Het maken van een kinderboekje heeft mij altijd gefascineerd en leek me tegelijk een uitdaging. Verleden jaar begon ik met prille voeten aan de eerste stapjes in die richting. Als hoofdfiguur koos ik Pol, een zonderling figuurtje dat ik op een klein velletje kladpapier had ontworpen. Hij is een soort van Einzelgänger die de bijzondere gave heeft dat hij met stenen kan praten. Hij woont in een klein huisje en trekt meermaals de wereld rond want hij heeft ontelbare keiharde vrienden die hem van alles willen vertellen. Een oeverloos uitgangspunt dat verschrikkelijk veel verhaalwendingen met zich meebrengt. Welnu vanuit die basis begon ik eraan. Ik geef even een voorsmaakje van deze creatie.
De allerlaatste pagina uit de bondgenoten. De rest van het verhaal is uitgetypt op papier met aan de rand enkele ontwerpschetsen. Misschien wordt het ooit volledig afgewerkt. Wie weet, als de gedrevenheid groot genoeg is dan maak ik het beslist af. Voor de enthousiaste stripfanaten laat ik deze 20 pagina's een beperkte periode staan en dit om later plaats te maken voor nog massa's ander materiaal. Veel leesgenot.
Hier zijn de tekeningen niet meer ingekleurd. En ook de tekst ontbreekt maar de plaatjes spreken hopelijk voor zichzelf. Het verschil in dynamiek tussen computerinkleuring en gewone zwart wit tekening is enorm. Enkele jaren terug kleurde ik elke plaat minutieus in en zich vergissen was toen uit den boze. Zelfs met een computer als hulpmiddel blijft striptekenen monnikenwerk.
Verdorie, ik heb nog niks verteld over de inhoud van de bondgenoten. Hoe kom je nu aan zo'n naam? Welnu, in navolging van mijn vroegere stripreeks 'de lotgenoten' dacht ik gewoon : laat ons een aantal mensen samenbrengen die een bondgenootschap vormen tegenover de klassieke slechterik. De goede figuren zijn achtereenvolgens Jef de parkwachter,stiefdochter van de burgemeester (burgemeester is ook bedrijfsleider van een vuilverwerkingsfirma), enkele buurjongens :flip,daisy en pol. De slechteriken :de burgemeester en zijn secretaris en boekhouder Fons Herregat. De burgemeester slaagt erin om de ondergrond te vervuilen door alle vuiligheid gewoon in de bodem te droppen. Hierbij weet hij niet dat dit voor heel wat ellende zorgt bij de vreemde wezens die zich onder de grond bevinden. Er dreigt opstand uit te breken bij dat verborgen kaboutervolkje. Net als de wezentjes willen aan de oppervlakte komen, vallen onze bondgenoten pardoes in het wereldje van deze creaturen. Dat zou voor een grappige en boeiende confrontatie moeten zorgen. In de verdere loop van het verhaal zullen ze zich organiseren om een einde te stellen aan de snode plannen van de burgemeester.
L'artMuze of knarf en kunst staat wel degelijk voor mezelf. Alles wat met schilderen, tekenen en schrijven te maken heeft komt in deze blog naar voren. Het is een creatief dagboek dat anderen mag inspireren om hun eigen creativiteit aan te boren en kunst te plegen!
Een triest lot voor ons allen : we voeden ons hart met verlangen en weten hoe het eindigt (Haiku door knarf)
