommen en de fysio's vonden het héél goed wat ik deed en vooral ook stoer dat ik niet bang was om te verzuipen... Meeste mensen schijnen het nl eng te vinden, ik rolde in het water op mijn buik en weer terug. Schoolslag kan ik helaas niet meer omdat mijn hoofd dan niet boven water komt, en dan verzuip ik dus wel!
Donderdag een heerlijke gezichtsbehandeling gehad van Ineke; het was wel nodig! Wimpers geverfd, wenkbrauwen geplukt, mascara voorlopig niet meer nodig (lukt ook niet), en nu fijne rood gelakte nagels. Vervolgens heerlijke boerenkool met worst van Maaike en weer een hele nieuwe garderobe van personal shopper Nan, de schatten! Vrijdag drukke dag, schouder werkte nog niet echt mee, dus transfer ging moeilijk, moet rustig aan doen... Wel voor het eerst acu aan huis gehad, 100x beter om niet daarheen te hoeven! Gister met Fleur naar de P.C. geweest om te shoppen, redelijk geslaagd, maar wat een gedoe. Kan natuurlijk nix passen, dus alles op de bonnefooi gekocht. Moest bijna smeken om geld terug garantie ipv tegoedbonnen, belachelijk gedoe. Mensen begrijpen mijn situatie totaal niet.... Nu lekker uitwaaien in het park.
Vandaag gesprek met alle artsen over de doelen vd komende 6 weken: schrijven met hulpmiddel, zelf auto-transfer maken, zelf van rolstoel naar bed en andersom, omdraaien in bed (das dus echt héél moeilijk). Het lokomat- (loopband, zie ook eerdere berichten) gebeuren begint in december. Heb wel eindelijk een acu-persoon gevonden die aan huis komt, das dus fijn! Soms heb ik nog steeds het idee dat ik in een hele slechte film ben beland, en dat ik strax wakker word.... Ik kan nog steeds niet geloven dat dit mijn lichaam is, benen en handen die niet meewerken, alles slap en uitgezakt. Waarom? denk ik dan, wat heb ik gedaan dat ik dit verdiend heb? En Marc dan? Die heeft dit ook niet verdiend, een invalide vriendin die strax wrsch afhankelijk wordt van heel veel dingen. En mijn lieve ouders, broer, schoonouders en niet te vergeten al die lieve vrienden om me heen. Voor hun wordt ook alles anders: niet meer spontaan uit eten, naar de film, of ff bij iemand op bezoek. ALLES MOET GEPLAND WORDEN! Vreselijk toch? Weg met de spontaniteit, erg naar! Wrsch wordt een verre reis maken met het vliegtuig ook al lastig (ivm catheteriseren). Laat staan een dagje zonnebaden op het strand, niet dat ik daar zin in heb want ik kan toch de zee niet meer in, en ik vind mijn lijf nou ook niet meer echt bezienswaardig. Heb daarom ook nog niet in het zwembad gelegen hier, volgende week ga ik het proberen. Ik zou wel eens willen dat er iets leuks gebeurde, bijv zwanger worden. Maar ja, wanneer is daarvoor de goede tijd? Wat als het misgaat, bijv door een miskraam, of het lukt niet (tijd dringt nl, word al 37). Kan ik dat geestelijk wel aan? De artsen kunnen daar ook geen antwoord op geven, helaas. Dat moeten Marc en ik zelf beslissen. Misschien toch weer contact opnemen met mijn gynaecoloog, en heeft zij een idee. Ik heb vandaag voor het eerst een normale spijkerbroek aan, das wel fijn. Nu afwachten of ik geen wondjes krijg op mijn billen...
Vandaag een rustige dag, eindelijk heeft lieve Nan mijn haar geverfd! Het was ook echt nodig, had ongeveer 4cm uitgroei... Ik zag er een beetje tegenop ivm mijn nek, maar het uitspoelen ging goed! Zo word ik steeds weer ietsje 'knapper' met mijn nieuwe coupe en mijn geplukte wenkbrauwen. Nu nog leren mascara op te doen, ik leef nl al 74 dagen zonder make-up, wel goed voor je huidje zal ik maar zeggen. Jammer dat al mijn broeken te klein zijn geworden (door verlies van buikspieren), zit ik toch nog met die joggingbroeken opgescheept
Vandaag een rustige dag, blaas aan de beterende hand. Gezellig een rondje vondelpark gedaan met Tessa en schatteke Bizou. Daarna ergotherapie, erg confronterend, want het ging over de voorzieningen die ik straks in ons nieuwe huisje nodig heb : (uiteindelijke) eigen rolstoel, aangepaste keuken, wc en badkamer, auto enz.. Een aantal aanpassingen krijg je dmv subsidies van de gemeente, maar veel zullen we zelf moeten bekostigen. Gelukkig geef ik momenteel weinig geld uit, dus kan ik eindelijk eens wat sparen (elk nadeel heb z'n voordeel ). Transfer maken bij fysio ging niet goed, vraag me af waar de kracht in mijn armen blijft.. Mijn polsen zijn wel iets minder stijf. Ik vraag me ook af hoe ik zonder handfunctie mezelf ga aankleden en verplaatsen. De tijd zal het leren. Vandaag met Hansje voor het eerst gewinkeld in de JP Heijestraat. Ff kadootje gekocht en wat nieuwe 'tut'-spulletjes. Kon m'n kont/rolstoel niet keren in die drogist, dus heb daar wel 5 rondjes om de schappen gedaan. Opvallend dat er zoveel drempels en scheve trottoirs zijn... Maar het allerergste is dat winkelen niet meer echt voor me is weggelegd, terwijl ik dat zo graag deed. Ten eerste gaat het alarm af als ik binnenkom, ook fijn, en daarnaast kom ik niet goed bij de kledingrekken, heel frustrerend dus. Over de kleding daadwerkelijk aan passen maar niet te spreken: DAT GAAT DUS HELEMAAL NIET MEER! Tsja, moet toch echt een nieuwe hobby zoeken, internetshoppen ofzo?
Dit weekend ontzettende last van blaasontsteking, continue aandrang, veel spasmen (reactie van het lichaam) en het allerergste: incontinentie. Ik hoop dat het komt door de blaasontsteking, want als ik de rest van mijn leven luiers moet dragen rol ik liever nog een keer van het dak, maar dan goed.....
Wel vandaag 2 uur in Vondelpark geweest, bij Vertigo tosti gegeten, das het makkelijkst eten ook al heb ik liever een uitgebreid broodje brie met salade of een soepje. Ja, ik wil liever niet gevoerd worden in het openbaar. Ik ben geen klein kind.
Het etentje zaterdag viel me zwaar. In de regen er naar toe, tafel was te laag, moest opgehoogd worden met bierviltjes. Personeel was wel superaardig! Gelukkig kon ik toen uiteindelijk normaal onder tafel zitten. Wijntje erbij, gezellig met Mars en Mies, maar na het voorgerecht kreeg ik een inzinking/wegtrekker, hoe je het ook mag noemen.... Misselijk en geen trek meer. Wrsch van de spanning, en gebrek aan conditie (had ook acu gehad overdag, dus misschien had dat er ook mee te maken).
).
