Cupramontana, 19 juni 2009,

Ciao Amici,

Mei, de bloemen maand waarbij we bedolven werden onder het parfum van de acacia's, de kamperfoelie, de rozen en de pittosforum....maar ook een feestmaand want op 1mei 1999, 10 jaar geleden dus, startten we ons Italiaans avontuur.

In Cupramontana vierden ze hun patroonheilige San Eleuterio, dit met een speciale mis, een palio en een leuke wandeling met als afsluiter een pranzo. Een vrienden groepje , dat elke zaterdagvoormiddag de omgeving met de benenwagen verkent.l Zo kwamen we in delen van Cupra waar ik nog nooit geweest was, ontdekten een grot waar ze vroeger gesteente uit haalde om molenstenen te maken. Bij een vervallen villa, kregen we drank aangeboden, best nodig in deze warmte. Want de temperaturen stegen deze maanden al boven de 35 graden.

Ancona vierde ook haar patroonheilige, San Ciriaco met een reusachtige jaarmarkt. De havenstad bezit een lange laan, te vergelijken met de Ramblas in Barcelona, maar dan zonder terrasjes of andere toeristische attracties , die leidt tot een spierwit oorlogsmonument en dan uiteindelijk tot het strand der Anconitanen.

De Monte Conero, de prachtige kliffenkust ten zuiden van Ancona mochten we ook niet overslaan.

De meimaand ook de bloeimaand, dus uitermate geschikt om lezingen over wilde eetbare planten te volgen èn een bezoek te brengen aan een bioboerderij. Na de cursus waren we enkele recepten rijker . Als afsluiter zouden we enkele gerechten verwerkt met die planten kunnen proeven.o.a brood met vlierbloesem,pasta met kruizemunt. Een waar smulfestijn !

Het bezoek aan de bioerderij verliep nogal chaotisch, samen met enkele vriendinnen reden we in konvooi naar de piazza van San Paolo di Jesi, de verzamelplaats voor alle deelnemers.

Met 20 auto's ging het dan richting boerderij, we bereikten die echter vanuit een verkeerde hoek, waardoor we allemaal achteruit een zandweggetje af moesten dalen....de uitleg boeide iedereen, wàt een werk om al de kruiden op het juiste moment met de hand te oogsten. In de distilleerderij verwerkte Mony ze dan tot essentiële oliën. Dit werd dan de volgende bezichtingsplaats. Doch 20 auto's die elkaar moeten volgen vraagt om moeilijkheden,, op een gegeven ogenblik reed niemand meer vòòr mij, doch wel een hele sliert achter mij, en ik wist totaal niet waar die distilleerderij was...Bijna bereikten we Cupramontana, nu hier lag die zeker niet. Ik stopte , waarschuwde mijn Italiaanse volgers dat ik het best apprecieerde dat ze mij volgden ,doch dat ik géén idee had waar we nu moesten zijn. Rechtsomkeer maar ., Op dat ogenblik een telefoontje van andere vrienden die ook een tevergeefse zoektocht aan het ondernemen waren,? Doch opeens héél in de verte een ander konvooi dat het industrieterrein opreed, daar misschien ? Ja maar nergens een bord met aanwijzingen of zo.

Het verwerkignsproces van kruid tot olie bleek opnieuw een geduld- en ambachtelijk werk te zijn. Geen wonder dat men toch wat euro's voor zo'n flesje olie mocht neertellen.

Vervolgens met heel het konvooi terug naar de boerderij, deze keer vanuit de juiste hoek !.Een heerlijk buffet wachtte ons op met de biowijn des huizes ! Ondanks de chaotische organisatie een geslaagde avond.

De Girandola draaide weer op volle toeren, we mochten sympathieke Canadeze gasten ontvangen die de roots van hun vriend opzochten in de Molise. Een 70-jarig Frans koppel overnachtte ook bij ons. 's Anderendaags wensten ze de veerboot naar Griekenland te nemen om dan naar Albanie te reizen gewoon op goed geluk. 2 jaar gelden hadden ze dat immers ook gedaan en het was enorm meegevallen: vriendelijke bevolking, ongerepte natuur en goedkoop.

Meimaand betekende ook weer de eerste krekels, de het gezang van de nachtegalen èn het terug openen van het zwembad.

Lat de zomer nu maar komen !

Tanti saluti cari

Isabelle en Erik

PS:

• elke maand bracht Erik de identifikatiefiches van onze gasten naar de politie. Doch deze keer was de verantwoordelijk van het afstempelen afwezig en niemand anders kon dat.

• Onze labrador Pucha lust alles wat eetbaar en niet eetbaar is. Als het kan steelt ze dan ook van onze gasten: 1kg parmeggiano, truffelsaus, brood, schoenen, fietsbril, maar deze keer was eht wel grof, de portefeuille....zouden wìj haar dat geleerd hebben ?

• Ik stak de straat over met onze honden voor de dagelijkse wandeling. Een auto stopte en het raampje ging naar beneden. De weg uitleggen ? Nee....of ik hem niet herkende ? Precies 1 jaar geleden was hij ook gestopt om het ras van onze honden te vragen, want zo eentje wilde hij ook en waar ik ze vandaan had ....ik moest hem teleurstellen....het waren geen rashonden. Dat kon toch niet. Nu of ik mij dat gesprek herinnerde ? Ja inderdaad. Niet te geloven hè dat het geen rashonden waren ? In ieder geval wenste hij me buone vacanze, waarschijnlijk dacht hij dat ik hier elk jaar op vakantie kwam met mijn 3 honden !