Ontbeten in een winkelcentrum. Van daaruit via Hyde Park
naar China Town gewandeld. Onderweg een koffietje gedronken op een terras en
genoten van het zonnetje. Vertrokken richting Botanical Gardens, maar wegens de
feestelijkheden werden de tuinen gesloten om 15.00 uur. We hadden dus een
goed halfuur om de tuinen te verkennen.
We gingen verder richting Circular Quay op zoek naar het
perfecte uitzichtpunt om van het vuurwerk te genieten. Aan een infostand werden
ons 2 locaties aangeraden waar we het vuurwerk gratis konden bewonderen.
Snel terug naar het hotel, onderweg een wrap en water gekocht in de supermarkt,
ons even verfrist op de hotelkamer en vertrokken naar Circular Quay, waar we
besloten ons op de grond te nestelen met zicht op het Opera House en de Harbour
Bridge waar het vuurwerk zou worden afgeschoten. Gearriveerd om 17.00 uur.
Hier zouden we de volgende 7 uur doorbrengen zonder alcohol of
nieuwjaardiner. Rond 20.00 besloot ik te gaan plassen; tegen
20.30 uur zou het immers donker worden. Even gezocht naar de toiletten
want de pijl was niet helemaal duidelijk. Eenmaal aangekomen aan de toiletten
(er stonden er 14!) aan het einde van de rij geduldig aangeschoven. Er stond
een massa volk. Mocht ik aan claustrofobie geleden hebben, had ik daar niet
levend uitgeraakt. De door mij gekozen rij ging uiteraard niet vooruit. De tijd
tikte, ik zag het donker worden en genoot ondertussen van het vuurwerk om
21.00 uur dat speciaal voor de jonge kinderen werd gehouden. Verder
aangeschoven en me afgevraagd of Paul dacht dat ik ooit de weg zou terugvinden.
Maar ik kon geen kant op of ik was mijn plaats kwijt. Dus verder aangeschoven.
Uiteindelijk gebruik kunnen maken van een uiterst vies toilet, maar ik was
tenminste mijn plas kwijt. In een mum van tijd was ik terug bij Paul, maar het
was een uur en een kwartier later. Ik vond hem dus uiteindelijk om
21.15 uur terwijl ik was vertrokken om20.00 uur! Paul was erg
opgelucht om mij terug te zien, want hij dacht uiteraard dat ik compleet de weg
kwijt was (lees voorval shopping center).
Nog een heel leuk gesprek gehad met een jong koppeltje uit
Colombia, 2 studenten Marketing die hier in Sydney studeerden en een visum
hadden voor 2 jaar.
Het vuurwerk was overweldigend en heel mooi. Gelukkig konden
we onze selfiestick gebruiken om fotos te maken. Achteraf bekeken waren ze
heel geslaagd. Na het vuurwerk was het een beetje wringen om terug op de baan te
geraken (stad was autovrij gemaakt), maar na 3 kwartier waren we alweer in
onze hotelkamer waar we een paar glazen wijn hebben gedronken en nog wat
gelukwensen uitgedeeld hebben aan familie en vrienden die thuis nog moesten beginnen
vieren
Stipt opgehaald door de chauffeur van de maatschappij
waarmee we de excursie Morning Panoramic Sydney maken. Nog 2 hotels
aangedaan om mensen op te pikken. Daarna rondgereden langs verschillende
highlights van Sydney zoals het Opera House, de Harbour Bridge, Centrepoint,
New District Oxford Street (waar je de ene na de andere dure winkel vindt),
Paddington met zijn terraswoningen en Bondi Beach, het paradijs voor de
surfers. Hier konden we langs de promenade een wandeling doen en een koffietje
drinken (we hebben immers geen ontbijt gehad).
Bij Dover Heights uitgestapt en een kleine wandeling gemaakt
waarbij we indrukwekkende fotos hebben genomen van The Gap. Ondanks het feit
dat we vanmorgen met regen waren vertrokken, kwam de zon er volle bak door
tegen de middag en werd het weer zeer heet! Nadien werden wij (en nog een ander
koppel) afgezet aan King Street Wharf en konden we genieten van de Harbour
Cruise Lunch.
De lunch omvatte een volledig buffet met nagerecht. Bij het
vullen van ons bord hadden we al snel in de gaten dat het bord van de aanwezige
Chinezen overvol geladen werd. Bovendien had ik een vrouw in het vizier die van
een scampi beet en dan een stukje van zijn schelp gewoon uitspuwde in haar
bord. Walgelijk! Die Chinezen hebben echt geen tafelmanieren! Ook bij het
dessert had die vrouw zo maar even 4 gebakjes op haar bord geladen terwijl
er voor ons amper eentje overbleef. Niet te doen! Na de lunch zijn we het dek
opgestapt en hebben daar unieke fotos genomen van het Opera House, de Harbour
Bridge en de skyline van Sydney.
Na de cruise gewandeld naar Barangaroo Reserve en via het
Observatory verder naar Circular Quay gestapt. Van hieruit ook naar het Opera
House gewandeld waar we een aantal mooie fotos namen (en ook van de Harbour
Bridge). Hier
informeerden we of er nog plaats was om naar het vuurwerk te kijken. En ja, we
hadden geluk, we konden aan het Opera House het vuurwerk zien aan AUD 1 000/persoon.
De betere plaatsen kostten AUD 1 300/persoon en dan konden we nog
kiezen voor VIP‑plaatsen, maar daar durfden we de prijs niet voor vragen. Na deze vrij lange wandeling zijn we snel iets gaan drinken in een
openluchtbar want de hitte was moordend en de vochtigheidsgraad zeer hoog.
Via George Street naar het hotel gewandeld en genoten van
een verfrissende douche. Tegen 18.30 uur op zoek gegaan naar een
restaurant. We kozen voor Olivo langs de waterfront van Darling Harbour. Na het
diner ging ik even snel naar het openbaar toilet in een nabijgelegen shopping
center. Ik moest nogal ver lopen vooraleer ik de toiletten vond en heb nog
moeten zoeken naar een proper toilet. Jakkes, wat kunnen mensen allemaal
achterlaten in een toilet! Toen ik terugliep, was ik een beetje in de war. Ik
herkende niet dadelijk waar ik binnengekomen was omdat het shopping center
enorm groot was. Ik besloot via een voor mij onbekend restaurant naar buiten te
glippen, maar ik kwam uit op een plek die ik totaal niet herkende. Terug naar
binnen gegaan om opnieuw te zoeken naar een herkenningspunt, maar vond niets.
Ik begon een beetje te panikeren omdat ik me de naam van het restaurant ook
niet meer herinnerde. Toch besloot ik hulp te vragen aan een verkoopster van
een winkel. Zij was zeer behulpzaam en heeft me op een zeer efficiënte manier
weer naar de juiste uitgang gebracht. Ik kon haar wel omhelzen! Eind goed, al
goed
Met het oog op oudjaar wilden we nog snel een reservatie
maken in Olivo. Jammer genoeg kon dit alleen als je een 3‑gangenmenu bestelde
en op voorhand betaalde (AUD 150/persoon). Dat vonden we net iets te veel,
dus gingen we naar het restaurant van gisteren, Adria, waar we de Rotterdamse
jongedame ontmoetten. Ook hier konden we tegen AUD 160/persoon een tafel
reserveren met een 3‑gangenmenu. We hebben hier alweer vriendelijk voor bedankt!
Laatste poging gedaan in ons hotel, maar ons restaurant is gesloten voor het
diner op oudjaar. We zullen dus wel zien waar we morgen eten ...
Vrijdag 29-12, vlucht van Cairns naar Sydney, the Grace Hotel
Om kwart voor acht kregen we telefoon van de front desk dat
onze chauffeur al gearriveerd was. Uitgecheckt, betaald en mijn hoedje vergeten
op de balie aan de receptie, maar dat ontdekte ik pas als we op de luchthaven
aankwamen. Jammer! Leuke anekdote: tijdens onze rit naar de luchthaven moesten
we stoppen voor een rood licht en zagen we de jonge Engelsman waarmee we een
aantal dagen geleden op uitstap in waren Darwin.
Ontbeten met cappuccino, mails en Facebook gecheckt en
langzamerhand afgezakt naar gate 19. Gelukkig konden we al vroeg aan boord
en vertrok het vliegtuig perfect op tijd. Na een vlucht van 3 uur veilig
geland in Sydney waar we onze klok weer een uur verder moesten draaien. Het is
hier dus weer ongeveer 10 uur vroeger dan in België. Het wijzigt zo
dikwijls dat wij op de duur er ook aan beginnen te twijfelen
Onze transfer naar het Grace Hotel was ook op voorhand
geregeld en de man van de firma Angelo Riccio was netjes op tijd en sprak deze
keer perfect Engels. Het Grace Hotel blijkt een ontzettend groot gebouw te
zijn, neogotisch en binnenin afgewerkt in art‑decostijl. Bovendien ligt het
heel centraal in de stad zodat we op loopafstand van Darling Harbour, het Opera
House, de Botanical Garden enz. liggen.
Bij aankomst in het hotel hebben we dadelijk een kapper
gezocht én gevonden. Er grensde er eentje aan het hotel en we hebben onmiddellijk
een afspraak gemaakt. Het waren hele toffe kapsters en we kwamen buiten met een
hip kapsel en een briefje vol leuke bars en restaurants ;-)
Lekker gegeten in het Adria Restaurant aan Darling Harbour
waar je de ene na het andere eetgelegenheid vindt. Keuze in overvloed dus! Het
meisje dat ons bediende, hoorde ons Nederlands praten. Zij bleek een
Nederlandse uit Maastricht te zijn die hier werkte met de bedoeling ook te
reizen. Maandag is haar laatste werkdag en dan trekt ze verder. Ze vond het
heerlijk nog eens Nederlands te kunnen praten.
Nadien een stukje straatanimatie bekeken. Normaal gezien hou
ik hier niet echt van maar de man was ontzettend grappig en lachte ook geanimeerd
met zijn eigen grappen zodat het geheel erg komisch overkwam. We hebben hem op
het einde van de show een centje gegeven. De avond valt hier rond
20.30 uur zodat we nog even een aantal prachtige fotos hebben genomen van
Darling Harbour en de omliggende verlichte gebouwen. Sprookjesachtig mooi!
Morgen moeten we al om 07.45 uur klaar staan voor een halve
dag excursie in internationaal gezelschap, nl. de Morning Panoramic Sydney
incl. Lunch Cruise. En we cruisen maar
Lekker lang geslapen en pas opgestaan om 08.00 uur. Eerst
onze was in de wasmachine gestoken op onze verdieping. Elke even verdieping
heeft een wasmachine en droogkast. Onze was zou zon 25 minuten draaien.
Tijd voor ontbijt!
Deze keer niet gaan ontbijten in het hotel, ondanks de
50 % korting (nog AUD 17/persoon), maar een lokaal eethuis gekozen
waar we een heerlijk plekje op het terras veroverden. Toen we goed en wel
zaten, werden we aangesproken door een man die zich afvroeg waarom we hier
zaten en niet in het aangrenzende eethuis. Uitgelegd dat we enkel toast en jam
wilden en geen uitgebreid ontbijt en dat we dit niet op zijn kaart vonden. Het
was dus de eigenaar van het eethuis dat we voorbijgelopen waren. Die deed
duidelijk aan marketing.
Wasje uit de machine gehaald en naar de 6de verdieping
verhuisd om de droogkast te gebruiken want deze was stuk op onze verdieping. Na
ongeveer 40 minuten droogkast leeggemaakt en gemerkt dat één en ander
gekrompen was Alles glad gestreken, opgevouwen en ingeladen.
Lekker in de zon gewandeld langs de boardwalk van Cairns.
Dit stadje is ongelooflijk gezellig met veel groen en aangelegde parkjes. Alles
is overdekt met zonneschermen zodat er schaduw is voor iedereen. Ook vind je
hier een gratis openbaar zwembad waar de inwoners van Cairns verkoeling zoeken.
Het is heel mooi aangelegd met een strandje, net alsof je je op de beach waant.
Geluncht in het Coffee House op de Esplanade en nadien het
shopping center bezocht omdat Paul nieuwe sneakers zocht. Hij was echt aan een
nieuw paar toe. Mooie sneakers gevonden voor een redelijke prijs.
Toen was het tijd voor een aperitiefje. Een wijntje
gedronken in een restaurantje aan de haven en ineens een plek gereserveerd voor
het avondmaal. Die avond een lekkere watermeloensalade/kippenpasta gegeten. Het
was een heerlijke rustige dag, waarvan we echt hebben genoten.
Dinsdag 26-12, Cairns, Michaelmas Cay Day Cruise, Great Barrier Reef
Alweer vroeg uit bed (05.45 uur) om een uitstap naar
Michaelmas Cay, gelegen in het Great Barrier Reef, te doen. We varen met een 32‑meter lange luxe Catamaran, Ocean
Spirit. Michaelmas Cay is een bebost koraalrifeiland en werd gevormd door de
accumulatie van gebroken koraal, schelpen en resten van kalkhoudende algen, die
door stromingen door het rif voortdurend worden gewassen. Zaden die door de
bezoekende vogels werden gedeponeerd samen met de resulterende vegetatie
hielpen de cay te stabiliseren. Vele zeevogels strijken hier neer en maken hier
hun nest.
Na een kopje koffie aan boord voeren we af naar Michaelmas
Cay, wat zon slordige 2 uur varen betekent. Het was zalig weer
(32 °C) en we brachten de eerste 2 uur dan ook door op het dek met de
wind in de haren. Heerlijk!
We voeren naar een strandje waar veel vogels hun habitat
hadden. Hier zouden we een uur of 3 kunnen snorkelen. Alvorens van boord te
gaan, werd ons uitvoerig uitgelegd wat we wél en niet mochten doen om het rif
te beschermen. We kregen ook een snelopleiding snorkelen. Ik vond dat het niet
mijn ding was, maar ik wilde het echt wel proberen. Een wetsuite, vins en een
snorkelbril voltooide onze outfit. Het was niet makkelijk om met die vinnen in
zee te geraken, maar met de hulp van Paul slaagde ik erin om toch wat dieper in
de warme zee te gaan. Hij ondersteunde me toen ik de eerste keren mijn hoofd
onder water hield, maar snorkelen is echt niet aan mij besteed, dus liet ik
Paul begaan en zat ik lekker in de branding te kijken naar anderen. Ik vond
mezelf zelfs terug als leerkracht toen ik andere beginners dirigeerde om
achteruit het water in te gaan, hun kap op het hoofd te zetten, bril op te
zetten en sluiting aan te trekken enz. Heb ook even gezwommen om mij niet te
vervelen. Het water was echt warm!
Na een goed halfuur besloot ook Paul om ermee te stoppen.
Hij had diverse vissen en koralen gezien en vond dat het genoeg was. We keerden
terug naar de catamaran en genoten van een buffet met warme en koude
groenten/kip. Het was heel lekker!
Rond half twee de semi‑submarine (soort van glassbottom boot)
genomen en wat dieper gedoken om het rif deftig te bekijken. Een meter onder
de waterlijn bewonderden we koralen en vele felgekleurde vissen zonder nat te
worden.
Genoten van de afternoon tea met fruit, koekje en gebakje.
Op het voordek gezeten en genoten van zon, zee en wind. Nadien uitgenodigd
geworden om nog een glaasje bubbels te drinken met kaas en crackers en daarna
de terugweg aangevat om rond 17.00 uur weer in Cairns aan te komen. Het
was een zeer geslaagde uitstap!
Zalige douche genomen, wijn aangekocht in de bottle market
(die op deze feestdag open was) en lekker gaan dineren in een restaurantje aan
de haven. Morgen weer een uitstap, weer vroeg opstaan, maar daarna een
volledige vrije dag om te relaxen en te wassen!
Zondag 24-12, Darwin, Yellow Water Billabong Cruise, (kerstmis)
Iets na zessen hebben we onze ontbijtbox opgehaald aan de
balie. Onze chauffeur Gordon stond ons al ongeduldig op te wachten voor een rit
van 700 km naar Kakadu National Park. We moesten nog een paar mensen
ophalen zodat we in totaal met zn vijftienen waren. Onderweg praatte Gordon
honderduit over de geschiedenis van de Aboriginals, Australië, the Northern
Territory enz.
Kakadu National Park staat tweemaal vermeld op de
Werelderfgoedlijst, zowel vanwege de culturele waarde met o.a. een groot aantal
rotsschilderingen van Aboriginals als vanwege de rijke natuur. Dit park staat
vooral bekend om de wetlands. De wetlands liggen rond de drie Alligator Rivers.
De naam alligator verwijst foutief
naar de zeekrokodil en werd gegeven door Engelse kolonisten die eerder in de
Verenigde Staten met echte alligators in contact waren gekomen. De West Alligator River is de kleinste
van de drie rivieren. De East Alligator
River vormt de grens tussen Kakadu en Arnhemland. De South Alligator River ligt middenin Kakadu en is met een lengte
van 200 km de grootste rivier te wereld die helemaal in één nationaal park
ligt. De rivier staat bekend om zijn hoge concentratie aan
zoutwaterkrokodillen. In het regenseizoen nemen de rivieren sterk in omvang toe
zodat omliggende gebieden overstromen. Het peil van de rivieren kan tot
2 meter hoger worden dan in normale toestand.
Stipt om 11.30 uur zijn we begonnen aan de Yellow Water
Billabong Cruise. Alweer geluk gehad met het weer: zon en wolken losten elkaar
af en de weerspiegeling van de natuur in het water leverde ons prachtige
kiekjes op.
We spotten hier 2 grote zoutwaterkrokodillen die rond
de boot zwommen, een onder het struikgewas verstopte waterbuffel (heel grappig)
en verschillende soorten prachtige watervogels (wel tot 60 soorten).
Vermits deze krokodillen razendsnel kunnen springen, mochten we geen ledematen
uit de boot laten hangen.
Middagmaal genuttigd in Mimis Restaurant maar deze keer in
een a‑sociaal gezelschap. Niemand sprak haast en iedereen zonderde zich af
tijdens de lunch. Een heel verschil met de vorige dag waarbij het hele
gezelschap (7 man + driver) samen at en een vrolijke conversatie
onderhield.
Na een halfuurtje rijden, deden we een begeleide wandeling
rond de Nourlangie Rock waar we uitleg kregen over de oeroude Aboriginal rock
art. Eén van de rotsschilderingen vertoonde een imposante figuur met gespreide armen
en benen. Deze figuur moest jonge meisjes ervan weerhouden s avonds het
kamp te verlaten om het intiem contact met jongens te vermijden. Incest onder
de Aboriginals was ten strengste verboden. Indien dit toch gebeurde en aan het
licht kwam, werd de doodstraf toegepast.
We moesten nog ongeveer 2,5 uur rijden tot aan het
hotel en hoewel het een super vermoeiende dag was geweest, bleef Gordon maar
ratelen over allerhande onderwerpen. Het werd op de duur wat te veel van het
goede, te meer omdat de luidspreker veel te luid stond en er uiteindelijk
niemand meer luisterde.
Snel een douche genomen en gaan dineren in het restaurant
waar we gelukkig tot 22 uur terecht konden. Nadien verslag gemaakt in de
bar met een verdiend glas wijn. Morgen wordt een vermoeiende reisdag.
