|
'Het uitgangspunt van deze webblog is simpel! Het ik artistiek logboek in de schaduw van de litteraire en visuele ontdekkingen die me te beurt vallen. Hopelijk wordt het een kweekvijver voor mezelf en anderen die in tijden van algehele leemte kan aangesproken worden.'
Wie ben ik :
Sedert mijn jeugd ben ik gepassioneerd door alles wat met kleur, tekenen en schilderen te maken heeft. Als Peuter kon ik eerder het tekenpotlood hanteren dan te lopen. Althans volgens mijn vader zaliger! Mijn eerste schildermedium was plakkaatverf of gouache. Geen enkele muur of vloer was veilig voor mijn uitspattingen. Later begon ik met olieverf te schilderen. Gelukkig zat er een canvas bij mijn eerste schilderskit. Eerst werkte ik op plankjes en dan op echt schildersdoek. Figuratieve thema's en vooral copies van bestaande werken deden mij het medium eigen maken. Dat waren mijn technische jaren waarin ik heel veel heb geleerd uit het bestuderen en bekijken van de grote meesters. Geloof me, het is geen schande om in dat stadium gekende werken na te schilderen. Later, zowat rond mijn 14e jaar ging ik over op acrijlverf en aquarel. Dat laatste beschouw ik nog steeds als het moeilijkste medium.
Zo evolueerde ik in mijn passie voor het artistieke verbeelden van de fantasie. Mijn eerste stijlkenmerken situeerden zich tussen het surrealisme en het magisch realisme. Ik was toen een prille twintiger en wou zoveel gedachten en dromen op één canvas samenbrengen dat het me algauw teveel werd. Dat indigestiegevoel blokkeerde me en ik ging op zoek naar andere expressievormen. Ik ontdekte de wereld van het filmen. Het was de tijd van de super 8 film en ik begon te experimenteren met de camera van mijn vader. Tekeningen op celluloïd die ik één voor één inkleurde en op pellicule bracht. Dat gekkenwerk resulteerde in een filmpje van 1 minuut. Tevreden maar veel te veel tijdverlies! Ik keerde terug naar de olieverf en begon landschappen te schilderen. Het was meer therapie dan artistiek genot.
De jaren gingen voorbij en ik had nog niet echt een stijl ontwikkeld. Het figuratieve bleef mij achtervolgen maar ik wou een verhaal kwijt. Rond mijn dertigste kwam ik per toeval in de wereld van het beeldverhaal terecht. Daar bleef ik 5 jaar in hangen. Met een grote zelfstandig en een enorme gedrevenheid maakte ik 5 afzonderlijke stripverhalen van elk 48 pagina's. Die zaken werden uitgegeven maar dat is een ander verhaal waar spijtig genoeg negatieve krachten mee gepaard gingen. Iedere week en wel vijf jaar lang zat ik over de tekentafel gebogen om mijn creatief ei uit te broeden. Passie en pijn,... bloed, zweet en tranen,... en van wie hebben we dat nog gehoord. Mijn respect voor de striptekenaar is er alleen maar groter door geworden.
Na die jaren had ik eindelijk ontdekt wat mijn stijl/verhaal moet worden. Ik creëer nu een venster op een parallelle wereld waarin figuren op zoek gaan naar de zin van hun bestaan. In losse fragmentarische tekeningen plaats ik mijn alter ego die letterlijk afdaalt in een verborgen wereld. Ik kan zowel werken in pastel, olieverf of zelfs grafiek,... en dit op doek, hout of papier. Heel opmerkelijk is het feit dat ik tegelijk met een stripverhaal ben begonnen. Momenteel ben ik 18 pagina's ver en ik voel dat het kan lukken. In de nabije toekomst zal ik enkele fragmenten uit mijn werk prijsgeven.
Benevens al dat tekenen en schilderen begin ik ook al twee jaar aan litteraire beschouwingen. Ik hoop dan ook de bezoekers van deze site te kunnen stimuleren in hun gelijklopende drang naar schepping en creativiteit.
Graag wil ik dit intermezzo besluiten met de verwijzing naar een boek dat mij het afgelopen jaar enorm heeft aangesproken : 'de mysterieuze vlam van koningin Loana (als ik het juist citeer?) van Umberto Eco. Met zeer veel liefde voor symboliek en de herinnering geschreven. Het eerste fragment van het werk staat stil bij de mist die heerst over een stad waar ik woon.
|
