Vlotte overtocht van 60 mijl (108 km). Ondanks de voorspelling zuid-west hebben we een oostenwind van 16 knopen. Toch lukt het in 1 rak. Na een goede 10u zeilen zitten we nu in de stad waar het hoogste aantal moorden per inwoner in Zweden gebeurt (tenminste als we Henning Mankell, schrijver van de detectives ‘Wallander’ mogen geloven .

We hebben uren kunnen genieten van de prachtige klippen van Mon, die we nu van op zee, in volle zon kunnen zien. Voor deze klippen liggen elke avond cruiseschepen, voor de zonsopgang. (zie foto). Ik vroeg aan willy om een foto te nemen van de klippen met ons Belgisch vlagske. 5 minuten later laat de vlaggenstok los en verdwijnt alles in de zee.

Het blijft hier rond de 25 graden tot volgende week zondag.

Het log geeft nu 720 mijl aan, we hebben er dus sinds vorige week zondag 1300km gezeild!

Vandaag nog een wandeling door Ystad gedaan. Mooie oude huizen uit de middeleeuwen toen het hier nog een Hanzestad was . Spijtig dat al de winkels al dicht zijn om 15u00 op zaterdag.

‘”Als je nooit tegen een rotsblok bent gevaren, ben je nooit in de Oostzee gezeild’’ Marcel Martens lid YCH

Bagenkop (Langeland)  laten we achter ons, en we willen graag naar het beroemde eiland M øn.  (ong. 50 M) Vreemd genoeg staat de wind voortdurende in het oosten, en moeten we  opkruisen. We besluiten een tussenstop te maken in een piepklein haventje van Gabense. Automatische Piloot aan en mikken op het midden van de brug. Daan en Sam pikken de laptop in en kijken naar Topgear. Plots een stevige klap, en nog een en nog een, en de boel ligt vast. Heel het water rond ons ligt vol rotsen. Iedereen gaat aan bakboordzijde hangen, en traagjes draait de Laura 180 graden. Laptop terug erbij en inzoomen, 2 man op uitkijk en supertraag varen we tussen de keien terug naar open vaarwater. OEF.

Gabense is een klein, voormalig werkhaventje. Er liggen nu  maar een stuk of 4 zeilbootjes. We krijgen de sleutels van het clubhuisje, met alles erop en eraan. Volledig ingerichte keuken en koelkasten gevuld met bier aan superlage prijzen. Geld steken we in een kistje. Op de koop toe draadloos internet. Sam en Daan vliegen erin en maken een stevige maaltijd.

29/06 De jongens nemen afscheid, en liften via Kopenhagen naar Goteburg. Willy en ik staan er nu alleen voor tot Stockholm. Smålland zou beter Smålwater heten. Door een piepklein geultje bereiken we terug de open wateren. Klintholm (M øn) ligt op 50 graden, en is net bezeild. Met een constante wind van 13 knopen, slaag ik erin, door de helmstok vast te zetten tegen de kuipwand (methode David J )2,5 uur mijn koers exact aan te houden zonder ook maar eens te corrigeren. Alles perfect in balans. Nog nooit meegemaakt! Plots hoor ik iemand niesen vlak bij de boot. Verrast kijk ik rond. Een tuimelaar (dolfijnsoort) volgt ons en komt af en toe piepen. Het niesen komt door het spuitgat.  Nu kan mijn geluk niet meer op.

We besluiten hier in Klintholm 2 dagen rust in te bouwen, mijn eerste dagen sinds het vertrek. Ondertussen blijft het weer prachtig. Tussen 20 en 25 graden.

We gaan het Geologisch museum en de wereldberoemde klippen bezoeken en morgen naar Stege met de fiets. Volgende stop wordt Ysstad(de stad van Wallander) in Zweden.

OK. We staan er dus met 2 voor om de berucht Deutsche  Bucht te nemen. Dit is een van de meest verraderlijke vaargebieden als er Noord-westenwinden staan. We  besluiten om om 15u00 te vertrekken en ineens naar Cuxhaven te varen, 30 uur, dus een nachtje door (de route naar Skagen was geen optie meer wegens TE WEINIG WIND.)    Alles ligt compleet plat. Op een tweetal uurtjes zeilen na, moet alles op de motor.

Onderweg zeehonden gezien en een helikopter van de Nederlandse Marine die 2 minuten lang vlak bij ons bleef hangen, terwijl we geobserveerd werden door de verrekijker vanuit het geopende luik.

Deed toch maar raar…

Uiteindelijk was de Deutsche Bucht deze keer a piece of cake.

Vol gende dag van Cuxhaven naar Brunsbuttel (toegang naar Kielerkanaal) 15 mijl aan een ongelofelijke vaart. De enige zeiler die we niet konden bijhouden was… een Waarschip 10.10.

Op 15 km van het einde van het kanaal, vinden we een klein zijmeertje waar we kunnen ankeren.

Willy Daan en Sam komen rond 10u30. Al de bagage, inclusief een elektrische contrabas met versterker moet eerst over een zandpadje en dan in ons bijbootje overgebracht te worden. Een heel gedoe, maar heel plezant.

Zaterdagmorgen stapt David af, en wij gaan richting Denemarken. Nog even door de sluis en dan door het Kielerfjord, het zeilersmekka.

Dat hebben we geweten, onmiddellijk na de sluis zit alles vol zeilers, vele honderden, en alle soorten. Als kers op de taart varen ook nog al de tall ships (die binnen 14 dagen naar Antwerpen komen) binnen. En wij daartussendoor naar buiten, zaaalig!

Bagenkop is de eerste haven op Deens grondgebied en we varen er in 1 rak hoog aan de wind recht naar toe.

Nu liggen we hier in het haventje, op de boot met gratis internet. Windfinder voorspelt voor de 10 volgende dagen volop zon en tot 25 graden. Ja, het koude noorden.

Nu gaan ontbijten aan de barbequeplaats.

Tot de volgende!  

Na een zware tocht, met voortdurend opkruisen, van 27 uur komen we uiteindelijk aan in Ijmuiden. Iedereen is mottig en, behalve David hebben we allemaal zitten kotsen. Jan en Stijn zijn goed ziek geworden en willen zo snel mogelijk terug naar huis. Alles snel ingepakt, en wegwezen.

Dat verandert natuurlijk compleet onze plannen, we blijven maar met 2 over om de grote overtocht te maken. We besluiten om het rustig aan te doen, te kijken hoe we ons voelen, en het weer af te wachten.

,s Morgens om 8u. verlaten we Ijmuiden richting Vlieland. Alles doodstil, volle zon en nauwelijks wind. Op 60 mijl (110 km) en 10u varen we 7u30 op motor en stuurpiloot. Relaxen op een vlakke zee. David heeft ondertussen de vliegeraar bijna uitgelezen.

De zeezieken van gisteren zouden enorm genoten hebben van deze tocht.

De konijn met pruimen en gebakken pattatjes waren heerlijk

Straks nog even naar het havenkantoor om de weerberichten op te vragen en daarna beslissen. Toch naar Skagen (3 dagen en nachten) of naar het Kieler kanaal (24u). We zullen zien
Het is beslist, we gaan naar Cuxhven.
Als we aangekomen zijn een nieuw berichtje.

Het is beslist! We vertrekken op zondag 20 juni.
Rond 11.00 laten we de bootstoel te water in Hoboken en willen in één ruk naar Skagen, op de kop van Jutland (Denemarken).
De start van een zeiltocht van 3 maand naar de Oostzee.
We, dat zijn David, Jan, Stein en ik. De bemanning voor de eerste week staat vast. 3 broertjes die met "den nonkel" gaan zeilen! Onverwacht maar heel leuk. Stein, als binnenvaartschipper, Jan als rots in de branding en David als zeilrat, ziet er een goed team uit!
Eerst de Schelde af, wachten op hoog water, en dan hopelijk in één ruk 500 zeemijl naar het noorden. Aan een gemiddelde van 5 knoop zouden we op donderdag of vrijdag moet aankomen.
100 liter water, 85 liter diesel en nog te bepalen aantal liters drank zouden voldoende moeten zijn er te geraken, qua vloeistof.
Het is de eerste keer dat ik met mijn zeilbootje (Waarschip 28Ld) van 9 meter op 100 mijl (180km.) uit de kust zal varen.

Eerst nog 3 weken voorbereiden, zenuwen hebben, en afwachten.

Paul