Cupramontana, 11 april 2012.

cari amici,

De maand maart vergat dit jaar zijn staart te roeren en zo genoten we van een warme en zonovergoten lentemaand. De sneeuwperikelen verdwenen als de beroemde sneeuw voor de zon. We haalden de tuinmeubelen weer tevoorschijn en ook de planten uit de winterberging lieten zich de zonnestralen welgevallen. Wie nu door de Marche reed, maakte ononderbroken bloesemtochten: bloeiende kersenlaars, pruimen- en perenbomen.

Het zwembad kon weliswaar nog niet geopend worden, daarvoor koelde het 's nachts nog te veel af , doch een mooie rotstuin werd wel aangelegd.

Op de traditionele vrouwendag van 8 maart, was dit jaar de crisis merkbaar . Ontvignen de winkelende vrouwen vroeger aan de kassa gratis een mooie mimosa, dit jaar moest men die kopen. De gemeente besloot de vrouwen te eren met de projectie van de documentatiefilm: Senza trucco of zonder make-up. Het verhaal over 4 vrouwen zonde make-up die elk in een bepaald deel van Italië biowijn produceerden, wijn zonder schmink dus . De hele documentaire vastgelegd in een film zonder schmink, m.a.w. zonder speciale effecten of voice over. Het publiek luisterde en keek echt anderhalf uur geboeid naar mooie cinema!!! Daarna natuurlijk wijn en eten à volonté.

Mooi weer, geen sneeuw meer, eindelijk konden we eens op uitstap met ons busje. Allereerst kwam Siena in Toscane aan de beurt, achteraf gezien amper 2 uurtjes rijden van de Girandola. Erik beleefde Siena voor het eerst en meteen op haar best; weinig toeristen, veel studenten kortom een mooie gezellige stad, waarbij il Campo of het stadsplein de hoofdattractie vormde.

Dichter bij huis reden we ook naar Loreto, de bedevaartsplaats van Maria in de Marche. Volgens de legende vlogen de engelen ooit het geboortehuisje van Maria uit Nazareth helemaal naar Loreto. Rond het huisje bouwden beroemde kunstenaars zoals Bramante een mooi gebeeldhouwd schrijn.

Assisi vormde het volgende doel voor onze uitstap. Mijn zus en de gidsen van Umbrië organiseerden voor de zomer weer Nederlandstalige rondleidingen zowel in Perugia als Assisi en de eigenaars van B&B's, hotels e.d werden weer uitgenodigd voor een modelrondleiding. Met 7 vrouwen en 1 man reed ik dan het busje naar Assisi. Precies schoolreisgevoel. De rondleiding mocht er zijn, heel interessant en niemand zal ooit de afbeelding van de “liftende” Madonna in de Sint-Franciscuskerk vergeten. Tips voor betaalbare terrasjes en restaurants in Assisi kregen we ook en 's avonds keerden we tevreden naar huis.

De medereizigers waren vol lof over ons busje, comfortabel, goed zicht en natuurlijk een goede chauffeuse !!!

Lentemaand meteen ook snoeimaand. Cupramontana organiseerde voor de belangstellenden een snoeicursus voor fruitbomen èn voor olijfbomen. Telkens een halve dag theorie en een halve dag praktijk. De 2 verschillende lesgevers bleken enthousiaste docenten die met hart en ziel verknocht waren aan de bomen. Zowel theorie als praktijk waren heel interessant en natuurlijk telkens gevolgd door eten en drinken. Blijkbaar een must voor cursussen in de Marche. Bij de olijfsnoeicursus was ook de zilveren snoeischaar aanwezig. De man had al een aantal keren deelgenomen aan snoeiwedstrijden voor olijfbomen en telkens de 2de plaats veroverd. Op het einde van de praktijk mocht hij dan zijn kunsten vertonen. Binnen het kwartier een olijfboom snoeien, uiteindelijk had hij die 15 minuten niet eens nodig. Op 8 minuten tijd klaarde hij de klus.

De 3 gulden snoeiregels zouden we niet snel vergeten.

De maand maart gaf het startschot voor ons toeristisch jaar, deze keer waren het allemaal italianen die de spits afbeten.

Ondanks de crisis zien we ons toeristisch seizoen positief tegemoet, onze vereniging in samenwerking met de gemeente zorgt vanaf mei tot september voor een maandelijks kunst/ambachtenmarkt en we kijken natuurlijk al uit naar 8 mei, ons 10-jatig jubileum van onze B&B.

Tanti saluti cari

Isabelle en Erik

PS:

– de praktijkcursus van de fruitbomen snoei had plaats in de boomgaard van 2 oudere broers. Broer1 wilde de cursus volgen, broer2 niet want wat kon een professore hem nog leren. De zoon van broer 2 was wel geïnteresseerd en luisterde goed naar de professor. Herhaaldelijk werd echter het betoog onderbroken door de zoon, – vader luister nu eens naar de leraar- , waarop hij -signor professore u kan me echt niets meer leren-. Waarbij broer 1 hem antwoordde dat men altijd bij kon leren vooral dat ze allebei een dagje ouder werden en dat moderne snoeitechnieken vooral tijdsbesparend waren. Wat voor hen toch best voordelig was. Broer 2 kon hiervoor slechts zijn neus ophalen en achter de rug van il professor toch af en toe stiekem een tak wegsnoeien die de professor zou hebben laten staan, maar ja wat wist die professore er ook van ???