Tegen de middag stond Dirk voor de deur (de mede-eigenaar en enige andere Vlaming die in Lima werkt). Tijdens de werkdag ging hij bij iedereen langs om goeiedag te zeggen en eens te horen welke problemen er waren. Hij komt niet veel naar Cusco en een week op voorhand moesten we denken aan een probleem of iets dat we met Dirk konden bespreken, inclusief ik. Persoonlijk vond ik dat niet echt een moeilijke opdracht. Ik wilde graag nog enkele vrije dagen voor wanneer mama en papa hier zijn.
's Avonds was hij gewoon aan het werken op zijn laptop en met niemand zaken aan het bespreken. Dus greep ik de kans en begon heel subtiel over vrije dagen. Na 10 minuten had ik 4 extra vrije dagen. Nadien was al dat stressen niet echt noodzakelijk, maar toch. Die avond zijn Dirk en ik samen gaan eten en ondertussen gesproken over school, eindwerk, mijn indrukken over Cusco, het kantoor, de werknemers...
Dinsdag 08/05
Vandaag kwamen er twee nieuwe leden toe. Een Peruviaanse en een Venezolaanse. Ze krijgen een opleiding in Cusco en worden vervolgens overgeplaatst naar Lima. Geen idee waarom de opleiding bij ons is, maar ja tis wel plezant met twee nieuwe.
Het Peruviaanse meisje komt enkel om te leren over de reservaties. Ze lijkt wel niet echt geïnteresseerd, ze zegt ook niet veel tegen iemand. Ze volgt wat Eveling zegt en daar houdt het ook mee op.
De Venezolaanse is eigenlijk een vluchtelinge. Ze is enkele jaren geleden naar Peru gekomen, te voet.. Zij moet bij iedereen langs gaan om te leren hoe het werkt, inclusief bij mij. Samen bereiden we briefings voor en geven ze nadien ook samen. Op deze manier zal ze het wel snel onder de knie hebben. Jammer wel, want nu moet ik de briefings in het Engels geven in plaats van het Nederlands.
Woensdag 09/05
Vandaag had ik een soort van examen bij Norca over de inca trail twee en vier dagen. Ik deed mijn volledige uitleg zoals tijdens de briefing en nadien kreeg ik enkele puntjes van kritiek of niets. Nadien zei ze dat ik geslaagd was. Vanaf dan mocht ik officieel deze twee briefings uitvoeren. Ik deed de tweedaagse al, maar de vierdaagse nog niet. Daar is dus verandering ingekomen.
Vandaag was het reünie feestje. We kregen de maandag een uitnodiging via skype dat het zou beginnen om 18.30 uur. Rond 18.30 uur waren ze de benedenverdieping nog aan het verbouwen en de eerste gasten kwamen binnen om 19.30 uur. Ja, Peruviaans uur zeker. Uiteindelijk begon het rond 20.30 uur. Dirk vroeg wat ik van het uur schema vond. Ja, veel kan je er niet op zeggen zeker eh. Hij vertelde het verhaal dat wanneer er bij hem thuis een verjaardagsfeestje is en op de uitnodiging staat 16u. Wel, zijn vrouw begint de tafel te dekken rond 17u - 17.30u. Peruviaans uur, niets aan te doen. Het zal wel wennen.
In het begin mochten de meters van het kantoor, het nieuwe kantoor inwijden. Ze moesten een pot met choclo kapotslaan. Ongeveer hetzelfde principe als het dopen van een boot met een fles champagne. We kregen allemaal een Pisco Sour en toen begon de eerste speech. Klinken en ondertussen kreeg je al een beker wijn voorgeschoteld. Toen kwam een tweede speech, weer geklonken en een derde drankje: Cuba Libre. Hierbij moest Dirk eigenlijk speechen, maar wegens zijn stemproblemen, zei hij gewoon dat alles wat de anderen al zeiden waar was. Hij maakte hem er een beetje gemakkelijk van af, maar begrijpelijk met zijn stem. Hij komt in juni naar België voor een tweede operatie aan zijn stembanden.
We werden voorzien van lekker eten. Op je bordje had je een stuk varken. Niet zoals bij ons, maar echt een klomp vlees ongeveer twee vuisten naast elkaar groot. Daarnaast was er een maiskolf en een soort samenpaksel van spaghetti sliertjes die in de oven gezeten hadden. Ook was een gehydrateerde aardappel en nog een pikant patatje. Die laatste was blijkbaar voor iedereen te eten, behalve voor Belgen. Dirk had die van hem in het bord van zijn buur gegooid. Voordeel aan deze ervaring, je kreeg enkel een plastieke vork en een servetje. Je mocht eten met je handen!
Na het eten en een enorm stuk taart (zie foto), was het tijd om te dansen. Welke dans? Salsa natuurlijk!
Donderdag 10/05
Vandaag vroeg Norca of ik haar bijlessen Engels kon geven. Ik vond dat geen probleem. Op deze manier leer ik op een andere manier Spaans, want ik zal haar nu en dan toch wat uitleg moeten geven. Een gepast uur zoeken was een klein probleempje. Zij stelde elke avond om 19u voor, maar dat komt dan in de problemen met mijn briefings die altijd 's avonds zijn. Dan stelde ik 's morgens of tijdens de siësta voor. Wel Norca neemt geen siësta, dus bleef enkel het 's morgens over. Ik start om 9u met werken dus om 8u 's morgens zal ik nu Engelse lessen geven.
Vrijdag 11/05
Deze morgen verdeelde señora Duvali al heel vroeg de taken voor de avond. Bleek omdat ze in de namiddag niet kwam. Ik kreeg twee briefings 's avonds en Warry mocht passagiers ophalen van het busstation. In de voormiddag was hij akkoord met deze regeling. In de namiddag iets minder. Volgens hem mocht ik geen briefing geven over de Inca Trail vier dagen. Eveling en ik gingen in de verdediging. Zij had hem nodig om het probleem uit te leggen aan de passagiers en ik had examen gedaan en was geslaagd. Waarom zou ik het dan niet mogen doen? Gelukkig twee tegen één en ik mocht dus briefings geven 's avonds!
's middags heb ik op de markt gegeten: revuelto de papitas (zie foto). Ik wist niet goed wat het was. Er waren twee keuzes. Het andere kon ik niet vertalen en dit gerecht kende ik niet. Ik herkende het woord papitas: patatjes en toen was de keuze snel gemaakt. Tegen de avond had ik ook papa rellena gegeten. Dit is een soort kroketje met een vulling tussen de puree. In dit geval was het vlees en wortel. In het kantoor eten ze dit ook soms, maar dan zit er ei in. Voor ik het kocht, had ik toch wel goed gevraagd of er eieren inzaten. Bleek van niet, dus proberen die handel en het was geslaagd!
Zaterdag 12/05
Opnieuw verdeling van de taken. Ik kreeg 3 briefings voor in het weekend en Warry mocht slaapzakken rondbrengen bij de hotels. Eigenlijk was ik wel blij met deze regeling. Zo sleuren met die slaapzakken.. Omdat ik dus nog een aantal uur werk had in het weekend kon ik zaterdag voormiddag vroeger stoppen. Al hoewel.
Tegen dat ik alles voorbereid had voor de briefings en alle papieren in orde gebracht had, was het al tegen 11 uur. Dit vond ik een redelijk uur om te stoppen. Jammer genoeg kwam toen de empanadaman, met de levering voor de volgende dag. Ik veronderstel dat Warry het uur wist van de man, want hij vertrok 5 minuten voor dat hij toekwam. Dus alle lunchboxen waren nog voor mij. Jas en sjaal terug af en beginnen maar. 13 lunchboxen... Na 40 minuten was ik eindelijk klaar.
Deze middag at ik de Peruviaanse versie van croque monsieurs (zie foto). In plaats van brood gebruikte ik tortilla's. Het was iets anders, maar zeker niet slecht. Misschien eet ik het wel liever zo.
In de namiddag heb ik genoten van het zonnetje en een ijsje. Jammer genoeg duurde het niet al te lang. Tegen 14u begon het donker te worden en de eerste regendruppels vielen uit de lucht. Een half uur later was het een donder en bliksem concert...
Zondag 13/05
Deze morgen om 9u ontbijt gegeten, terwijl ik normaal om 07.30-08.00 uur ontbijt. Bleek dat de wekker van Emy en Ores, Paola dus, er een lastige nacht op zitten had. Ze weende 1,5 uur aan een stuk. Ores heeft blijkbaar de hele tijd met haar rondgewandeld in haar kamer, maar niets hielp. Gelukkig of minder gelukkig heb ik er niets van gehoord. Tja vaste slaper zeker. Dus deze morgen waren ze een beetje zombie.
's Middags was het rond 22 graden tot het zonnetje verdween achter het dak van het huis (zie foto). Nadien werd het alleen maar kouder.. Nu om 20.30 is het nog 9 graden.
Rond vier uur een lekkere pannenkoek gaan eten, hier niet ver van. Daar redelijk veel Fransen ontmoet. Ja, tis een franse eigenaresse, misschien wel ergens logisch.