Iggy Pop en Kate Pierson, zalig nummer, maar dit geheel terzijde in dit korte intermezzo tussen de zondes door.
Niets is definitief of voor altijd. De juistheid of de impact van een beslissing hangt veelal niet af van de inhoud. Wel van de timing en van de aanvaarding door het doelpubliek. Dit soort saaie kost krijg je dus voorgeschoteld op management-cursussen. En wonder boven wonder, na enige denkwerk kunnen we deze theorie eigenlijk best smaken.
Je hebt het al dikwijls gezegd. We moeten elkander laten gaan. Voor ieders bestwil. Ons leventje terug op de rails krijgen. Een dualistische situatie want we hebben elkaar soms nodig om die rails te vinden, daar ben ik van overtuigd. Maar op dit moment, kan het niet anders. En zoals gezegd, niets is definitief. Blijven we maatjes? Of goede vrienden? Minnaars? Of zelfs echte lovers? We moeten ons hoofd er gewoon nu niet over breken.
Even geen ontsnapping meer tijdens de middag. Even geen filosofie aan de toog. Even de fantasie in plaats van de seks.
Uit het oog, maar niet uit het hart. Meer dan ooit in mijn gedachten. Het klinkt melig, maar wat maakt dat uit. Af en toe een snoepje, een zoetigheid. Aan jou, van mij. Nobody knows. Het moet niet altijd lingerie zijn. Even tussendoor iets lekker. Twee seconden de ogen dicht, denk je dan aan mij? Overal wil ik dat je snoepjes ziet. Soms subtiel, soms overweldigend! Altijd onverwacht!
Hoogmoed! IJdelheid! Als ik beken dat ik de Zeven Hoofdzonden uit de Divina Comedia heb moeten opzoeken op het wereldwijde web tussen alle video-boodschappen van Al Quaida en een overdosis porno, bewijst dit dan dat het met deze zonde al bij al nogal meevalt? Een moeilijk geval!
Buurjongen is een trots persoon, maar ook zelfrelativering is hem niet vreemd. Een dunne lijn om om te balanceren. We zijn trots op wat we al verwezenlijkt of gepresteerd hebben. En dat komt dan al eens hoogmoedig of arrogant over? Toch zullen we deze prestaties niet snel gebruiken om indruk te maken op b.v. de aantrekkelijkste jongedame uit de kroeg. Maar misschien is dat ook weer bewust omdat we wel zo slim zijn om te beseffen dat nederigheid en bescheidenheid beter scoort dan hoog van de toren blazen? Over sommige zaken moet je volgens mij niet teveel nadenken. Over sommige andere natuurlijk weer wel.
Deze jongen wil niet falen. Hij haat het! Dus toch trots en ijdelheid. Altijd willen winnen, altijd dingen goed willen afhandelen. Geen half werk. Dat onnozele streven, wat drijft hem zover? Daarom dat hij nog steeds op deze aardkloot rondhuppelt? Daarom overvalt hem soms de twijfel. Dat hij het toch allemaal niet zo goed doet als hij zelf denkt. Bijvoorbeeld zijn relatie met ups en downs die niet wordt wat hij wil? Dat is toch wel half werk? Of zijn gevoelens, verlangens voor en naar buurmeisje? Hij wil haar behagen, haar maatje zijn, maar kan en durft haar nog niet geven wat zij verdient. Het allerbeste... Dat klinkt melig en als een verliefde puber van 16. Maar als je ouder bent is dat oordeel weloverwogen en dus een waarheid als een koe. Samen praten, samen huilen, samen mijmeren of genieten van zomaar kleine dingen. Of samen meebrullen dat Everything is average nowadays. Wij dus niet! En dat is dan waarschijnlijk wel hoogmoedig. De champagne, de massage-olie, de aardbeien-middag kan en moet nog beter kunnen. Of zijn we nu al bij onkuisheid beland?
Al bij al zit het wel snor met dat zelfvertrouwen. In de wereld van vandaag wordt kwetsbaarheid trouwens vaak sito presto afgemaakt. Die kwetsbaarheid en de twijfels kan je slechts kwijt bij enkelen. Ben nog altijd blij dat ik jou terecht kan in onzekere tijden buurmeisje. En ik hoop van jou dat je de weg naar mij ook niet vergeet!
Voor het overige blaken we van vertrouwen, van trots, noem het desnoods hoogmoed. Een blije blik in de wereld, we gaan ervoor, alles komt goed, we zijn goed bezig! Ook al denken sommigen van niet!
Gulzigheid staat toch een beetje synoniem met je kindertijd. Teveel snoep tegelijkertijd eten zodat je er achteraf ziek van wordt. En natuurlijk blijft er dan ook geen snoep meer over voor de de rest van de week. Ondanks de waarschuwingen van de mama. Gewoon smullen en smikkelen. Nadenken is voor later. Met het volwassen worden, zijn de meeste mensen beredeneerder. Ze denken aan gevolgen, aan morgen. Sommigen zelfs aan punten die ze binnenspelen...of kwijtspelen bij moeder de vrouw.
Buurjongen wil niet graag volwassen worden. Buurjongen kan zich nog altijd smijten op een grote zak paprikachips. Waarom zou die niet in een keer leeg mogen? Of een pak negerzoenen? En als alles op is, kun je als volwassene toch nog zelf naar de winkel gaan voor een nieuwe lading? Achteraf wat kilo's erbij of toch een beetje last van de maag? Het heeft toch gesmaakt. Basta! Het geweten moet zich maar zorgen maken over belangrijkere zaken.
Maar gulzig zijn, kan je natuurlijk op veel manieren. Gulzig uitgaan! Gulzig plezier willen maken, je helemaal laten gaan. Zonder zorgen. Gulzig in de alcohol. Een volgende sigaret, hoezo stoppen? Te weinig slaap en een houten kop? Dat zien we morgen dan weer wel.
Gulzig zijn is misschien geen hoofdzonde, maar een deugd? Mijn sterrebeeld maakt me wijs dat ik gulzig ben. Dat ik constant op zoek ben naar nieuwe dingen, andere belevenissen, dat ik van zoveel mogelijk wil proeven. En wie ben ik om de sterren tegen te spreken?
Het leven is zo boeiend. Zoveel interessante mensen op deze aardbol. Waarom ons dan zo afschermen en ons terugtrekken in onze veilige cocon? Ik wil jou doorgronden omdat ik je fantastisch vind. Die 'way of life', die steelse dan weer hongerige blik, die visie op het leven van alledag. Ja buurmeisje, dit is al eens gezegd. Maar waarom niet herhalen? Overal lopen speciale mensen rond. En zijn er speciale plekjes. Soms nog geen kilometer ver. Ze zijn er om ontdekt te worden.
Relaties, waarden, normen, de verwachtingen van de maatschappij, het zijn stuk voor stuk positieve zaken. Maar toch zijn ze soms beperkend in plaats van verrijkend. Want sommige dingen horen niet of mogen niet, zoals een ganse zak chips ineens opeten. Maar die fijne conversaties, onvergetelijke momenten, die speciale mensen, ze hebben dan toch maar gesmaakt. De wereld is zo groot. Leef je leven, ontdek die plekjes, die mensen en word zo zelf de moeite om ontdekt te worden. Nu ik erover nadenk, deze laatste zin vind ik echt wel goed gevonden van mezelf.
Ik ben buurjongen
Ik ben een man en woon in () en mijn beroep is blogger.
Ik ben geboren op 04/07/2007 en ben nu dus 18 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: buurmeisje en sexy underwear.
