We zijn der weer! het was heerlijk, mooi weer, prima appartement, goed gezelschap! SUPERR! Had ook een handbike te leen, dus Flink gefietst, wel 12km per dag (wel met electrische ondersteuning...). Zie het filmpje hiernaast!! Meer andere keer... Nu druk met regeldingen, morgen eindelijk nieuwe rolstoel!
What to do in the near future? Een vraag die me erg bezig houdt de laatste tijd... Straks als ik thuis ben ga ik dus ECHT niet achter de geraniums zitten! Ik kan alleen zo weinig.... en dat ga ik me steeds meer beseffen, weet niet hoe dat ineens naar boven dwarrelt maar ben nu erg gefrustreerd/geirriteerd als kleine dingen niet lukken en, nog erger, zeg maar het meest frustrerend... dat ik alles ALTIJD moet vragen! Ik weet echt wel dat men graag helpt en dingen voor me doet, maar ik zou het zo graag zelf willen doen: klussen in huis, spullen verplaatsen en een plekje geven, nieuwe huis gezellig maken met kaarsjes, planten, schilderijen ophangen, de vloer dweilen, afwassen, hou maar op... wat een k.tleven (zoals mijn roomie Ingeborg en ik vaak tegen elkaar zeggen, wel met een glimlach maar toch), pfffff... Het 'ik kan eigenlijk niks' besef komt waarschijnlijk omdat ik as maandag naar huis ga, gelukkig is Marc de komende weken vrij, dan kunnen we samen even wennen, maar er komen heel veel dagen aan dat ik alleen zal zijn en voorlopig zal het alleen naar buiten gaan nog niet echt lukken. Ik weet ook niet of het ooit zal lukken, buiten rijden in de rolstoel is nog steeds erg zwaar, maar wie weet gaat het straks met mijn nieuwe, supersonische, paarse glitterstoel met electrische aandrijving wel! Vanavond met een paar mensen pizza eten, heb lekkere prosecco gekocht, is mijn afscheidsfeestje en morgen de bruiloft van MJ en Sander, toch iets om naar uit te kijken, gelukkig!
Het wordt nu tijd om mijn blog langzaam af te gaan bouwen.... maandag 10 augustus wordt de dag om (eindelijk) naar huis te gaan ! Jippie ! Of niet... toch wel een beetje eng, maar das normaal denk ik. Volgende week woensdag komt de bank eindelijk en dan begint het huisje ergens op te lijken. Alleen nog wat drempels hier en daar, een kapotte intercom (wel fijn als die het eindelijk zou doen, zeker omdat ik, als ik in bed lig, niet uit bed kan als de deurbel gaat, en ook niet de deuren kan openen...), en een automatische deuropener aan de Westerdokzijde zou ook nog wel handig zijn, oja, dan ben ik de keuken nog vergeten, die komt later. Net als mijn rolstoel (ja, nog steeds niet), en electrische handbike...
In het begin maar wat vriendinnen bellen om me op te halen als ik naar buiten wil, om lekker te gaan lunchen, Kuki uitlaten, en de buurt te verkennen. Altijd gezellig! Achter de geraniums zitten kan altijd nog als ik 80 ben, al hoop ik geen 80 te worden in deze toestand...
Het filmen voor "het mooiste meisje van de klas" van de Tros is begonnen, afgelopen maandag gehandbiked in het Vondelpark, wel 2 enorme blauwe knieën aan overgehouden, van alle bochten die ik moest maken. Vind het wel grappig, ik als mooiste vd klas, echt niet! Ik vond mezelf een lange dweil, stak overal bovenuit en had spillepoten (nu trouwens weer).... Dinsdag bij de praktijk gefilmd, want nu hangt mijn naambordje er nog. Sinds 1 juli is mijn vervangster de nieuwe eigenaar en de praktijk gaat ook anders heten (DK Vondelpark). Er waren ook wat cliënten gekomen met hun huisdier, was ontzettend leuk om weer daar te zijn en iedereen te zien, die heerlijke typerende praktijkgeur, al die dieren, het was natuurlijk ook wel vreemd en confronterend, maarja het zij zo.. What to do about it.
Vorige week is oud-revalidant Ricky (zie ook het interview met hem in de RCprivé) onverwachts overleden, vreselijk nieuws! Iedereen was erg van slag. Hij was hier nl al toen ik arriveerde in september '08. Hij heeft in totaal bijna 2,5 jaar in het RCA gelegen, was eindelijk ongeveer 3 maanden thuis en nu dood... Zo hard gevochten voor herstel en acceptatie van zijn dwarslaesie, Ricky, ik hoop dat je in de hemel weer kunt lopen en weer in vrouwelijke billen kunt knijpen! RIP.