Söderkoping, 18 augustus

Het zwaard van Damocles is op  ons terechtgekomen. Nadat de mecanieker alles geïnspecteerd heeft blijkt dat de motor eruit moet, om te kijken wat er juist scheelt. Dat het ernstig is weten we al. De vraag is hoe ernstig. We vormen de giek om tot een takel, de motor wordt losgemaakt en traagjes uit de boot getrokken en overboord gezet. ’s Avonds kennen we het verdict: Krukas gebroken. Reden…? Misschien een constructiefout, misschien overdadige trilling omdat een voet van de motor was afgebroken, of iets anders. We hebben waarschijnlijk een hele tijd gevaren met een gebarsten krukas, tot die het uiteindelijk begaf. Gelukkig is het hier gebeurd en niet tussen de scheren.

Herstellen wordt afgeraden. Met de werkuren erbij zou het gemakkelijk 4000 euro kosten. Een nieuwe motor die op de saildrive (overbrengingssysteem naar de schroef) kan aangesloten worden rond de 5000 euro. In ieder geval kan de klus niet geklaard worden voor 5 september. Dan komen we niet op tijd thuis. Na heel wat heen en weer gepraat beslissen we de boot hier te stallen, de aankoop uit te stellen tot volgend jaar en volgende zomer terug te komen om de Laura naar België te zeilen.

Jurgen komt ons ophalen omdat we het vele materiaal moeten terugbrengen. Hopelijk kunnen het meeste hier ergens stockeren. We moeten nog een sleep zien te versieren door de sluis en naar het dok, een kilometer verder.

Het weer is omgeslagen en we krijgen veel regen op ons dak. De toeristen zijn verdwenen en er komt nog nauwelijks een boot voorbij.

Gelukkig hebben we nog onze “bootbioscoop” en 60 films om uit te kiezen.

Het is dus  “over and out”.