Vandaag waren er geen briefings, maar een berg papierwerk.. Tegen de middag naar huis om te eten, maar eerst langs de kapper. Toen ik binnenstapte en vroeg of ze even tijd had om mijn haar te knippen, was het direct van ja, binnen vijf minuten. Dusja een kwartier later, vers geknipte haren voor 10 soles dus €2.5 ongeveer. 

Deze morgen geen last van een verkoudheid, maar eenmaal op het kantoor begon mijn neus te lopen en de keelpijn stak de kop op. 

Dinsdag 22/05

's Morgens merkte Ores direct dat ik verkouden was en stelde voor om een brouwseltje te maken voor me. Hij noemde het natuurlijk geen brouwseltje, maar het zag en smaakte wel een beetje zo. Ik kreeg dus pure thee met daar een paar lepeltjes suiker in en een volledige limoen. Goed roeren en opdrinken die handel. 

In de voormiddag een transfer van het hotel naar de luchthaven. Eenmaal in de luchthaven vroegen de passagiers of ik hen kon helpen inchecken. Dat vond ik geen probleem. Normaal gezien moet je de mensen afzetten aan de luchthaven en gewoon dag zeggen en weggaan. Vind ik nogal grof en ze vroegen mijn hulp, Belgen kan je niet veel weigeren in een land waar ze de taal niet spreken zeker. Dus ik hielp hen met inchecken via het automaat en toen moesten ze alleen nog hun bagage afgeven aan de medewerkers en toen konden ze hun vlucht nemen naar de Jungle. Tegen 11.45u belde Warry naar het kantoor om te melden dat een van de toeristen niet mee mocht op het vliegtuig. Natuurlijk direct alle hens aan dek, want de vlucht vertrok binnen 20 minuten. De helft van het kantoor was het erover eens dat ik naar de luchthaven moest om de mensen van daar bij te staan. Gelukkig won de meerderheid deze mini discussie het, want het zou totaal nutteloos zijn. Tegen de tijd dat ik er aankwam, zou het vliegtuig al vertrokken zijn. Dus was dat geen optie. De collega's belden met de luchtvaartmaatschappij en met het kantoor van de jungle. En ik? Ik mocht een belletje doen met de passagier. Die was allesbehalve in een goed humeur. 

Na een hele tijd konden we hen voorzien van een vlucht naar Lima en van daaruit konden ze dan naar de jungle vliegen, met een tussenstop in Cusco. Een hele ommeweg, maar ze zouden er geraken en maar een halve dag van hun toer verliezen. Ons enige probleem was dan alleen nog hun bagage. Deze was spoorloos verloren. 

Jammer genoeg verliep het toch niet van een leien dakje. Eenmaal toen ze in Lima waren, bleek die vlucht naar de jungle niet te bestaan. Dus zaten ze daar vast, zonder bagage en zonder vlucht. Na veel zagen en telefoontjes konden we voor hen een hotel en transfer vastleggen, dat de luchtvaartmaatschappij kon betalen. De volgende dag konden ze opnieuw proberen om een vlucht te nemen, richting de jungle. Maar de bagage bleef vermist...

Woensdag 23/05

De passagiers van gisteren, konden mee met de vlucht en konden beginnen aan hun toer in de jungle. Gelukkig. 

Rond de middag een vergadering en ondertussen belden we via Whatsapp met Flor in Lima. Op deze manier was zij ook van alles op de hoogte. Het was eigenlijk redelijk grappig. Iedere keer dat ze een puntje afhandelden was het van: "Ja? Iemand nog vragen of twijfels?" En toen kwam Flor met haar samenvatting en uitleg over dat punt en bleek het iedere keer helemaal verkeerd te zijn. Haar uitleg was altijd lang en verkeerd. Op de duur kwam de vraag niet meer of er nog twijfels waren..

Donderdag 24/05

Vandaag stakingsdag! Deze morgen feliciteerde Ores me met de vrije dag, maar helaas, geen vrije dag voor mij. Alle winkels waren gesloten, geen enkele auto werd toegelaten in de hele stad. Er werden enkele kasseien uitgehaald om in het midden van de weg te leggen. De enige auto's of voertuigen die wel toegelaten waren, waren de politie en de ziekenwagen. Alle mensen moesten dus te voet naar het werk. Wel grappig. Normaal sta je voor de rode lichten of moet je wachten om over te steken en nu kon je gewoon in het midden van de weg lopen. Dan moet je wel opletten dat je niet over de stenen valt. Daar had die man enkele meters voor mij, niet op gerekend. 

Iedereen at op het kantoor. We bestelden Milaneza de Pollo. Rijst met kip en patatjes. Rare combinatie, maar je went er wel aan dat je overal rijst en patatjes krijgt. Ik maak er allesinds geen probleem van  De moment dat je vraagt om je maaltijd mee te nemen, wordt het in een soort van isomo doosje gedaan. Vraag je soep? Dan krijg je dit mee in een zakje, net als je drankje. Een grappig moment wel, want het is een hele ervaring om soep uit een zakje te eten. Ja, soep moet je hier eten. Er zitten stukjes vlees, groenten EN patatjes in!

's Avonds voor het slapen gaan, gebeuren de normale rituelen zoals toilet en tanden poetsen. De moment dat ik een voet in mijn badkamer zette, voelde ik jakkes. Mijn hele kous was doorweekt. Iemand had gedoucht en alles vies en nat achtergelaten. 

Vrijdag 25/05

's morgens kreeg ik van Ores en Emy een sleutel. Ik verstond het niet goed. Wat moest ik met die sleutel doen. Toen legden ze me uit dat er blijkbaar anderen mijn badkamer gebruikt hadden. Emy had het hen duidelijk verteld en hen er twee keer op gewezen toen ze er iemand zag uitkomen.  Daarmee dat ze een slot op mijn badkamer gezet hadden. 

's Middags passagiers afgehaald van de luchthaven. Het was een vlucht van Avianca, voorspelt niet veel goeds dus. En inderdaad. De vlucht had een half uur vertraging.. Eenmaal we eindelijk in het hotel aankwamen, konden ze de valiezen afzetten en hun geld uithalen. Ze moesten namelijk nog een groot bedrag betalen.. En ik moest dat ontvangen. Deze mensen waren van de Verenigde Naties en kwamen naar Peru om een aardappelcongres bij te wonen. Aardappel congres. Raar woord. Patatjes congres klinkt dan toch een stuk leuker 

Zaterdag 26/05

Verschillende bus reservaties moeten maken. Ik kreeg deze week de opdracht om ze allemaal te maken tot en met de maand september. In het hoogseizoen is daar geen tijd voor, dus moet alles nu gebeuren. Sommigen denken in het kantoor dat het hoogseizoen nu al is. Ze lopen op de toppen van hun tenen en vliegen uit voor het minste. Aan een kant ben ik blij, dat ik niet elk Spaans woord versta.. 

Vandaag kregen we ook het schema voor de komende weken, wie wat moet kuisen op het kantoor. Vandaag kreeg ik de badkamer toegewezen. Ik dacht al aan spiegels, vloer, toilet, lavabo kuisen enzo. Bleek dat het de snelle versie mocht zijn. Gewoon eens hop over de spiegel, hop de wc borstel keer draaien in de wc en de vloer vegen. Op deze manier kuis je dus je badkamer in sneltempo.. 

Tegen 18u was het tijd voor de briefing. Hier moest ik enkel de enveloppe afgeven en hop naar de volgende om 18.30u. Deze was toch nog een eindje wandelen, maar ik was er mooi op tijd. 

Na de briefing, was er op Plaza De Armas een soort dans/theater show. Het was een stuk waarin men het Peruviaanse leven deels uitbeeldde. Men offerde aan Pachamama en deed traditionele dansen. Iedereen droeg traditionele kledij en dronk genoeg alcohol om scheef te lopen. Op een bepaald moment in het theaterstuk was de burgemeester redelijk gezegend en gingen ze hem op de bank leggen. Eenmaal daar, begonnen ze anderen in de stoelen te laten zitten. Tijdens dat ze daarmee bezig waren rolde de burgemeester van de bank. Opnieuw erop gelegd. Het enige probleem was dat de ene zijn voeten vast had en de ander zijn bovenlijf. Degene die de voeten vast had of liever de schoenen van de man, verloor hem plots. Zijn voeten op de grond en de schoenen in zijn handen. Hij vond er dan niet beter op om met die schoenen rond te lopen en mensen eraan te laten ruiken. Twas natuurlijk geen rozegeur en maneschijn..  Het was een komisch stuk voor elke nationaliteit, want er werd praktisch niets gezegd. Er was een band die traditionele muziek speelde en dan had je nog een harmonie/brassband. Met heel weinig mensen, creëerden ze wondermooie muziek. 

Zondag 27/05

Ontbijt met Paola haar getetter. Ze sprak deze week al super veel, maar niemand die het echt begrijpt. Ze wijst en brabbelt er op los. Ze vond zelf een nieuwe verstop plek voor haar knuffels en alle andere mogelijk zaken. In de keuken staat een nieuwe kast en deze is blijkbaar uitverkozen om al haar schatten in op te bergen. 

's Middags werd ik uitgenodigd om mee te eten met Ores, Emy, Oma en Opa. Eerst was het avocado mengsel, wel lekker deze keer, met brood. Daarna kreeg je twee kommen soep, willen op niet. De hoofdschotel was geen idee eigenlijk. Het was lekker, maar geen idee. Het deed me denken aan kip, koude groentjes en opnieuw zo een gehydrateerd patatje. Lekker, maar serieus veel. Geen idee waar ze dat allemaal steken die Peruvianen.