Cupramontana, 14 november 2009,

Ciao tutti,

Tevreden konden we terugkijken op de waarschijnlijk nu wel allerlaatste feesten: het wijnfeest en de gouden bruiloft van Eriks ouders !

Het op één na oudste wijnfeest van heel Italia stond dit jaar gelukkig goed aangeschreven bij de weergoden, warm en zonnig betekende meteen meer bezoekers, dit gecombineerd met het optreden van een populaire groep (althans bij de Italiaanse jeugd) Zero Assoluto kregen we in Cupra zelfs files van beneden aan de heuvel tot boven !!!!! De bakker van Cupra sloot zich zelfs 3 dagen op in de bakkerij en bakte zomaar 8000 broodjes, voor het eerst maakte hij het feest zelf niet eens mee. Op zondagavond had ons kraampje bijna geen eten meer om te verkopen....kortom tevredenheid bij de standhouders.

We waren nog niet uitgerust of het volgende feest kondigde zich al aan, 50 jaar trouwfeest van Eriks ouders. Om alles te versieren kwamen de ouders al wat op voorhand af. Onze capanna , of bijschuurtje onderging weliswaar deze lente een verfraaiing met de pizzaoven, doch de zijkanten en voorkant staken nu eventjes pover af. Die dan ook even mooi gevoegd, ijzeren deur eruit voorlopige oude ramen erin gezet en ons Fiatje 500, het stationwagen model mocht er na 8 jaar weer uit. Met de hulp van de Fiat Doblò, trokken we en duwden we het autootje in de nieuwe verblijfplaats, de hooischuur.

Uitstapjes maakten we natuurlijk ook, midden oktober wees de thermometer nog 26 graden aan !

Het Nationale Natuurpark Il Gran Sasso in de regio Abbruzzo stond op ons programma. Meer bepaald de hoogvlakte van Campo Imperatore, waar Mussolini ooit gevangen werd gehouden en dmv een spectaculaire ontsnapping door Duitse piloten kon ontvluchten. Hier konden we zelfs bergen van 3000m en hoger aanschouwen. Al rijdend tussen de geitenkuddes genoten we van de prachtige landschappen èn de besneeuwde toppen. Op de bewuste plek had het net gesneeuwd en waaide een ijzige noorderwind, eventjes wat foto's maken en dan toch gauw rechtsomkeer, naar het meer zonnige dal, richting Aquila, waar in april de aardbeving vele slachtoffers maakte. We wilden er geen ramptoeristische tocht van maken, dus reden we aan de rand van de stad, maar de tenten stonden er wel ! En enkele beschadigde gebouwen ook, blij dat we dat zelf niet moesten meemaken.

De volgende uitstap lag dichter bij huis, in Chiaravalle, waar ze 180 jaar tabaksfabriek vierden. Ooit één van de grootste werkgevers, tegenwoordig bood het nog slechts werk aan tientallen. De opendeur dag was interessant, jammer dat de fabriek niet functioneerde, we kregen de uitleg van één van de personeelsleden. Aan de ingang stond de Guardia della Finanza , de belastingpolitie, goed wakend dat niemand sigaretten mee smokkelde. Je mocht aan het einde wèl de verschillende merken proberen, doch als niet rokers.....

Dè feestweek brak dan toch aan, de familieleden, broer, zussen, oom en tantes en nicht sijpelden langzaam in de Girandola binnen, mèt auto of per vliegtuig. De woensdag maakten we ons allemaal piekfijn in orde, maar eerst werden Erik en ik nog onverwachts in de bloemetjes gezet door de familie, voor het 10 jaar Italiaans avontuur. Een mooie sorpresa.

Marina en Gino van het restaurant in Mergo wachtten ons op. De tafel feestelijk gedekt en de feestmaaltijd kon beginnen, heerlijke antipasti, 2 soorten primi waarbij de verse ravioli's met truffelsaus de kroon spanden ! Dan een pauze waarbij we samen een Hollands lied mochten zingen,met aangepaste en dan de trouwplechtigheid overdoen van 50 jaar geleden in een ludieke context !

Kado's uitgedeeld en we konden verder naar de secondo en de huwelijkstaart en dan alles verteren met de zelfgemaakte grappa della casa.

's Avonds aten we uiteraard niets meer ! Het fest eindigde eventjes met een klein staartje, één van de tantes viel, waardoor we de volgende dag de spoeddienst in Jesi uitprobeerden, weliswaar in zeer oude gebouwen , maar de zorg op zich mocht er wel zijn en iedereen uitermate vriendelijk. De terugtocht naar Nederland van de tantes verliep dan ook met ambulance en lijnvlucht.

Voor de rest eindigde gelukkig alles positief en konden we na enkele dagen afscheid nemen van iedereen.

Het weer veranderde ook helemaal, de herfst trok ook de Marche binnen ! Doch de eerstvolgende zonnige dagen zouden we niet op onze lauweren kunnen rusten, doch aan de olijvenoogst beginnen.

Tot de volgende keer

tanti saluti cari

Isabelle en Erik

PS:

• de wekelijkse markt vond , vòòr en nèt na het wijnfeest op een andere plek plaats dan de officiële. Dus eindelijk op een illegale plek. Tijdens die dagen stonden dan ook niet de politieagenten de standplaatsen toe te kennen aan de kraamhouders, doch de gemeente werkers, de politie had die dagen nèt altijd verlof.

• Op de loterij van het wijnfeest konden weer allerlei prijzen gewonnen worden. Deze keer stond de dag erna iemand aan ons hek, ze had een ganzenbord gewonnen doch de spelregels stonden uitsluitend in het Nederlands geschreven...

• de tante en oom van Erik hadden tijdens elk verblijf hier problemen met de banken. Deze keer accepteerde de bankautomaat de kaart niet en slikte het meteen in, ondanks de juiste code en en de reeds begonnen verrichtingen. Attendere prego verscheen op het scherm, even wachten, tja dat werden 5 minuten, 10 minuten, dan toch even in de bank gaan, doch daar wilde men eerst niet geloven, nee wacht u maar hoor, maar ja een half uur, nog langer, uiteindelijk opende de bankbediende de automaat maar vond eerst niets, nee hoor geen kaart, doch ze had die toch ingestoken ??? attendere prego stond nog altijd op het scherm, tja dan toch maar weer de automaat openen en gelukkig de kaart werd nu wel gevonden !!!!

• Tijdens onze uitstap naar de Abbruzzo hield de politie onze auto staande. Of we onze passen even konden tonen ? Had de agent beter niet kunnen vragen, Erik had zijn Nederlandse pas bij, Eriks ouders de Nederlandse identiteitskaart en ik een Italiaanse, de computer op het politiekantoor kon overuren draaien !!!