Cupramontana, 28 februari 2011

Cari amici,

deze maand herbeleefden we de strijd tussen Koning Winter en Principessa Primavera, met een overwinning van de koning op dit moment. Maar gelukkig deden we al heel wat snoei- en beitswerk .

Elke zaterdag konden we weer mee gaan wandelen, toch zeker schrijfster dezes .... De avontuurlijke wandeling tussen Mergo en Castiglioni vergaten we niet snel: om de riviertjes over te steken mochten we met zijn allen bruggen bouwen ! Wonder boven wonder viel niemand in het ijskoude water ! Tijdens onze wandelingen merkten we dikwijls mooie maar ook eigenaardige gebouwen op, zoals het grappig postkantoor met allerlei bogen en standbeelden.

De buurman die ernaast woonde , kwam meteen een praatje maken met de podisti toen hij de belangstelling zag. Zo kregen we het hele verhaal achter dit speciaal postkantoortje te horen; Zijn vader , een metselaar, bleek vroeger een grote fan te zijn van Carosello, de beroemde Italiaanse reklamespotjes. (te vergelijken voor de Nederlanders onder de lezers met Loekie de Leeuw) . Elke Italiaan ouder dan 40 jaar kende het , en, tot grote verbazing van de Italiaanse medewandelaars, ik ook. Bij mijn Italiaanse grootouders, kwam dat ook op de televisie en zo keek ik er ook naar tijdens mijn jaarlijkse vakanties. De spreuk luidde dan ook: dopo Carosello si va al letto, of na Carosello naar bed. (de kinderen wel te verstaan) Blijkbaar bij de andere wandelaars ook.

De vader besloot dan ook het gebouw te verfraaien met dezelfde bogen en standbeelden als in Carosello. ( voorbeeld van Carosello http://www.youtube.com/watch?v=teesLCwpbfo&feature=related )

De bioaankoop groep de Gas organiseerde deze maand een bijeenkomst i.v.m. de etiketten op de levensmiddelen. Een docente , specialiste omtrent de materie, , zou de lezing geven , daarna volgde een cena of avondmaaltijd gemaakt met de producten die wij in de biogroep aankochten. De avond werd een succes.

De lesgeefster legde alles heel professioneel , duidelijk en overzichtelijk uit, zodat we de vele knoeierijen te weten kwamen in de levensmiddelenindustrie en dat allemaal uit pure winstbejag.

O.a. de vermelding van plantaardige oliën die men op heel veel producten terugvond en die altijd palmolie of kokosolie betekende. De ongezondste vetten qua verzadigde vetten , terwijl de consument het woord plantaardig met gezond associeert. Hierna volgde de cena met natuurlijk weer veel te veel gangen, antipasti van focaccia met spinazie en een groenten frittata. Dan zuppa di farro en groenten gevolgd door , volkorenpenne met broccolisaus. De secondo bestond uit vegetarische bouletten en gehaktballen in een speciale tomatensaus en gemengde sla. Als dessert, de sinaasappelcakes, tiramisù, koekjes en fruitsalade. Buonissimo maar te veel !

Op dit avondje volgde nog een afscheidsfeest van een Oostenrijkse opvoedster en haar pupil. Een vzw gesteund door de Oostenrijkse staat startte een project voor jongeren en kinderen met gedragsproblemen nl. een half jaar lang de begeleiding van 1 kind door 1 opvoedster en dit in het buitenland ver van de gewone omgeving . Zo belandden de 2 bij Duitse collega's van ons . Wij leerden ze kennen tijdens enkele wandelingen met onze honden en de olijvenpluk. Het half jaar was nu om en dus gaven ze een feestje.

Hier kregen we dan het grappige verhaal te horen i.v.m. het verkoop van hun oude jeep, beter gezegd wrak van een jeep:

Naast een oude Fiat panda en stationwagen telden ze nog een 10 jaar oude jeep in hun wagenpark. Met die laatste kenden ze alleen louter miserie . Voordat ze laatst eens naar Duitsland vertrokken, lieten ze nog een volledige check-up uitvoeren bij de jeep met weer allerlei onkosten, maar dan toch weer rijklaar bevestigd. Onderweg kregen ze echter pech in Oostenrijk. De jeep viel stil en startte niet meer. Nu was de maat vol ! de garagist zag ook niet vele mogelijkheden meer en dus besloten ze de wagen in de Oostenrijkse garage achter te laten en die via internet te verkopen. In Duitsland zetten ze de wagen te koop voor 950 euro met de vermelding : af te halen in Oostenrijk en niet meer rijvaardig. Na amper enkele minuten stroomden de telefoontjes binnen, allemaal Oost-Europeanen die tegen elkaar opboden. Ze wilden allemaal kost wat kost de jeep hebben. Met één daarvan die 1800 euro bood , maakten ze een deal. Via sms werd een akkoord gemaakt en de koper reed dan naar Oostenrijk. Doch een uur of twee later, belde deze opnieuw, hij zag er van af omdat zijn klant de jeep niet meer wilde hebben. Dan maar een andere geïnteresseerde opgebeld die tevens een interessante prijs had aangeboden. Deze woonde zelfs niet ver bij hen vandaan. Ernaar toe gereden, geld in ontvangst genomen en de koper kreeg een papier met de vermelding dat hij de auto gekocht had. De garagist in Oostenrijk werd verwittigd dat de koper met een papier zou afkomen, dus alleen hij mocht de auto krijgen. Doch een half uur later belde de garagist hen op met de melding dat er een man voor hem stond die beweerde dat hij de auto mocht kopen, doch hij had geen papier bij zich. Bleek dat dit de eerste koper was die afgezegd had. Ze maakten hem dan telefonisch duidelijk dat de auto aan iemand anders was verkocht. Ja maar protesteerde de eerste koper, je hebt me niet meer gebeld om te vragen of ik hem echt niet meer wilde hebben. Sprakeloosheid natuurlijk... Die Oost-Europeaan wilde niet wijken, hij had immers nog de bevestigende sms .... Onze vrienden belden dan de 2de koper op om te checken hoe graag die de jeep eigenlijk wilde hebben. Tja zei de 2de koper op dreigende toon, in Montenegro wil iemand die jeep erg graag hebben!!! Onze vrienden begonnen het warm te krijgen, straks belandden ze nog in een strijd tussen 2 Oost-Europese maffiaclans ??? En dit voor een schrotauto die niets meer waard was ?

Gelukkig voor hen zei de 2de koper dan oké ik hoef de auto niet meer, maar ik wil mijn geld terug én 200 euro extra. Zo deden ze het dan , want uiteindelijk had de 1ste koper meer aangeboden. De garagist en de 1ste koper werden terug opgebeld dat alles dan in orde was.

Wat een stress voor een wrak !

Deze maand wensten we het vernieuwde koetsenmuseum in Macerata bezoeken . Alle koetsen bleken stijlvol tentoongesteld in een oude palazzo, overal tweetalige uitleg en als laatste kon men plaatsnemen in een oud rijtuig. De gordijntjes gingen dicht en met een oude postkaart kon men dan virtueel een reis maken met een bestemming naar keuze.

Een aanrader ! Voor de lunch belandden we in een kleine osteria waar ze in de jaren 30 de eerste radiatoren hadden van de Marche ! Die stonden er nog samen met veel oude historische attributen . Het eten was er ook lekker ! Vele specialiteiten uit Macerata. Volgde nog een stadswandeling waarbij we dan kennis maakten met de meest gevierde Maceratees uit de geschiedenis: 400 jaar geleden stierf de jezuïet Matteo Ricci die als eerste de bijbel in het Chinees vertaalde, die raadgever werd van de Chinese keizer en als enige buitenlander binnen de muren van de Verboden Stad in Peking werd begraven.

Aan de buitenkant van de stadsmuren wachtte ons nog een verrassing op, de eerste parkeergarage van auto's en koetsen gebouwd begin 1900 in libertystijl. Maar het allerbekendste is deze stad voor de openlucht opera's van het Sferisteriogebouw georganiseerd in de zomer. Het was een oud stadiongebouw uit de 19de eeuw speciaal gemaakt voor het balspel il Pallone al Bracciale. Dit was een soort kaatsspel met een zware houten armband. Begin 1900 verloor dit spel aan belangstelling en zo ging men dan het sferisterium gebruiken als openlucht concertgebouw. Volgens de kenners de moeite waard en een nog mooiere sfeer dan de Arena in Verona. www.sferisterio.it

De korte wintermaand hebben we nu achter de rug, laat de lente maar snel komen en hiermee ook ons nieuw toeristisch seizoen !

Tot de volgende keer.

tanti saluti cari:

Isabelle en Erik

PS:

• Settimo had natuurlijk op de infoavond van de Gas weer prachtige verhalen aan tafel. De 70 er jaren in Cupramontana kenmerkten zich door de hevige strijd tussen de katholieken en de linkse/communisten. De jeugd , natuurlijk overwegend links, die tegen mijnheer pastoor moest opboksen die bij de ouderen nog veel invloed had. Op zijn trouwfoto kon men dan ook mijnheer pastoor zien met zijn gezicht ingehouden van woede toen de jeugdige vrienden allemaal opstonden en het Internationale lied begonnen te zingen.

• Vroeger bestond er in Italië alleen maar militaire dienst en geen burgerdienst. Dus als jongen moest je wel het leger in. Wie een unief diploma bezat kon meedoen aan de officier- examens waardoor men na 3 maanden legerdienst een officiersloon ontving. Settimo ded aan het examen mee, dat met een verhandeling begon. Hij zou er een groot antileger pleidooi van maken. Het volgende deel bestond uit een mondelinge proef bij de psycholoog die zijn verhandeling al in de handen hield. Signor Settimo , deze verhandeling bedoelde u toch als grap. Nee hoor bittere ernst, ik vind het leger maar niets enz..het examen eindigde in een grote woedeaanval van de psycholoog, die Settimo eruit stuurde. Hij slaagde niet voor het officieren examen, mocht zelfs niet meedoen aan die van de onderofficieren, maar moest zijn legerdienst doen in een soort strafkamp in Apulië, waar de analfabeten terecht kwamen, de rode brigade anarchisten en anderen anti legers zoals hij. Ze hebben dan ook zelden een wapen mogen dragen...