Waarom je Ethan Frome van Edith Wharton moet (her)lezen:xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

1)    Een verhaal over een oerklassiek thema, namelijk de onmogelijke liefde tussen een man, getrouwd met een zurig zieke vrouw, en een fris, aantrekkelijk en, allez vooruit, zoetig meisje.   Verrassend toch, hoe een dergelijk thema dat al eindeloos is  bespeeld in ontelbare boeken, de hedendaagse lezer nog aanspreekt. 

2)    Dat heeft wellicht te maken met de uitgekiende spanningsopbouw.   Net zoals de echte diepe verliefdheid, met dat kat-en-muisspel tussen zekerheid en onzekerheid, verlangen en hoop, juiste of foute interpretaties van houdingen, blikken bij de ander, vertoeft de lezer ook in dezelfde sfeer.  Hoe dat verhaal afloopt, wil je zeker weten.

3)    Edith Wharton gebruikt een trucje: met haar scherp oog voor detail laat ze twee keer iets totaal verschillend gebeuren in exact dezelfde setting.

Bv. het ogenblik dat de mannelijke hoofdfiguur thuiskomt en zijn zieke, weinig aantrekkelijke vrouw, de deur voor hem opent.   Een paar dagen later komt hij ook thuis, maar dan opent zijn jonge vriendin diezelfde deur. Wat een contrast.  Personages denken terug, voelen, worstelen met de uiting van die gevoelens.  Wharton schrijft beeldend, soms wat langere zinnen en verlevendigt haar verhaal met dialogen.