Cupramontana 3 mei 2009,

Ciao tutti,

A Natale con i suoi, a Pasqua con chi vuoi....of Kerstmis met de zijnen en Pasen met wie men wil. De Girandola was dan ook volgeboekt, o.a gasten uit Cuneo, de hazelnotenstad of beter de Nutella stad, want daar wordt de wereldberoemde chocopasta gemaakt. Toevallig werkte onze gaste er ook, ze ontwierp er de nieuwe producten voor Ferrero , want ook de Kinder suprise eieren komen van dit merk , Ferrero Rocher en nog vele andere lekkernijen. Het weer vierde ook mee, dus konden vrijdagnamiddag langs de weg van ons dorp de ijzeren paaltjes met potjes en brandolie in de grond worden geslagen, zodat die 's avonds de Goede vrijdag processie weer mysterieus zouden verlichten.

Maart en april de beste snoeimaanden voor de olijfbomen. Toevallig vond ik een berichtje over een cursus olijvenbomen snoeien hier in de buurt,georganiseerd door de regionale Boerenbond. Ik schreef me in, het programma beloofde immers interessant te zijn: 3 namiddagen, de helft theorie en de helft praktijk.

De lessen hadden plaats bij een redelijk groot landbouwbedrijf in het wijnproeflokaal. 28 mannen en 2 vrouwen, dat waren de deelnemers, ik verwachtte me aan jonge amateurs, maar waarschijnlijk was ik de enige, de meeste cursisten leken me och oude “rotten” in het vak . Tevens bezaten de meesten minstens 50 bomen, wij welgeteld 11, maar ja die moesten ook gesnoeid worden.

De theorie bleek heel interessant, we kregen ook een syllabus en de groep concentreerde zich gedurende anderhalf uur, een hele prestatie voor een Italiaanse groep, ik had al wat anders meegemaakt. Maar de opluchting was toch groot toen we de olijfgaard konden instappen, wel 200 bomen in 10 rijen van 20, beduidend jongere bomen dan die van ons, dus ook niet zo hoog maar wel een aantal jaren niet meer gesnoeid. De leraar toonde ons welke takken weggenomen werden, daarna gingen we zo naar verschillende bomen waar wij hem zeiden welke hij af moest zagen. Bleek niet zo eenvoudig. De tijd vloog om , morgen zouden we het zelf in de praktijk brengen !

De 2de theorieles verliep al rumoeriger, de praktijkles kon niet snel genoeg starten. We verdeelden ons in groepjes en dan kon het werk beginnen!!! ik zat met de andere vrouw en nog 3 andere mannen in een groepje. Eén ervan klom vastberaden de boom in met zijn zaag en wachtte op ons advies, ondanks dat het hele discussies volgden dan . Bij de eerste boom bleef er eigenlijk niet veel meer over.....De leraar werd erbij gehaald (waren we nu gebuisd?) Nee maar meer mocht zeker niet, dus stopten we onze “zager “ bij de volgende op tijd.

De laatste dag was het louter nog snoeien geblazen, wij vormden weer onze squadretta of ons ploegske zoals we onszelf al gedoopt hadden, veel plezier maakten we samen. De andere groepsleden helemaal verbaasd dat een Belgische zo'n cursus volgde, ja maar ik woonde immers hier In Belgie zijn er geen olijfbomen in de natuur !

De eigenaar liep aanvankelijk zenuwachtig van boom tot boom, doch hij stelde snel vast dat we echt gemotiveerd waren en ons best deden, dus was hij superblij dat op het einde zijn bomen bijna allemaal gesnoeid waren.

De cursus sloot nog feestelijk af, de directeur van de Boerenbond feliciteerde ons allemaal, de 2 dames kregen zelfs een speciale vermelding, we ontvingen allemaal een mooi getuigschrift èn een fles wijn. Daarna konden we aanschuiven aan een heerlijk buffet...wat volg ik toch graag cursussen in Italia, altijd feest !

'andenrendaags ging ik meteen onze bomen snoeien, viel niet mee zonder de hulp van mijn squadretta, doch de 5 eeuwelingen bewaarde ik voor Elio en zijn vader. Vrienden van vrienden waarvan we wiaten dat ie dat zeer goed werk leverden. Ze merkten meteen op dat die bomen waarschijnlijk al jaren niet meer gedaan waren, tja af en toe , doch het was meer een mishandeling geweest..... Maar eindelijk werden ze vakkundig onder handen genomen, de vader van meer dan 70 jaar klom ook de boom in en na 5 uurtjes werken, haalden onze bomen na al die jaren weer opgelucht adem en knipperden ze hun blaadjes naar eht felle zonlicht. De snoeiers hadden zelfs nog wijn van eigen productie mee en een lonza of zoete vijgenworst.

Het mooie weer gaf ook energie om de moestuin al wat te beplanten, om een kruidenhoekje te installeren....

Doch het zonnige weer bleef niet , april zorgde nog voor heel wat grillige buien, ook tijdens het verjaardagsfeestje van mijn nichtje in Umbria....dit betekende een bende wilde Italiaantjes binnenshuis bezighouden. Bovendien vermeldde de uitnodiging weliswaar een aanvangsuur, doch op dat tijdstip niemand te zien, na 3 kwartier de eersten om 2 uur later het laatste kind te kunnen verwelkomen, wanneer het spel dan bijna gedaan is. Doch het zelf in elkaar geknutselde ganzenbordspel boeide de jeugdigen en Lena was blij met haar festa.. Het weer klaarde bovendien op en na het spel en de taart konden ze nog flink buiten ravotten.

Nu naar de meimaand, hopelijk met meer sole !

Tanti saluti cari

Isabelle en Erik

PS:

• de cursus snoeien kostte 40 euro voor niet-leden en 30 voor leden. Als niet lid legde ik al 40 euro op tafel, nee ze hadden na lang beraad besloten iedereen was zogenaamd lid en hoefde slechts 30 euro te betalen.

• Eriks liefhebberij is met het openbaar vervoer rondrijden. Ik had ergens vernomen dat er nu een buskaartje bestond waarbij men in heel de provincie Ancona kon rijden. Een mooie verjaardag surprise voor Erik doch in Jesi wisten ze van niets, en waar wil je dan naar toe rijden ? Gewoon in de bus zitten en dan in de provincie toeren...Wie deed dat nu, die vrouw aan het loket hoorde het echt in Jesi donderen. Je kon wel een kaartje kopen van Jesi naar Ancona en daar kon je weer een ander kaartje kopen. Ik vroeg maar niet naar het kaartje om in Jesi rond te rijden, want dan had ze me gegarandeerd gevraagd van waar naar waar in Jesi en dat iemand zomaar graag in de bus zat te rijden...

• we zaten dan in de bus, de bewuste rit Jesi-Ancona Het startte goed, de vertrektijden van de website klopten al niet. Het kaartje moest je dan afstempelen op de bus, er stond op 1 zijde vermeld : hier afstempelen, doch hoe we ook probeerden...lukte niet. De chauffeur zuchtte heel luid en zei dat we het kaartje moesen omdraaien en dan ging het wel. Inderdaad. Hoe vaak hij dat op een rit of op een dag moest herhalen ?

• Stapte onderweg in de bus een vrouw op, ze ging niet zitten maar bleef staan. Een persoon merkte op dat ze haar kaartje nog moest afstempelen, oh zei ze maar ik ben solo di passaggio, gewoon even voorbij aan het komen, maar ik heb een kaartje hoor. Ze stapte na twee haltes uit aan een niet officiele halte...

• Op de kleine Fiera vallesina, of regiobeurs van de plaatselijke handelaars stond er een plantenkraam . De verkoper herkende ik vaag....och de vroegere verkoper van de gasflessen (ooit in het begin , dus al jaren geleden, kookten we op gasflessen) hij herkende me ook. Ik kocht wat planten, wilde afrekenen, wacht zei hij ik heb een geschenkje, kreeg ik nog en prachtige geranium en surfinia kado !! en 2 klapzoenen erbij.