Music was my first love, and it will be my last! In tijden van twijfels omtrent een turbulent liefdes- en gevoelsleven is het maar een van de liedjes die verwarde zielen als mezelve zouden kunnen meekwelen.
We zijn nu een paar dagen verder. Een beetje toevallig, maar ook een beetje omdat we het niet helemaal konden laten, hebben zij en ik elkaar toch nog eventjes gezien, enkele korte mailtjes uitgewisseld. Alle begin is moeilijk zeker? Maar we blijven bij het plan! Afstand houden moet. Dit om verdere ongelukken te vermijden. Wijze raad die ook door Flor Koninckx in Kijk Uit! al eens gegeven werd. Maar terug over naar de muziek.
Muziek verbindt mensen. Of het nu tijdens een mega-festival, in een bruine kroeg of karaoke-bar is. Mensen met eenzelfde muzieksmaak vinden elkaar. Muziek hangt samen met een levensstijl, een visie, een way of life. En op muziek kan je je amuseren, je helemaal laten gaan. En dat schept een band!
Natuurlijk staat de radio op nu ik dit stukje typ. Insomnia...wel fijn voor op een vrijdag. I can't get no sleep! Met muziek is het eigenlijk een beetje zoals met waarzeggers. Wat ze zeggen of zingen wordt door de ontvanger naar de eigen situatie geïnterpreteerd en toegepast. En zo heeft iedereen altijd gelijk. En is iedereen gelukkig! Mooi toch?! Ik weet nog hoe je zei hé lekker beest. Love is not a competition but Im winning. Keep on rocking in the free world. Here we are now, entertain us! Misschien ook een verklaring waarom het met dat gebrabbel van O Julissi niets geworden is op het songfestival?
Zij en ik, je zou er ook een dagboek vol muziek van kunnen schrijven. Terwijl Faithless verder dreunt, mijmer ik terug naar de zomer van vorig jaar. Op een gezellig en gemoedelijk festivalletje geraakten we aan de praat. Zomaar onder een boom, over koetjes en kalfjes. De wereld rondom ons verdween. De muziek op de achtergrond, met z'n tweetjes in het gras. Weg van de wereld, even geen mevrouw en meneer, maar twee mensen die van het leven genieten, van kleine dingen. Dat festivalletje op zaterdagmiddag was de eerste echte kennismaking. En ze smaakte naar meer, maar dat durfden we toen geen van beiden al toegeven.
Later op de dag zie ik een jong koppeltje door de winkelstraat flaneren. Allebei 1 oortje van Ipod in. Muziek verbindt de mensen soms letterlijk. Persoonlijk vind ik het een beetje raar, maar wellicht is het een simpel bewijs dat deze buurjongen een dagje ouder wordt.
Wat bezielt twee gelukkige mensen om zich in een avontuur als buitenechtelijke liefde te storten? De kick? Het groene gras aan de overkant? De sleur en/of de Lust? Onweerstaanbare drang? Het uiten van hun ware ik? Beide protagonisten een stabiel en best gelukkig leventje en dan toch... Waarom?
Hoe worden mensen eigenlijk verliefd? Ik ben ervan overtuigd dat het bij heel wat koppels onder invloed gebeurt. De combinatie van alcohol en neonlicht heeft al heel wat eenzamele zielen verlost. Maar in dit verhaal zijn het twee onbestaande factoren. Ook de liefde op het eerste gezicht, het o zo mooi klinkende cliché, is niet aan de orde. Wat is er dan wel gebeurd de laatste maanden? Wat is ons overkomen?
In de tijd dat we nog tijd hadden om lectuur allerhande te verslinden, las ik ergens dat verliefd zijn niet meer is dan een chemische reactie. Stoffen die vrijkomen in de hersenen, oerhormonen die opspelen en zo ervoor zorgen dat twee mensen 'het' voor elkaar gaan hebben. Dat vetbetaalde professoren zich daarmee bezighouden.
Nu moet ik bekennen dat wetenschappen nooit mijn sterke punt geweest zijn. Fysica, chemie en meer van dat gedoe met formules, axioma's en wetten, het was en is gewoon mijn ding niet. Ooit wist ondergetekende de geweldige score van 1/10 te halen voor een test van chemie. Dat lijkt erger dan het is. Ondanks deze buis van jewelste is het toch nog goedgekomen met mijn latere carrière.
Graag haal ik ook aan dat deze buurjongen meer dan 1 vraag juist had. Door een ingenieus systeem van meerkeuzevragen en minpunten voor foute gokken werd ik genekt. Met krasbiljetten en de lotto-cijfers is het nadien nog goedgekomen. Met chemie nooit ofte nimmer. 'Hoe kan je nu 1/10 halen?' jammerden mijn ouders. 'Dan heb je geen boek opengehad. Anders had je toch wel minstens een 3 of een 4 gehad.' Het systeem van de meerkeuzevragen uitleggen was geen optie en puur tijdverlies. Jongens en wetenschap, neen bedankt!
In de alinea hierboven dus een verklaring voor het het wat en waarom van zij en ik. Het is pure wetenschap! En laat dat nu net iets zijn waar ik niet zo goed in ben. Sommige dingen overkomen je, zoals een buis op chemie! (maar het lijkt allemaal erger dan het is)
Het land staat in rep en roer. De Vlamingen willen van die Walen af. Ruzies, verwijten, u kent dat wel. De echtscheiding is aangevraagd. Scheldpartijen over en weer, iedereen een andere mening, iedere gek zijn gedacht. Krantenkoppen schreeuwen om ter hardst. En toch wordt op 21 juli de vlag gehesen en vieren we feest...en waarom ook niet!
Dit is dag 1! Een nieuwe start! Zij en ik beleefden het afgelopen jaar de meest ongelooflijke momenten. Van een voorzichtig beleefdheidspraatje op de parking en diepzinnige gesprekken onder een boom tot karaoke op weg naar zee en passionele momenten op verjaardagsfeestjes van haar en mij.
Twee gewone mensen die (nog) niet kunnen-mogen kiezen voor elkaar. Die elkaar gek maken in de goede...en de minder goede betekenis van het woord. Twee respectabele normale mensen waarvan niemand vermoedt dat ze anders zijn. Dat ze meer willen! Op zoek naar een intens moment, een gekke inval of een je m'n fou-uitstap! Ze hebben elkaar gevonden, niet toevallig, want toeval bestaat niet!
Gisteren beslisten we, na een meer dan passionele kus, om ons leventje allebei terug op de rails te zetten. Even een time-out, geen bruggen opblazen maar even rust brengen in het hoofd. Elkaar een tijdje niet meer horen, zien, ruiken, voelen, ... Een raar idee? Absoluut! Dit is dag 1!
Deze blog neemt je mee terug in de tijd, een gans jaar lang, het is de barometer van hoe het nu op dit moment gaat zonder haar, de blog beschrijft mogelijke toekomstscenario's en de meest wilde fantasieën en schetst meer duidelijkheid over de ondertitel Slechte seks en zoveel meer. (buurjongen is dus duidelijk van het mannelijk geslacht) We voelen ons soms miserabel, maar we blijven ervoor gaan, met een glimlach, en waarom ook niet?
Niemand weet wie wij zijn, wat wij voelen, denken en verlangen...dit zijn letters from the underground!
Ik ben buurjongen
Ik ben een man en woon in () en mijn beroep is blogger.
Ik ben geboren op 04/07/2007 en ben nu dus 18 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: buurmeisje en sexy underwear.
