deze namiddag toen we net terug waren van de bib werd de straat opgeschrikt door brandweer en ambulances.Rudy ging kijken en blijkt dat een dametje uit de straat achter ons onwel geworden was en haar via de trap lukte het niet ze naar beneden te brengen. De brandweer moest eraan te pas komen om ze door het raam van de bel etage, huisje net als het onze(living op eerste verdiep), naar buiten te krijgen. De MUG was er al en we hoorden dat ze per helikopter naar het ziekenhuis gebracht moest worden.Die landde net voor onze deur op het grasveld.Ruby vond het heel erg eng natuurlijk en ik had het zelf ook moeilijk... ken de dame in kwestie niet zo goed,maar herinneringen kwamen boven...En de dame zelf zie ik veel bij ons in de straat, haar schoonbroer woont 3 huizen van ons af.We zeggen wel goeiedag enzo,maar echt kennen niet....Uiteindelijk is ze toch niet met de helikopter mee gemoeten en hebben ze haar toch naar het ziekenhuis hier in Waregem gebracht...hopelijk komt alles goed...
Het doet toch iets met een mens om te zien hoe snel een leven voorbij kan gaan.En hoe anderen dat soms zo plezant vinden..Mensen hebben tegenwoordig maar weinig respect meer voor elkaar.
Deze namiddag nog naar de bib geweest. Enkel boeken mee gebracht over kanker,maar geen gevonden over Hodgkin. Enkel die van Roos Jelier is voor handen bij ons.Ook een kookboek meegebracht over koken rond chemo.Ben benieuwd...verder nog de boeken van Marie Rose Morel ,die was ik sowiso al van plan te lezen... heb snel enkele passage's gelezen en ben onder de indruk.Wat een straffe madam!Hoewel het helemaal niet van toepassing is op mijn situatie, zal het toch emotioneel worden dat te lezen...
|
