Maastricht was gezellig met zijn 2-tjes! En, met de buik ging het ook goed gelukkig! 's Avonds lekker eten, overdag beetje 'slenteren' door de stad; museumpje in Aken, beetje shoppen (vind ik alleen nix meer aan), dierentuin met de schattige kids (Liv & Evi) van Maud (Marc zijn zus), naar Valkenburg, en met het ultieme hoogtepunt: lunch bij Beluga, het 2* restaurant van Hans v. Wolde. Het was heerlijk, we hebben super genoten en zijn, mede dankzij meneer B, ontzettend door Hans in de watten gelegd! Duizendmaal dank lieve B! Champagne op de lege maag is trouwens best lekker (ik ben tegenwoordig niet meer zo snel door mijn afhankelijkheid van de zorg, waardoor lunch voor mij eigenlijk ontbijt is, hihi). Er was uiteindelijk maar 1 restaurant waar ik met mijn rolstoel niet onder tafel kon, dus dat viel best mee... In de andere restaurants werd dit euvel snel opgelost met wat bierviltjes onder de tafelpoten, alleen kon dat bij dit ene restaurant niet door de anatomie van de tafel zelf.
Op de terugweg hebben we Kuki weer opgehaald en nog ff wat gedronken met mijn ouders en Taco, helaas had de TomTom ons misleid en zaten we ineens in Duitsland. Het schijnt dat de ring rond Eindhoven een drama is, nou, dat hebben we ook weer geleerd; vertrouw dus niet blindelings op TomTom, we hebben alleen maar rondjes gereden...
Vandaag wilde ik eens mee boodschappen doen, dus gingen we naar AH XL. Best fijn zo'n grote winkel! Lekker rollen, af en toe hulp vragen om iets uit de schappen te pakken, en nog veel vaker iets laten vallen... Men is wel heel behulpzaam heb ik gemerkt, Wat voel ik me soms on-handig, maarja dat ben ik ook: letterlijk en figuurlijk!
Nog 2 nachtjes en dan is het zover, dan komen we op tv. Ik zie er eigenlijk stiekem best tegenop, en hoop dat ik goed overkom en misschien zelfs wel een voorbeeld voor anderen kan zijn: ik hoop dat men na deze aflevering inziet dat het leven maar betrekkelijk is en dat we niet zo moeten klagen met zijn allen, maar dat we van elke nieuwe dag zo veel mogelijk moeten genieten! 'Niet klagen maar dragen', zoals mijn lieve Omi altijd zei, want voor je het weet is het voorbij... In mijn geval was het leven niet voorbij, maar ik moest wel vanaf het dieptepunt weer proberen omhoog te krabbelen om 't geluk weer terug te vinden. Welliswaar op een andere manier, vooral genieten van de kleine dingen, van dag tot dag, en vooral.. niet teveel in de toekomst kijken!
Ik ben der weer! Vakantie dagje uitgesteld vanwege sh*tproblemen, ik had waarschijnlijk last van een verstopping, het is er allemaal uit en we gaan nu morgen weg. Ik hoop dat het in het zuiden beter weer is! Misschien gaan we ook nog lunchen bij Beluga !!!
Een gedoe is het wel leren leven met je beperkingen, soms goede dagen, waar ik ook weer een beetje kan genieten van de kleine dingen, maar als het ook maar even tegenzit zak je gelijk weer de diepte in... En dan moet je weer omhoog krabbelen pfff... wie heeft dit verzonnen?
Ik weet nu dat ik echt moet voorkomen dat ik ziek word; goed eten, veel vitamines, niet teveel alcohol, 2liter water per dag, vezels; ook heel belangrijk! Vorige week de griepprik gehaald, ik behoor nu tot de doelgroep wegens mijn zwakke longen (ademhalingsspieren doen het niet waardoor ik niet kan hoesten, niezen etc...) denk dat ik ook maar voor de Mexicaanse ga, beter het zekere voor het onzekere nemen, wat een hype omtrent die mexicaan zeg, aan de gewone griep gaan toch ook mensen dood!?
Zo, nu ff een moment voor mezelf om te schrijven... Er zijn maar weinig momenten waarop ik alleen ben, op zich wel fijn dat er altijd iemand is, maar nu vind ik het eigenlijk wel ff lekker.
Vandaag is nl een vreselijke "shit-day", letterlijk en figuurlijk! Virusje of iets verkeerd gegeten, ik weet het niet. Gelukkig was daar vanmiddag die ontzettend lieve vriendin die mij heeft geholpen met verschonen, af en toe voel ik me zo vreselijk hulpeloos....
Dacht ik dat het wel voorbij was.. nee hoor weer raak! Ben er echt helemaal klaar mee! Dit soort dagen zijn echt mensonterend, en het liefste zou ik nu ff niet meer willen bestaan...Mijn allerliefste Marc heeft me ditmaal uit de brand (lees 'shit') moeten helpen. Dat is ook eigenlijk niet de bedoeling maarja, soms wil je gewoon graag een bekende om je heen ipv een f@#$%&*g uitzendkracht. En nu? Ja, ik hoop toch wel dat ik nu leeggelopen ben..... zaterdag gaan we nl een weekje naar Maastricht en dan hoop ik dat alles weer gereguleerd is....
Nou, de kop is eraf... gisteren de preview gezien! Om 3 uur werden we door 't taxibusje opgehaald en naar Simpel Media gebracht. Daar moest ik een bioscoopzaaltje in, eerst ff een paar trappen opgetild en toen uiteindelijk in een bioscoopstoel gezet. Dikke camera op mijn smoel gericht om reacties te filmen en een enorm felle lamp, waar ik half blind van werd, voor verlichting in het donker. Let the show begin! Nou, pff, na de eerste beelden zat ik al te janken.. ach ja, was te verwachten. Combinatie van allerlei foto's (zelfs blote tieten!), ouders, Marc en anderen die wat vertellen en ja, zet er een treurig muziekje achter... Ja, je hele leven komt voorbij, best wel heftig om te zien! Er zaten ook hele grappige dingen in trouwens! Eigenlijk is het best ook wel een vrolijke aflevering. Er zijn helaas wel een paar mensen geskipt omdat er teveel materiaal was, ik hoop niet dat jullie teleurgesteld zullen zijn! Afijn, al met al ziet het er goed uit, ben zeer benieuwd naar de kijkcijfers! Vanavond een klein reünietje van OSG Rooswijk, ik hoop dat ik het red want ben niet optimaal in vorm vandaag, nogal een schijtnacht gehad....
Het is al weer even geleden... ik was vorige week wel begonnen met een stuk te typen, maar toen ben ik het kwijtgeraakt. Nu weer een nieuwe poging! Het leven gaat zijn gangetje, vorige week een erg drukke week met veel bezoek, lekkere lunchjes, boswandelingen (das wel wat lastig rollen..), en heb ook regelmatig bij de Nevy gegeten, toch makkelijk omdat het lekker en dichtbij is.
Ik kan NOG Steeds het complex niet uit vanwege een electriciteitsaansluiting die er niet is (om de deur electrisch te openen met een druk op de knop...), dus dat is nog een drama. Verder hebben we accoord gekregen van de gemeente, dus eindelijk zal de keuken worden aangepast en kan Marc zijn culinaire kunsten aan iedereen tonen! Het zal nog wel weer een paar maanden duren eer de keuken er staat.....
Ik hou tegenwoordig ook keurig bij wat ik eet op een dag, er zijn een aantal dingen die ik niet kan eten, sashimi, pittig voedsel en helaas moet ik prosecco en andere koolzuurhoudende drankjes ook laten staan. Anders gaat het mn 'snachts heel erg mis en moet Marc puinruimen. Het gaat al 1 week goed, op hoop van zegen, ja poep en plas krijg je er ook gratis bij! Als dat nou gereguleerd is wordt het leven een stuk draaglijker, voor zover dat mogelijk is.... Het allerergste is toch nog steeds de afhankelijkheid, daar zal ik nooit aan wennen.....en ook dat ik NOOIT meer kan uitslapen tot wanneer ik wil omdat de thuiszorg komt, NOOIT meer spontane dingen doen, NOOIT meer kleding aandoen en denken; 'nee dat staat niet, ik trek ff snel wat anders aan' enzzz.
Morgen met wat meiden eten in de Supperclub, helaas komt de Tros het niet filmen, budget is op, maar we maken er zeker een gezellige avond van! Eind november is de uitzending, ojee!
Ik ben nu 3x met 't 'debielenbusje aka (also known as) 'taxibusje voor mindervaliden en oudevandagen', naar het RCA geweest, 'k moet zeggen; het valt me eigenlijk nog best mee! De 1e keer, vorige week maandag, had ik een eikel van een vent, die ook nog eens veel te vroeg was (ik moest nl nog plassen), weet ik veel dat ze 15min voor en 15min na de afgesproken tijd kunnen komen.... Vervolgens houdt ie stug de hele weg zijn mond dicht en moeten we eerst helemaal naar de Javastraat om een lief oud vrouwtje naar de tandarts te brengen. Daarnaast stinkt ie ook nog eens een uur in de wind en denkt ie dat ie later het wisselgeld van die hele 2 euro munt, jawel een ritje kost maarliefst 90 eurocent, in zijn zak mag steken. Ja het dubbeltje mag ie houden, maar voor die ene euro wil ik toch wat meer vriendelijkheid en een lekker luchtje, misschien nog een luchtig praatje over het weer? Na de therapie had ik gezellig met Hansje afgesproken (ik wilde nl niet meer 't busje in). Ik heb eerst een paar laarzen gekocht (goeie deal, 1 maat groter dan normaal en mijn pa heeft ze trouwens ingelopen..) en toen hebben we een lekker wijntje gedronken en borrelhapje gegeten bij Zouk op de 1e Const. Huijgenstraat. Het was daarna of optie 1: met de tram naar CS en dan rollen naar het Westerdok, of optie 2: we bellen het busje. Jaja, 'k mag nl iemand meenemen voor een extra 90 cent! Dus toch maar 't busje besteld... Kwam 1/2 uur te vroeg, wijntje moesten we laten staan, en vervolgens zijn we ongeveer hele stad doorgereden, om ook nog andere types (vnl oudjes) van en naar huis te brengen, uiteindelijk waren we met een uur op het Westerdok, maar wat heeft Amsterdam toch leuke plekjes waar ik niet vanaf wist! Vandaag ben ik zelfs heen en weer met 't busje geweest; het was een hele aardige meneer, hij rook lekker, en hij vertelde me dat de zomer nu jammergenoeg voorbij is, dat ie mijn achternaam erg mooi vond en toevalligerwijs was ik ook nog de enige in het voertuig! Dit biedt weer hoop voor de volgende busrit...
Eindelijk! Het filmen voor 't mooiste meisje vd klas zit er bijna op! Alleen nog 1x filmen tijdens een etentje met een groep girl-friends in de Supperclub 16 oktober en dan ben ik weer helemaal make-up loos, heerlijk! Niet dat het niet leuk was hoor, maar er gaat toch wel veel tijd in zitten, was er 3 dagen per week mee in de weer...make-upje hier, haartje daar, taxi-tje ergens heen, allerlei types van vroeger ontmoeten en dan natuurlijk ook nog zo'n dikke filmcamera op je smoel. Wel erg leuk dat iedereen gelijk mee wilde doen met het tv-programma, behalve dan mijn engelse 'lover' van 19jr geleden...maar dat begrijp ik ook best. Ben wel erg benieuwd naar het resultaat, heb trouwens niet gejankt (voor tv dan..) dus we zullen zien of dat merkbaar is aan de (misschien wat lagere) kijkcijfers!! Ik heb geen zin in medelijden en laat al dat melo-dramatische gedoe ook maar zitten... Dit is nou eenmaal de harde realiteit, we moeten het er maar mee doen, en nu gaan we verder met ons leven! Met ups en downs, hoop op een gegeven moment met meer ups en weinig tot geen downs, maarja... Time will tell, we doen het stap voor stap, en gelukkig heb ik de allerliefste vent van de hele wereld!
En nu? Tja, nu ga ik dan maar achter de geraniums zitten..... haha, nee hoor, ik ga nog 2x per week naar therapie, en de rest vd dagen, ja die moet ik nu gaan invullen, mezelf weer proberen op de 1 of andere manier nuttig te maken. Ik maak me wel een beetje zorgen over de herfst- en winterperiode, als het regent en het ook nog erg koud gaat worden, volgens mij bloeien de geraniums dan ook niet meer..
Valtifest was leuk, maar voor mij in de rolstoel een drama.... Vrijdag ben ik gaan kijken en ik kon prima binnenkomen in de tent, alleen; het podium was helaas nog niet opgebouwd. Dat was dus heel jammer, want uiteindelijk kon ik met mijn benen niet onder de dj-booth, waardoor ik nergens bij kon. Aangezien mijn rug- en buikspieren het niet meer doen; als ik naar voren buig val ik om, waardoor ik niet bij de knoppen kan komen... Ohhh, wat was ik verdrietig en over de zeik, maar gelukkig had ik Mylene en Sophie die cd'tjes aangaven en op start en stop konden drukken. Maar ik had zo graag willen laten zien dat ik het dj'en echt nog kon, het mixen ging natuurlijk voor geen meter, en daar baalde ik erg van. Zeker omdat er heeeeel veeel mensen waren die voor mij kwamen...
Verder was het leuk en gezellig, veel oude bekenden gezien en lekker in de zon op het terras gezeten, nee verder dan de Tinie tent ben ik niet gekomen. En om 22u wilde ik graag naar huis, ouwe taart die ik ben geworden! Gister 2 uur lang met Jaap J. gebabbeld voor 't mooiste meisje, en vandaag in het RCA gefilmd tijdens therapie. Nu donderdag nog en volgende week ook nog een aantal keer filmen, vriendinnetjes, 1e vriendje, etc... Best grappig eigenlijk! AS donderdag eten met Marc en Chiel voor kookshow 'Over de Kook', lekker eten, als ze maar niet filmen hoe ik eet, want das niet chique...
zaterdag Valtifest, Chez Tini om 18.00 (Noorderlicht)
A.s. zaterdag is eigenlijk mijn echte herintreden in 't Amsterdamse... Ik ga namelijk dj-en op Valtifest, en ik ga heeeeel veel mensen zien die mij nog niet in deze 'staat' hebben gezien. Nou ja, het zal vooral een emo-rollercoaster worden en heel veel energie kosten, en dan heb ik het nog niet eens over het draaien...pfff, exciting!! Ik heb dinsdag met Sophie geoefend in de Supperclub en 't ging best aardig, een echt mix-hoogstandje wordt het niet maarja... Het is erg lastig om knoppen te draaien, dus daar moet iets op verzonnen worden. Nu gaat Sophie het voor me doen, maar in de toekomst misschien toch maar met de Mac/Virtual dj draaien. Vanmiddag maar binnen blijven, Doc komt zo gezellig met Bizou, en maar een beetje muziek uitzoeken. Maandag ga ik dan eindelijk filmen met Jaap J. voor 't mooiste meisje....
We zijn der weer! het was heerlijk, mooi weer, prima appartement, goed gezelschap! SUPERR! Had ook een handbike te leen, dus Flink gefietst, wel 12km per dag (wel met electrische ondersteuning...). Zie het filmpje hiernaast!! Meer andere keer... Nu druk met regeldingen, morgen eindelijk nieuwe rolstoel!
What to do in the near future? Een vraag die me erg bezig houdt de laatste tijd... Straks als ik thuis ben ga ik dus ECHT niet achter de geraniums zitten! Ik kan alleen zo weinig.... en dat ga ik me steeds meer beseffen, weet niet hoe dat ineens naar boven dwarrelt maar ben nu erg gefrustreerd/geirriteerd als kleine dingen niet lukken en, nog erger, zeg maar het meest frustrerend... dat ik alles ALTIJD moet vragen! Ik weet echt wel dat men graag helpt en dingen voor me doet, maar ik zou het zo graag zelf willen doen: klussen in huis, spullen verplaatsen en een plekje geven, nieuwe huis gezellig maken met kaarsjes, planten, schilderijen ophangen, de vloer dweilen, afwassen, hou maar op... wat een k.tleven (zoals mijn roomie Ingeborg en ik vaak tegen elkaar zeggen, wel met een glimlach maar toch), pfffff... Het 'ik kan eigenlijk niks' besef komt waarschijnlijk omdat ik as maandag naar huis ga, gelukkig is Marc de komende weken vrij, dan kunnen we samen even wennen, maar er komen heel veel dagen aan dat ik alleen zal zijn en voorlopig zal het alleen naar buiten gaan nog niet echt lukken. Ik weet ook niet of het ooit zal lukken, buiten rijden in de rolstoel is nog steeds erg zwaar, maar wie weet gaat het straks met mijn nieuwe, supersonische, paarse glitterstoel met electrische aandrijving wel! Vanavond met een paar mensen pizza eten, heb lekkere prosecco gekocht, is mijn afscheidsfeestje en morgen de bruiloft van MJ en Sander, toch iets om naar uit te kijken, gelukkig!
Het wordt nu tijd om mijn blog langzaam af te gaan bouwen.... maandag 10 augustus wordt de dag om (eindelijk) naar huis te gaan ! Jippie ! Of niet... toch wel een beetje eng, maar das normaal denk ik. Volgende week woensdag komt de bank eindelijk en dan begint het huisje ergens op te lijken. Alleen nog wat drempels hier en daar, een kapotte intercom (wel fijn als die het eindelijk zou doen, zeker omdat ik, als ik in bed lig, niet uit bed kan als de deurbel gaat, en ook niet de deuren kan openen...), en een automatische deuropener aan de Westerdokzijde zou ook nog wel handig zijn, oja, dan ben ik de keuken nog vergeten, die komt later. Net als mijn rolstoel (ja, nog steeds niet), en electrische handbike...
In het begin maar wat vriendinnen bellen om me op te halen als ik naar buiten wil, om lekker te gaan lunchen, Kuki uitlaten, en de buurt te verkennen. Altijd gezellig! Achter de geraniums zitten kan altijd nog als ik 80 ben, al hoop ik geen 80 te worden in deze toestand...
Het filmen voor "het mooiste meisje van de klas" van de Tros is begonnen, afgelopen maandag gehandbiked in het Vondelpark, wel 2 enorme blauwe knieën aan overgehouden, van alle bochten die ik moest maken. Vind het wel grappig, ik als mooiste vd klas, echt niet! Ik vond mezelf een lange dweil, stak overal bovenuit en had spillepoten (nu trouwens weer).... Dinsdag bij de praktijk gefilmd, want nu hangt mijn naambordje er nog. Sinds 1 juli is mijn vervangster de nieuwe eigenaar en de praktijk gaat ook anders heten (DK Vondelpark). Er waren ook wat cliënten gekomen met hun huisdier, was ontzettend leuk om weer daar te zijn en iedereen te zien, die heerlijke typerende praktijkgeur, al die dieren, het was natuurlijk ook wel vreemd en confronterend, maarja het zij zo.. What to do about it.
Vorige week is oud-revalidant Ricky (zie ook het interview met hem in de RCprivé) onverwachts overleden, vreselijk nieuws! Iedereen was erg van slag. Hij was hier nl al toen ik arriveerde in september '08. Hij heeft in totaal bijna 2,5 jaar in het RCA gelegen, was eindelijk ongeveer 3 maanden thuis en nu dood... Zo hard gevochten voor herstel en acceptatie van zijn dwarslaesie, Ricky, ik hoop dat je in de hemel weer kunt lopen en weer in vrouwelijke billen kunt knijpen! RIP.
Rolstoel is op dit moment in duitsland, 1 of ander bevestigingsstukje voor de wielen past niet, heb nl een op maat gemaakte stoel en de e-motionwielen (wielen met een motortje, zodat ik minder kracht hoef te zetten tijdens het rijden) passen hier ook niet op, bla, bla, het gaat zeker nog een maand duren.... En dan nog maar afwachten of de stoel lekker en goed zit!
Drama drama, wil ik weer een weekend naar huis, is er weer niemand bij de thuiszorg die mij kan helpen. Tja, vakantietijd, zeggen ze... terwijl de Osira groep wel mijn klanthouder is en mij zorg moet leveren (ben ik dus nu al klaar mee, heb ze nog niet eens ontmoet). 'Probeer het maar door de week' zeiden ze, ammehoela! Zelf doordeweeks lukt niet... Gaat het nu echt zo slecht met de zorg????
Vanavond naar Bruno, misschien dat die film me wat opvrolijkt, het invalide-zijn valt niet mee....
Gisteravond 50e verjaardag van Ir. Harrie Wildeman, in de Supperclub. Leuke types, veel had ik niet meer gezien sinds mijn val, dus met hen ook weer ff een beetje bijgekletst. Lachan, de afwasser, dacht ook weer dat ik zwanger was, door mijn dikke buik (het zijn toch nog steeds die buikspieren die het niet meer doen). Ik ga ook (weer eens) dj-en op Valtifest, ergens in september, een festival op het NDSM terrein. Nog even flink oefenen dus!!! Vandaag moet ik het wel bekopen met een enorm stijve nek, echt niet te doen. 'k Wou dat daar wat aan te doen was, maarja, het praten en omhoogkijken kost gewoon ontzettend veel energie, en waarschijnlijk zit ik dan erg verkrampt of zo. Hoop dat die logopedie nog gaat werken, en dat ik meer kracht in mijn stem krijg. Wel lastig, heb ook nog maar 60% goede longfunctie, dus sorry mensen, no more sigarettes for me! Heel blij met het rookverbod nu!
Heb vannacht voor het eerst thuisgeslapen met Marc, wel raar hoor, ineens weer samen in een ander huis, en natuurlijk wennen, ff anders dan RCA of ziekenhuis waar je kan bellen voor hulp... maar het leenbed wat ik nu heb slaapt ok, heb geen doorligplekken dus das goed. Omdat de thuiszorg (Osira) geen tijd had om mij te komen helpen, wegens de vakantieperiode, terwijl ik gewoon al klant ben, is Willeke van het RCA mij komen helpen, op haar vrije dag, de schat!!! Heel lief vond ik dat, RCA rules! Het liefst zou ik de weekenden al naar huis gaan, maar als er geen zorg is wordt dat wel een beetje lastig, jammer dat het daarvan moet afhangen.....
Nu aan de lunch met Michelle! Sorry dat ik ff wat minder schrijf, maar heb andere prioriteiten..
Nouvelle Vague optreden in de Melkweg vrijdag was erg leuk, helaas geen lift aanwezig, maar konden we aan de zijkant op een verhoging staan. Helaas wel de hele tijd mensen die voor mij gingen staan, maar Fleur en Mirjam hebben ze allemaal weggestuurd. Op een gegeven moment hadden ze de mensen zo goed geinstrueerd dat automatisch de weg werd vrijgehouden, zodat ik goed zicht had op het podium. Alleen jammer van die stoffige engelsen die achter me stonden en de hele tijd in mijn nek zaten te hijgen (vroeger was het andersom) en tegen mijn stoel stonden te schoppen, ze waren een beetje dronken denk ik.
bbq bij Bart; nou je moet in deze staat toch echt geen hoogtevrees hebben, doodeng al die trappen op en af, 4 mannen die je met stoel en al tillen... Het was wel heel gezellig, maar ze moeten toch echt gaan verhuizen (of ik weer gaan lopen, of iets realistischer: een liftje bouwen) voor mijn volgende bezoek! Misschien kunnen ze me dan beter met 't bootje oppikken, dan hoef ik maar 1 trap. Ach, het zal wel wennen dat getil..
Gister een hele leuke dag met Marc gehad, ben zo blij met hem! Eerst naar Praxis (niet zo handig op koopzondag, maar wel kastje gekocht), toen naar Vila Arena voor eettafel (was gelukkig dicht), en uiteindelijk heerlijk naar het strand (Ijmuidense pier) geweest en ook nog indonesisch gegeten. Af en toe voel ik me bijna 'normaal', alleen al die autotransfers pfff.. errug pittig.
Nu 1e dag weer voorbij, moet zoveel dingen regelen dat mijn hoofd overstroomd, maar zal wel goed komen.
Vandaag wel een (heel) klein rondje Vondelpark gedaan met handbike! Was heerlijk.
Ik ben der weer! Vakantie dagje uitgesteld vanwege sh*tproblemen, ik had waarschijnlijk last van een verstopping, het is er allemaal uit en we gaan nu morgen weg. Ik hoop dat het in het zuiden beter weer is! Misschien gaan we ook nog lunchen bij Beluga !!!
Het is al weer even geleden... ik was vorige week wel begonnen met een stuk te typen, maar toen ben ik het kwijtgeraakt. Nu weer een nieuwe poging! Het leven gaat zijn gangetje, vorige week een erg drukke week met veel bezoek, lekkere lunchjes, boswandelingen (das wel wat lastig rollen..), en heb ook regelmatig bij de Nevy gegeten, toch makkelijk omdat het lekker en dichtbij is.
Ik ben nu 3x met 't 'debielenbusje aka (also known as) 'taxibusje voor mindervaliden en oudevandagen', naar het RCA geweest, 'k moet zeggen; het valt me eigenlijk nog best mee! 
And we're going to get married!
What to do in the near future? 
Nouvelle Vague optreden in de Melkweg vrijdag was erg leuk, helaas geen lift aanwezig, maar konden we aan de zijkant op een verhoging staan. Helaas wel de hele tijd mensen die voor mij gingen staan, maar Fleur en Mirjam hebben ze allemaal weggestuurd. Op een gegeven moment hadden ze de mensen zo goed geinstrueerd dat automatisch de weg werd vrijgehouden, zodat ik goed zicht had op het podium. Alleen jammer van die stoffige engelsen die achter me stonden en de hele tijd in mijn nek zaten te hijgen (vroeger was het andersom) en tegen mijn stoel stonden te schoppen, ze waren een beetje dronken denk ik.
){kind=link}