Deze blog is bedoeld voor mensen die willen weten hoe het met ons gaat, die graag op de hoogte blijven van het verloop van mijn ziekte melanoom, die ons een hart onder de riem willen steken op moeilijke momenten of die gewoon willen laten weten dat je aan ons denkt.
Zet zeker iets in het gastenboek zodat ik weet wie er mee volgt... Twijfel niet om te reageren op de verhalen op de blog.
Als je even op deze site komt piepen om de laatste roddel te weten of als je gewoon iets wil hebben om over te praten met anderen zit je dus fout. :-)
Er komt niets op je pad dat je niet aankan... Na 7.5 jaar terug ziek...
23-04-2012
Tattoo
Omdat ik Fenne & Erwin overal bij mij wou hebben, ook op momenten dat het niet gaat, heb ik een tattoo op mijn pols laten zetten.
In januari heb ik de letters E & F en de kolibrie laten zetten. De letters spreken voor zich en de kolibrie staat voor mirakels, optimisme, onafhankelijkheid, vreugdevol leven, verwezenlijken van het onmogelijke. Jammer genoeg heb ik deze laten plaatsen door iemand die nog veel moest oefenen...
In april heb ik een bloem laten bijplaatsen zodat het meer één geheel is. Er staan ook drie kleine bolletjes bij als teken voor mijn gezinnetje. Het sparkelsterretje hebben zowel mijn zus als mijn nicht ook laten zetten.
23-04-2012 om 16:02
geschreven door jessicavdc
Categorie:Gedachten, gevoelens,...
12-04-2012
Het is nu al even geleden dat Fenne geopereerd is aan zijn hoofdje. Dit weekend is al hij een half jaar!
Je ziet er niet meer zo veel van. Zijn haartjes zijn over het litteken gegroeid en het litteken zelf valt ook heel goed mee. Fenne heeft er totaal geen last van. Bij de consultaties van Kind en Gezin zit hij wel boven het gemiddelde met de omtrek van zijn hoofd maar de chirurg had ook gezegd dat het na één jaar helemaal in orde is.
Hij is in elk geval een blije goedgezinde baby die altijd lacht!
12-04-2012 om 16:31
geschreven door jessicavdc
Categorie:Fenne
11-04-2012
Consultatie Hasselt
Is zo blij dat haar oncoloog in Hasselt écht luistert! Hij heeft me de verschillende fases in een studie uitgelegd en hij vond het goed dat ik zo een map had aangemaakt met de studies in het buitenland. Elke studie was nog in een fase juist na de echte ratjes en die houden we voor als er echt niets anders meer is...
Er zijn nog een 4tal opties buiten de bovenstaande dus er is echt wel meer hoop dan ik dacht! Hij wist me te vertellen dat twee ziekenhuizen in Nederland nog een aantal studies doen! En Jette heeft er ook nog opstaan!
En hij vond het goed dat ze me in Jette niets konden wijsmaken! Want hij vind me een intellectuele vrouw! Tja ne dokter met mensenkennis hé
11-04-2012 om 20:32
geschreven door jessicavdc
Categorie:Behandeling
07-04-2012
Leven
Soms niet zo makkelijk maar het maakt het leven wel makkelijker...
07-04-2012 om 21:17
geschreven door jessicavdc
Categorie:Gedachten, gevoelens,...
06-04-2012
1ste keer Ipilimumab en celtherapie
Vandaag heb ik de eerste keer de nieuwe studie gekregen, dit zijn twee behandelingen die ze normaal apart geven maar in deze studie combineren ze deze.
Eerst kreeg ik een baxter Ipilimumab gedurende anderhalf uurtje en dan een uurtje wachten. De dendritische celtherapie wordt toegediend dmv injecties, ze zeiden dat deze nogal venijnig konden zijn maar dat viel heel goed mee. Twee in de arm juist onder de huid en de andere twee in de lies ook juist onder de huid. En dan nog eentje via de port-a-cath. Kwartiertje wachten om te zien of er geen bijwerkingen kwamen zoals rillen en dergelijke maar ik heb er totaal geen last van gehad. Ik had wel wat hoofdpijn maar denk dat dat eerder kwam door alle spanning die ineens los kwam.
De dokter had ook goed nieuws, namelijk dat er hierna een nieuwe studie klaar staat maar deze zijn ze nog aan het bekijken en aan het goedkeuren. Jippie!!! Op mijn vraag of ik gerust mag zijn dat ik nog een aantal studies na elkaar kan volgen antwoordde ze positief dus het ziet er toch rooskleuriger uit dan ik had gedacht. Want de laatste week was ik echt wel een beetje in paniek geschoten omdat het leek alsof in Jette dit de laatste studie was op papier die ze aan het doen waren. Maar niet dus!
Nu krijg ik nog drie keer deze behandeling met elke keer drie weken tussen. Dan krijg ik pas terug een PET-scan, dus eigenlijk zit er drie maanden tussen. De kans is heel groot dat alles nu terug komt en dan terug mindert met de behandeling want de bedoeling van deze behandeling is dat mijn eigen immuunsysteem de kankercellen gaat herkennen. Daarom dat ze wachten met een scan omdat ze anders te vroeg conclusies trekken. Hierna krijg ik om de drie maanden enkel de baxter nog.
06-04-2012 om 00:00
geschreven door jessicavdc
Categorie:Behandeling
05-04-2012
Achterom
Als je achterom kijkt zie je de dingen die achter je liggen... Vaak is dat van een afstand omdat je al verder gelopen bent. Pas op met te veel achterom kijken anders zie je de schoonheid van het pad voor je niet!
05-04-2012 om 20:51
geschreven door jessicavdc
Categorie:Gedachten, gevoelens,...
03-04-2012
Goh waar moet ik beginnen?
Ik heb vandaag telefoon gekregen dat ik nu vrijdag moet starten met de combinatie van Ipilimumab en celtherapie, de volgende studie. Dit gaan injecties en baxters zijn dus maar goed dat ik mijn port-a-cath al hebben laten zetten.
Ik moet vanaf deze avond stoppen met de andere pillen en ben dus effe medicatievrij. Ik moet zeggen dat het een eng gevoel is want nu heeft de kanker eventjes vrij spel...
Ik hoop niet te ziek te worden van de studie maar het hangt van persoon tot persoon af. De professor is jammer genoeg op vakantie dus vrijdag ga ik de assistent-dokter zien. Zij zei dat je normaal de dag zelf weet hoe je op het medicijn reageert qua bijwerkingen en dat het elke keer ongeveer hetzelfde gaat zijn. Maar eerlijk gezegd weet ik niet meer wat te geloven en mijn lijstje met vragen ligt klaar. Ik ben nu beter voorbereid dan vorige keer en weet dat ze niet alles willen/kunnen zeggen over de studieresultaten...
Volgende week woensdag heb ik een afspraak bij de oncoloog in Hasselt. Dankzij een lotgenoot heb ik een site doorgekregen met alle studies ivm melanoom doorgekregen en ik ga vragen wat haalbaar is aan de oncoloog. Want ik wil uiteraard alles proberen maar ik kan u eenmaal niet om de twee of drie weken effe naar de US vliegen... Ik heb van een niet-medisch ziekenhuis al prijzen doorkregen, dit ziekenhuis ligt in Houston maar de prijzen zijn gewoon niet te doen. Voor drie weken daar te zijn en de behandeling uit te stippelen is het 18000 euro en dan is het per maand ongeveer 4000 euro aan pillen en dergelijke. Dit is nog zonder verblijf of vlucht daar. En je bent niet zeker dat het helpt...
Het is een heel eng gevoel dat er na deze studie niets concreets op het programma staat, maar ik zoek verder. Ik ben tot nu toe wel vrij zeker dat ik de chemo die normaal hierna is niet ga doen. Als ik ooit zou moeten kiezen tussen drie maanden ziek of twee maanden me goed voelen dan weet ik wat ik kies, hoe moeilijk die keuze ook gaat zijn als het ooit zo ver is...
Verdomme, ben het beu zo geleefd te worden! Ik moet alles plannen, herplannen en nog eens herbekijken. Dan naar het ziekenhuis, dan opvang voor Fenne voorzien, dan zien dat ik effe tijd en rust voor mezelf heb, het is gewoon te veel...
Maar ik heb ook leuke vooruitzichten. Mijn nicht, mijn zus, mijn metekindje en ik gaan naar Eurodisney! Waarschijnlijk zal ik er wel een rolstoel nodig hebben maar dat is maar zo. Die magie wil ik zeker nog eens meemaken en het liefst erna met Fenne en Erwin nog eens. Maar ik ga nu doen wat ik nu wil doen en meenemen wat ik kan nemen, je weet nooit! En we gaan met ons drietjes een weekendje uitwaaien aan de zee. Gaat puur genieten zijn! Kijk er zo naar uit!!!
03-04-2012 om 22:22
geschreven door jessicavdc
Categorie:Behandeling
31-03-2012
Je denkt misschien...
Je denkt misschien dat je wat moet zeggen... Je denkt misschien dat me moet opvrolijken... Je denkt misschien dat je me moet troosten en adviseren... Wat ik vraag is dit: Wil je nog eens en nog eens luisteren naar mijn verhaal? Naar wat ik voel en wat ik denk... Je hoeft alleen maar stil te zijn, mij aan te kijken, mij tijd te geven. Je hoeft mijn verdriet zelfs niet te begrijpen, maar als het kan slechts te aanvaarden zoals het voor mij voelt. Je luisterend aanwezig zijn zal mijn dag anders maken...
31-03-2012 om 23:02
geschreven door jessicavdc
Categorie:Gedachten, gevoelens,...
Uitslag NMR van de rug
Lieve mensen, gisteren om half tien 's avonds heb ik nog hét telefoontje van de oncoloog gekregen. Er is niet één letseltje bij maar jammer genoeg drie. Ze zitten alle drie in mijn rug. Bestralingen gaan ze waarschijnlijk niet doen omdat ik geen pijn heb en er te veel bijwerkingen zouden zijn. Maandag moet ik naar Jette bellen om te zien of er een nieuwe PET nodig is en op basis van deze resultaten gaan ze beslissen of ik aan de volgende studie moet starten. Hopelijk van niet want erna is er geen studie.... Ik ga wel een de oncoloog vragen om te bellen naar het AVL in Amsterdam om te zien of daar iets is...
31-03-2012 om 09:54
geschreven door jessicavdc
Categorie:Behandeling
30-03-2012
Mijn nieuwe aanwinst :-)
Mijn nieuwste aanwinst
30-03-2012 om 13:00
geschreven door jessicavdc
Categorie:Gedachten, gevoelens,...
29-03-2012
Zonneke
Ik heb zo schrik voor de zomer! De zon ziet mij nog maar en ik verbrand dus. Ik had drie plekjes niet goed ingesmeerd en baf verbrand! Terwijl ik me insmeer met factor 50 zonne-allergie en een lange broek en bloesje met lange mouwen aan heb hé én ik zit in de schaduw.
Gisteren een paviljoentje gekocht zodat ik met Fenne daar onder kan zetten. Nu nog een parkje voor buiten en hopelijk lukt het zo wel om buiten te zitten!
Mijn haren zijn heel dun geworden dus deze namiddag naar de kapper! Een korte carré en goed opgeknipt doet hopelijk wonderen. En doordat mijn wenkbrauwen zo dun zijn en zo licht lijken nu kan ik echt een blondje worden!
29-03-2012 om 09:12
geschreven door jessicavdc
Categorie:Gedachten, gevoelens,...
Uitslag Neuroloog
Gisteren heb ik de uitslag van de NMR-scan gekregen bij de neuroloog.
Eerst moest ik nog een EEG laten maken. Gek mutske op, papke in mijn haren en elektroden op mijn hoofd... En ik had juist mijn haren gewassen!
Nmr was normaal en ik had toen de eerste keer een migraine-aanval gekregen. Diezelfde avond heb ik trouwens mijn tweede aanval gekregen! Maar ik was er deze keer op tijd bij en de dokter van wacht heeft me een spuit gezet en na tien minuten was het al een heel stuk minder!
Maar dus geen uitzaaiingen in mijn hoofd! Dat is heel goed nieuws!
Nu weet ik dus wel nog niet waarom ik zoveel moeite heb met typen, ik zet de letters gewoon verkeerd en waarom ik me zo vaak verspreek.
29-03-2012 om 09:09
geschreven door jessicavdc
Categorie:Behandeling
27-03-2012
Uitslag PET, echt deze keer! ;-)
Ik heb vandaag eindelijk een mailtje terug gehad! Hij heeft de verslagen "herbekeken": lees bekeken Mijn telefoontje heeft precies geholpen. Ik moet in Hasselt een scan laten maken van mijn rug en dan beslissen ze of ik terug bestraald ga worden. Erna ne opnieuw ne PET om te kijken of het stabiel is. Als er niets meer is bijkomen: pillen blijven nemen. Als er wel iets is bijgekomen: overschakelen op volgende studie. Dus hopen dat ik gewoon nog effe kan doordoen met deze studie aub!!
Vandaag ook NMR gehad van mijn hoofd en morgen naar de neuroloog. Als je niet meer kan volgen, geen nood: ik heb het er moeilijk mee om nog alles duidelijk te zien zunne. En morgen aan de oncoloog in Hasselt ook eens vragen of te uit te zoeken welke port-a-cath ik nu heb want niemand lijkt te weten wat er in mijn lijf zit. Detail: als het gene power port-a-cath is kan deze "opgeblazen" worden door de druk van de injectie als deze niet manueel worden gegeven... PFFFFFFFFFFFFFFFF Maaaar dat is voor morgen!
27-03-2012 om 21:28
geschreven door jessicavdc
Categorie:Behandeling
25-03-2012
Extra....
Ben nog een paar dingen vergeten, zoals ik de laatste tijd heel veel dingen vergeet...
Ik weet nog niet zeker of het ook slecht is maar er waren nog een aantal klieren te zien in mijn linkeroksel. Ik heb een mailtje gestuurd voor meer uitleg naar Jette. Ik denk persoonlijk dat de prof het echte protocol van de PET nog niet heeft gelezen want het verslag dat eronder staat in de mail klopt niet met de uitleg van de scan. Zo staat er dat het letsel in de borst veel kleiner is geworden terwijl het verslag van de scan zegt dat het licht verkleind is en nog actief. En dan de twee letsels die nieuw zijn terwijl ik dinsdag een mailtje van de prof kreeg waarin stond dat er geen nieuwe letsels waren. Toch beetje vreemd vind ik en eigenlijk vind ik dit totaal niet kunnen. Ik verwacht me aan een extra bezoekje Jette. Maar dat weten we morgen normaal gezien.
De oncoloog in Hasselt wist me ook te zeggen dat ik een Power Port-a-Cath heb. Zijn woorden waren: Deze kunnen ze niet opblazen. Dus eigenlijk wil dit zeggen dat ze mijn port-a-cath mogen gebruiken voor scans en dergelijke en ze me dus niet meer moeten ambeteren met naalden. Nu nog hopen dat ze me ook geloven als ze ik dat zeg want in Jette vinden ze het niet goed om deze aan te prikken ma pech dan!
Ik ga morgen kijken om een ziekenhuisbed te huren, liefst een elektrisch uiteraard. Ik word 's nachts wakker van de pijn in mijn bekken en in mijn rug. Zo slaap ik niet goed en het resultaat is dat ik door de dag moet bijslapen maar ook dan word ik wakker van de pijn dus zo geraak ik er niet uit. Hopelijk is zo een bed een oplossing, alleen jammer dat ik dan onder moet slapen.
25-03-2012 om 20:31
geschreven door jessicavdc
Categorie:Behandeling
23-03-2012
Consultatie in Hasselt
Vandaag ben ik bij de oncoloog in Hasselt geweest. Baxtertje Zometa zit er weer in en het aanprikken deed geen pijn. Zometa is een baxter met kalk zodat schade die de uitzaaiingen veroorzaken in mijn botten sneller genezen en mijn bot sterk blijft.
Ik heb zelf even moeten mailen naar Jette voor mijn verslag zodat ik dit kon laten lezen bij de oncoloog. En... er stond iets nieuw in. Dus vergeet de operatie aan mijn borst. Ik heb een nieuw klein letsel op mijn bot tussen mijn schouderbladen. Ik had daar pijn maar dacht dat het was van te krom te zitten aan de tafel of aan de pc maar dus niet zo... En toch zegt de oncoloog dat het allemaal goed is want we hebben de ziekte onder controle. Ik heb een mailtje gestuurd naar Jette om alles nog eens te checken. Misschien word ik terug bestraald ter hoogte van het nieuwe letseltje... We zullen zien hé. In elk geval zit dat monsterke nog in mij en is het niet van plan zich snel gewonnen te geven. Alleen jammer van de pijn, die zal niet weggaan tenzij met bestralen maar ik heb nog wat Brufen liggen. Ik neem nu per dag 19 pillen in, zeker nu met de pijnstillers erbij. Eentje meer of minder,wat maakt het uit hé.
En hoe ik me voel? Goed want het zonnetje straalt! Ik jaag me niet op want het is wat het is en alles gebeurt met een reden... Sews e lekker frietje en dan kijken om te gaan bodystylen lollllllllllllllllllllll
23-03-2012 om 22:39
geschreven door jessicavdc
Categorie:Behandeling
18-03-2012
Het duwtje dat ik nodig had...
Eerst en vooral, dank je Renate voor dat duwtje dat ik even nodig had...
Ik schrijf hier alles neer om "het" van me af te schrijven. En meestal lukt dat wel.
Gevoelens zet ik er meestal niet bij want dat is zo confronterend. Het is gewoon veel gemakkelijker om mijn dag af te gaan en dit gewoon te vertellen. Misschien dat ik inderdaad mijn gevoelens wegcijfer, ze uit de weg ga want ook dat is zoveel makkelijker... Ik eet mijn gevoelens wel weg, easy en meestal lekker, tot erna natuurlijk...
Ik kan moeilijk in woorden brengen hoe ik me voel. Er zijn zoveel vragen in mij maar ik probeer er niet te veel bij stil te zijn want het is wat het is.
Woorden die in mij opkomen als ik mijn gevoelens eventjes toe laat zijn: Boosheid - Teleurgesteld - ongerustheid - frustratie - verdriet - verdomme!
Aan de ene kant ben ik ook blij, hoe gek dat ook klinkt, want ik voel dat ik hier iets uit kan leren maar ik ben er nog niet uit hoe. En waarom krijg ik het opnieuw? Heb ik het de eerste keer niet goed gedaan en er mijn les niet uit getrokken dan?
Ik heb een periode gehad dat ik te veel bezig was met wat als?, en ik heb dan ook al dingen in orde gebracht. Maar omdat ik het gevoel had dat ik meer bezig was met de dood dan met het leven nu heb ik de switch gemaakt om te proberen in het nu te leven en niet in de toekomst... Uiteraard schieten deze gedachten nog vaak door mijn hoofd maar ik probeer ze te accepteren zoals ze komen.
Eigenlijk weet ik hoe ik kan veranderen maar de moed is er nog niet om het te doen.
Ik sta meer en meer stil bij God, het universum en alles rondom ons heen dat we niet zien maar wel voelen. En Renate, ik heb zo veel inspiratie gehaald uit je site. (www.padvanlicht.be) Dank je wel! En mensen, geen schrik, dat wil niet zeggen dat ik binnenkort aan jullie deur sta met een boodschap! hihi
Ze verwoord het zo mooi: Ik durf nog niet eerlijk naar mezelf te kijken en mijn maskers af te gooien. Maar misschien is er al een masker weg door dit hier open en bloot te typen?
Er komt hier heel zeker meer over...
Groetjes
Jessica
18-03-2012 om 10:35
geschreven door jessicavdc
Categorie:Gedachten, gevoelens,...
17-03-2012
Spreuken
Diep in de winter leerde ik dat er een onoverwinnelijke zomer in me schuilt...
Wat jou niet klein krijgt maakt je sterk!
Volg niet blindelings een pad, ga liever naar waar geen pad is en laat een spoor na...
Wees wat je bent en word wie je kunt worden door wat je in je hebt.
Zolang je vertrouwt op de kracht die je in je hebt kan je niet de verkeerde kant opgaan...
Zonder donker zie je het licht niet...
Durf groots te dromen!
Doe gewone dingen op een bijzonder manier...
Alles heeft een reden...
Als je je kijk op de dingen verandert, dan veranderen de dingen waarnaar je kijkt...
Blijf jezelf, er zijn anderen genoeg!
17-03-2012 om 21:25
geschreven door jessicavdc
Categorie:Gedachten, gevoelens,...
Positieve vibe
Een aantal mooie spreuken...
17-03-2012 om 21:16
geschreven door jessicavdc
Categorie:Gedachten, gevoelens,...
Vergeten... :-)
Ik ben nog vergeten om iets belangrijk wat gisteren gezegd is hier neer te typen.
De eerste keer (november 2011) dat we in Jette bij de prof kwamen was deze iets té enthousiast vond ik zelf en bij nachecken van dat verhaal bij de oncoloog in Hasselt kreeg ik gelijk...
Gisteren kregen Erwin en ik te horen dat als ik deze studiemedicatie kan nemen tot Fenne één jaar is, ik bij de uitzonderingen zou behoren. Maar aangezien ik al het geluk heb om bij de twee enige te horen die zoveel moedervlekjes bijkrijgt zal ik hier ook wel een uitzondering zijn.
De professor wist ons ook te vertellen dat als de Vemurafenib is uitgewerkt, de studie waar ik nu dus aan meedoe, de volgende studie minder zwaar zou zijn lichamelijk. Deze studie is lichamelijk en geestelijk heel zwaar door de vele bijwerkingen. Persoonlijk had ik het fijn gevonden mocht me dit in het begin verteld zijn want nu voelde ik me een uitzondering... De volgende studie, combinatie van Ipi en celtherapie, zou de eerste drie maanden heel zwaar zijn. Ik ga in mijn mail vragen wat ik me er juist mag bij voorstellen maar ik denk dat ze eerst je immuunsysteem bijna lam leggen om het met baxters en injecties terug te activeren. Op deze manier gaat mijn lichaam doorhebben dat het zelf moet vechten tegen de kwaadaardige cellen ipv deze te delen. En na deze drie maanden is het te hopen dat mijn lichaam het zelf doet uiteraard. Dan krijg ik nog om de zoveel tijd een baxter. Jippie voor mijn Port-a-cath dan!
Ik wil toch wel weten wat me binnen het jaar voor de deur staat dus ik ga het ook even navragen in Hasselt. De prof in Jette vind dat ik niet vooruit moet lopen op de zaken maar aangezien ik, naar zijn mening, kan hervallen voor november lijkt het me toch niet zo heel lang op voorhand. Indien er na deze studie niets nieuw uitkomt word het chemo maar dat is inderdaad te ver vooruitkijken!!!
17-03-2012 om 13:05
geschreven door jessicavdc
Categorie:Behandeling
16-03-2012
PET-scan nummertje 2
Moe, gefrustreerd, boos,....
Om 7 uur zijn we vertrokken richting UZ Brussel en om 18u30 waren we terug thuis. Een superlang dagje dus!
Op oncologie hebben ze eerst de Port-a-Cath aangeprikt voor bloed. Ik had verdovingszalf gesmeerd maar eigenlijk was het niet nodig. Het viel supergoed mee! Bloedresultaten waren in orde.
Erna zijn we naar de dermatoloog gegaan. Ze probeert elk vlekje te bekijken maar dat is gewoon niet te doen hoor. De roodheid en de ruwheid van mijn gezicht zijn duidelijk beter maar ik mag toch nog een paar dagen de cortisonezalf smeren.
Toen mocht ik eindelijk richting nucleaire... Jaja, naar Homer Simpson! Ik was redelijk snel aan de beurt, maar goed. Neen, we prikken liever niet in de port-a-cath. Dus de verpleger heeft twee maal geprobeerd in mijn arm, ja hoor, je leest het goed: geprobeerd! Ik zit hier met een blauw arm/hand te typen... Dan toch maar de vloeistof via de port-a-cath. Maar goed dat ze onder het naaldje weer hebben laten zitten. Ik viel in de stille ruimte de hele tijd in slaap, zo ontzettend moe! Maar ik heb dan wel een uurtje bijgeslapen terwijl Erwin ocharme in de wachtruimte zit te wachten en een beetje de krant zit te lezen... Dan onder de scanner... Ik had gezegd dat ik de vorige keer zo een raar gevoel in mijn hand had gekregen maar toen konden ze het chemische goedje nog via mijn hand toedienen. En... Bibi kreeg een allergische reactie van de contrastvloeistof die ze inspuiten in de scanner zelf. Ik kreeg plots moeilijker adem en het leek alsof mijn keel aan het zwellen was, wat dus ook zo was. Ik kreeg ineens zuurstof bij in mijn neus. Je moet weten dat de verpleegster achter mij stond en dus mijn neus een beetje moest zoeken. lolllll Ik wil niet weten wat voor gezichten ik trok. Omdat ik ook wat begon weg te draaien kreeg ik via de port-a-cath een medicijn tegen allergische reacties toegediend. Dat hielp redelijk snel maar ik moest in een ander kamertje toch nog even gaan liggen en de arts ging Erwin halen. Normaal gezien zie je bij een scan de prof niet, ik dus wel!
Ok toen iets gaan eten maar ik bespaar jullie de details van wat we gegeten hebben, er zijn al genoeg kookprogramma's op tv hé.
ECG laten maken en ook dit was in orde.
Eindelijk naar prof Neyns!!!! Ik haalde mijn A4papiertje uit met al mijn klachten. Ok, wat is het volgende? Typ typ, het staat erbij. Wat is het volgende? En zo een aantal keren. Voor mijn haaruitval kon ik eventueel wel pillen pakken maar pffff nog een pil erbij? Ik kom wel in een medisch tijdschrift met foto, wel onherkenbaar gelukkig! Er zijn namelijk maar twee patiënten die zoveel moedervlekjes bijkrijgen en ik hoor erbij! Leuk! Ik kan het hier nog helemaal volschrijven met uitspraken waarvan je denkt, neen dat meent ge niet maar ik ga het niet doen. Heb geen zin om me opnieuw op te jagen.
CT-scan, deel van de PET, was in orde. Niets te zien! Dus dat is al goed behalve dat de eigenlijke PET-beelden er niet waren. De prof, die ik dus had gezien, is vergeten om deze door te sturen naar mijn prof. Geweldig hé! Op deze beelden zien ze of er nog iets actief is maar ik weet het maandag, hopelijk dinsdag dus. Maar ik jaag me er niet in op!
De prof vond het wel een beetje verontrustend dat ik me heel veel verspreek en letters omdraai bij het typen, dus bij deze sorry voor de fouten... Maar ik moet nog onder de NMR over twee weken en dan naar de neuroloog dus dan zal ik wel meer weten hopelijk.
Volgende vrijdag mag ik weer naar Hasselt en dan vraag ik alles waar ik in mijn ogen geen fatsoenlijk antwoord op heb gekregen...
16-03-2012 om 00:00
geschreven door jessicavdc
Categorie:Behandeling
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek of om de andere berichten te lezen
Want hij vind me een intellectuele vrouw! Tja ne dokter met mensenkennis hé 
Mijn nieuwste aanwinst
Eerst en vooral, dank je Renate voor dat duwtje dat ik even nodig had...
Maar aangezien ik al het geluk heb om bij de twee enige te horen die zoveel moedervlekjes bijkrijgt zal ik hier ook wel een uitzondering zijn. 
