Dit verhaal staat al een tijd op mijn website maar ik vind het te mooi om het niet nogeens op deze blog te plaatsen en het zijn weg te laten vinden in de wondere wereld der blogs.Het zou mooi zijn als jullie het in levende lijve van Gene zouden kunnen horen,de man is echt gepassioneerd door food,het is echt een ust om met hem van gedachten te wisselen.
Het verhaal van Gene Bervoets:
Het is altijd wat vreemd- ik vind het eigenlijk gewoon
belachelijk - wanneer mensen me vragen wat mijn lievelingsgerecht is .
Alles hangt toch af wanneer en waar je dat vraagt .´s Morgens moet ik
niet aan denken frieten met biefstuk voorgeschoteld te krijgen ( hoewel
- soms ...) en `s avonds zie ik een boterham met choco dan absoluut
niet zitten .
Een heerlijke Cocido met grote lapbonen is formidabel maar liefst niet in het putteke van de zomer graag , en een TomKa Gae zal ik nooit in Cuba bestellen alhoewel ik het erg lekker vind .
Caprese past niet op de Noordpool punt .
Ik eet alles en vind alles eetbaar en lekker maar het moet wel
op zijn plaats zijn . Daarom ben ik een groot voorstander van
seizoensgerechten en adoreer ik de echte Belgische keuken als ik in ons
apenland ben .
Er zijn slechts een paar dingen waar je geen plezier mee kan doen maar dat wil niet zeggen dat ik het niet zal eten .
Rode kool bv . Die geur! of alles wat zoetzuur is bij de chinees
: een erbarmelijke combinatie vind ik dat . Meestal fruit bij je
hoofdplat : een `fantastische uitvinding ´van de Hollanders . Zum
kotsen !
Ik zweer bij eenvoudige , eerlijke producten . Vandaar mijn
liefde voor grootmoeders keuken en het feit dat ik de Japanse en
Italiaanse keuken zo hoog inschat .
Een van toppers is een onwaarschijnlijk gerecht van bij ons .
Éel in Green´zoals Mickey Rourke het zo plastisch wist uit te drukken .
Hij vond het meer iets voor een halslachtige B-horrorfilm dan voor een
smakelijk gerecht . De onvolprezen Paling in ´t groen !
Het was een van de lievelingsrecepten van mijn moeder . Hoe zij
paling kon klaarmaken ; ongelooflijk ! Het was ook de allereerste vis
die ik eigenhandig uit de Kielse Vest heb getrokken .
Fier dat ik was !
Op de begrafenis van mijn moeder hebben wij geen koffietafel gehouden maar een onvervalste paling in ´t groentafel
Met een goeie pint of een fris glas witte wijn bij . En frietjes natuurlijk !
De dag nadat je paling hebt gemaakt - veel te veel natuurlijk - de overschot opeten met een stukske brood , gewoon koud .Super !
Maaar wel opletten want paling is een aaseter waardoor zijn bloed
erg giftig is . goed schoonmaken is de boodschap en uitkuiken dat je
geen wondjes oploopt tijdens het kuisen .
Vroeger werden palingen ingezet als het ultieme foltermiddel . Die
beesten kruipen namelijk in elk gat dat ze tegenkomen . Respect ! je
kan je dus voorstellen wat er gebeurde wanner je in een bad werd gezet
waar wat palingen werden ingekieperd ! ooit de film ' Die Blechtrommel
' gezien ?
Palingen leggen duizenden kilometers en laten zich door niets of
niemand tegenhouden . Elke paling wordt geboren in de Saragasso zee ten
zuiden van Bermuda en ze zwemmen dan duizenden kilometers naar Europa ,
alwaar hij van de zee-zout water via rivieren - zoet water - over land
kruipt naar kreken en beken . Sterke gasten die palingen en niets dan
volle ontzag wanneer ze eindelijk op mijn bord belanden .
Eel in Green , het lekkerste , strafste en inderdaad meest onaardse
gerecht dat bovendien op en top Aantwaarps is ( wel van over 't water
maar dat telt ook !).
Hallo iedereen, Weer een nieuwe dag in blog-land. Vandaag het verhaal van Tom Barman,elke keer dat ik het herlees moet ik glimlachen en ik hoop van u hetzelfde. Je kan dit en andere verhalen lezen op mijn website www.keukengeheim.com
Keukengeheimen
Ik heb nog nooit van mijn leven gekookt maar ik denk dat ik het goed zou kunnen.
Een boude uitspraak, ik weet het, want ik kan het zelfs niet bewijzen.
Want ik kook nooit.
Mijn crocque monsieur is vrij bekend
hier in de stationsbuurt, een uitstekende versier-truk ook, maar om dat
nu koken ten noemen? Nee, de enige kunde die daarbij komt kijken is het
dichthouden van de klep van mijn 24-jaar oude Tefal Croque-machien. Ik
ben dat grendeltje namelijk kwijt en om de croque goed bruin te krijgen
moet je wel degelijk genoeg druk op het deksel uitoefenen. Hebben hier
voor in het verleden gediend:
Een doos vol oude cds met daarop een vaas.
Een metalen vuilbak.
De Dikke Vandaele (delen A-J en I-R volstaan)
Een pan met daarin uiteenlopende, eerder zware objecten.
Ja ik heb een pan maar die gebruik ik dus enkel als gewicht.
Of om een zacht gekookt eitje te bereiden.
Van mijn moeder geleerd.
Zij is één van die op de zenuwen
werkende mensen die het minst graag dòen wat ze het beste kùnnen. Haar
houding tegenover haar fenomale kooktalent is van een ongebreidelde
nonchalantie: ze kookt NIET graag. Ze verfoeit het, kijkt er op neer,
verwaarloost het en gaat liever op restaurant. Als ze het toch nog eens
doet dan gaat het telkens gepaard met een gesteun en een gezucht van
heb je me daar, om vervolgens de goddelijkste bereiding naar de tafel
te SMIJTEN.
Ik overdrijf een beetje, maar mijn moeder ook.
Zij is de Kim Clijsters van de keuken: er zijn voor haar , net zoals voor Kim, belangrijkere dingen in het leven.
Eén van haar meesterwerken,( haar eigen US-Open), ik heb haar er net over gebeld, het heeft geen naam, is het volgende:
Untitled # 1: Rauwe witloof
Rauwe gesneden aardappelen
Stukjes hesp
Room
Dit in 4 lagen in een bakpan.
Een uur in de oven.
De hemel.
Een tijdje geleden was het weer zover maar er scheelde iets aan. De aardapelen waren nog te hard. Iets met de oven.
Ik zeg: Damn, moeder, ge kunt het niet meer. Ge zijt het kwijt
Eindelijk. Antwoordde ze.
Het was maar een dipje. Een hoogtepunt qua laagtepunt. Een off-day in een smetteloze doch ongewilde carièrre.
Diezelfde avond zijn we nog op restaurant gegaan.
Ik ga heel graag op restaurant al besef
ik dat dat hetzelfde klinkt als iemand zonder rijbewijs die heel graag
met de trein reist: Ik heb niet veel keuze.
Nu ik het over treinen heb, we hebben op
onze laatste tournee gedineerd op de Express-trein tussen Moskou en
St-Petersburg. Pannekoeken met caviar of wat dacht u. De obers waren de
max al was het maar voor hun overontwikkeld evenwichtsgevoel.
Er zijn verschillende dingen waar ik me op restaurant ontzettend aan kan storen:
Zogeheten lounge-muziek
De geur van parfum
Te weinig/te veel pauze tussen voor -en hoofdgerecht.
Aubergines
ook patserige, lange namen van gerechten
nemen al mijn enthousiasme vroegtijdig weg. Onlangs was iemand een
kwartier bezig met het opsommen van de suggesties.
Net zoals Fusion in de muziek zowat de
afschuwelijkste stroming is, heb ik ook geen nood aan Jazz-Rock op mijn
bord. Doe gewoon gewoon. Ik doe thuis ook geen mozzarella bij mn
cornflakes, hoor.
Mijn favoriete restaurant in Antwerpen hou ik voor mezelf.
Hallo iedereen, Wil nog even terug komen op mijn verhaal van gisteren over kant en klare sausen.Ik krijg regelmatig de opmerking van de bezoekers van mijn website dat ze 'savonds geen tijd en zin hebben om nog uitgebreid fonds en basissausen te maken.Daar heb ik alle begrip voor.
Je hebt een stress-dag achter de rug op het werk,de files doorstaan op de weg en in de supermarkt en dan moet je nog beginnen koken.Eerlijk gezegd,de moed zou me ook in de schoenen zinken.
Wat je wel kan doen is een halve dag per maand ( zaterdagmiddag?)uittrekken om wat fonds en bouillons te maken,je kan die dan in handige bakjes invriezen.In restaurants heet dat mise en place.Het enige wat je dan hoeft te doen is voor je naar je werk vertrekt een bakje uit de diepvries halen om 's avonds te gebruiken.
Ik zal hier regelmatig een recept voor een basissaus plaatsen.
Vandaag SOFRITO. Sofrito is niet alleen de naam van een gerecht maar ook van een muzieksoort.Het wordt veel gebruikt in Zuid-Amerika en de Middellandse zee landen.Er bestaan verschillende varianten van en wordt gebruikt om soepen en sausen smaak te geven. Doe eens een schep sofrito in je Bologgnaisesaus,je zal het verschil proeven! Het recept:2 uien,3 teentjes knoflook,4 rijpe tomaten,1 bosje platte peterselie,4 spaanse pepers,1 koffielepel tym en wat olijfolie. Hak de uien en knoflook. Hak de peterselie,pepers,tomaten en de tym. Stoof dit allemaal gedurende 25 minuten in wat olijfolie op een laag vuurtje Laat afkoelen en mix alles in de keukenrobot tot het een gladde puree is Je kan dit in handige bakjes invriezen en gebruiken als je wat nodig hebt Dit is fantastisch in soepen,stoofpotten en sausen,ook bij vis en vlees kan je het dikwijls gebruiken. Als jullie nog vragen hebben kan je naar mijn website surfen,ik ben de hele dag online. Arrividerci Sam www.keukengeheim.com
Hallo iedereen, Nog even over kant en klare produkten.Het is zo dat vers en zelfgemaakt altijd beter is,maar dat neemt niet weg dat er goede produkten op de markt zijn.Ik denk bv aan de currypasta's,garam,marsala en tikka mengelingen die je in de Oosterse supermarkten vindt.Ik kan me voorstellen dat er weinig animo bestaat bij de meeste mensen om zelf hun currypasta of hun fonds te maken.de meesten hebben daar of geen tijd voor of geen zin en weten niet hoe ze het moeten maken;dit zijn het soort kant en klare produkten die handig in gebruik zijn en mensen er toe aanzetten om toch zelf eten te bereiden.Hetzelfde is ook van toepassing op fonds,ik vind het beter dat ze die fonds gebruiken dan dat ze helemaal niet meer koken. Dikwijls is het gebruik van deze produkten een aanzet om zich meer te verdiepen in in het koken en dat is alleen maar toe te juichen! Eten doe je tenslotte enkele keren per dag dus het kan maar beter goed en gezond zijn. Wat ik echter verschrikkelijk vind is dat een niet onbelangrijk aantal koks kant en klare fonds gebruiken en o gruwel,kant en klare bearnaise,archiduc en peperroomsaus.Wat houd je tegen als kok als je het beroep een beetje serieus neemt om zelf je fonds te trekken,veel werk is dat niet en je hebt een fantastisch resultaat;Een beetje bruine fond inkoken, wat fijngehakte dragon en een beetje boter erbij en je hebt een uitstekende saus voor kip of kalfsvlees.Het kost meer tijd om je kant en klare saus uit de verpakking te halen en op te warmen dan een goede saus te maken. Wat nog het ergste is dat je in restaurants die dit soort rommel serveren er geen sprake is van een lagere rekening,ze hanteren dezelfde prijzen als restaurants die wel beroepseer hebben en de klant een degelijk gerecht willen serveren. Het is bij veel collega-koks een bron van ergernis dat die luie koks er nog mee weg komen ook en vrolijk 20 a 25 euro durven vragen voor iets dat als foodcost mischien 4 euro heeft. Wat denken jullie hier eigenlijk over?is dit iets dat bij de mensen leeft? Let me know Groetjes Sam
Buongiorno, Er is onder espresso liefhebbers nogal wat verwarring over de juiste handelingen om een goede espresso te bekomen. Deze handleiding heb ik gekregen van Franco een bekende barrista uit Rome.Een barrista is eigenlijk een koffiezetter maar de naam is zo ontoereikend voor het vakmanschap van een echte barrista.Je moet weten dat koffie naast pasta en voetbal behoord tot het nationaal patrimonium en daar wordt niet mee gelachen!Vanzelfsprekend wordt een goede espresso gemaakt met een Italiaanse espressomachine;una machina a caffé. De temperatuur moet 90 graden zijn met een waterdruk van 9 bar.De ideale hoeveelheid koffie is 7 gram,de koffie moet zeer fijn gemalen worden en heel goed aangedrukt. De espresso moet vanaf dat de eerste druppels verschijnen 25 seconden lopen.Zo en niet anders moet het volgens Franco. Ciao a tutti Sam
Hallo, Net een gesprek gehad met een tv.producent over kookprogramma's.We hadden het over welke programma's we goed en minder goed vinden.We vinden allebei Masterchef heel goed en Kitchencriminals is ook leuk.Ik vind momenteel "thake on the thakeaway" op de BBC heel goed,zal wel zijn omdat ik als kok het een leuk thema vind,je zal maar de mist in gaan als chef.Goede manier om met je voeten op de grond te blijven staan.Het viel ons wel op terwijl we het aanbod overliepen dat er veel kookshows heel hard op elkaar gelijken.Meestal een keukenblok in een studio waar daar achter de chef zijn kunsten vertoont,dat kan best boeiend en nuttig zijn natuurlijk maar er zijn er wel heel veel van. Al pratende kwamen we tot de vaststelling dat we eigenlijk geen flauw idee hebben hoe vrouwen dat soort programma's ervaren.Hebben jullie er iets aan of vinden jullie dat toch te mannelijk?Zijn de getoonde gerechten meestal ok of vinden jullie dat er meer vrouwelijke gerechten moeten getoond worden.En ,bestaat er typische vrouwelijke gerechten? Ik ben hier heel serieus over,wil echt weten of er anders naar kookshows gekeken wordt door vrouwen en mannen.Daarom ga ik in mijn vriendenkring een mini-enquette houden;ben benieuwd.Jullie krijgen binnenkort mijn bevindingen hier of op www.keukengeheim.com te zien. Stuur me een mail als je hierover een mening hebt,ik zal je dankbaar zijn. Groetjes Sam
Hallo iedereen, Gisteren een interresant gesprek gehad met een collega-kok die er stellig van overtuigdt van was dat er grote verschillen zijn tussen hoe mannen en vrouwen tegen eten aankijken.Nu kan ik me daar wel iets bij voorstellen,bv.ik denk dat veel vrouwen veel meer op hun lijn letten dan mannen en daardoor wat gezonder eten,maar is dat algemeen? Ik ben al 32 jaar kok en heb in die tijd de gelegenheid gehad om het eetgedrag van mensen te bestuderen,een persoonlijke cursus antropologie als het ware. ik ben gefacineerd door de rol van de media in foodtrends,mijn ervaring is dat er eerst een beweging onstaat bij chefs en dat daarna een trend langzaam doorsijpelt naar het grote publiek via allerhande kanalen. Bv.10 jaar geleden had je mensen echt geen espumas moeten voorschotelen,de chef was waarschijnlijk met pek en veren de keuken uit gedragen terwijl er nu poeders te koop zijn van El Bulli die je met een vloeistof moet aanlengen en voila je hebt espuma.En de mensen vinden het fantastisch terwijl als ze weten dat er Knorr gebruikt wordt in de keuken de chef als een luie ellendeling bestempelt wordt.Wat is het verschil? De vraag van 1 miljoen voor vandaag is:eten mannen anders dan vrouwen? En zo ja,hoe komt dat? Let me know. Groeten Sam
Hallo iedereen, Dit is mijn tweede dag in de wondere wereld van het bloggen,het bevalt me wel. Ik wil nogeens terug komen op één van mijn stokpaardjes en dat is de vraag;waarom zijn alle groenten en fruit die op de markt en in de supermarkt te verkrijgen zijn zo smakeloos?
Ik heb in augustus een workshop gegeven in Bergerac in de Dordogne,wat me daar heel hard opviel was het feit dat alle produkten ( vis,vlees,groenten en fruit) daar veel smaak hebben dan in Belgie en Nederland.Niet alleen op de markten maar ook in de supermarkten,zelfs in de Lidl.
Heb daar met een wijnboer gesproken en die zei me dat de grote supermarkten nog altijd van locale boeren afnemen.Er was inderdaad geen verschil te proeven tussen plaatselijke markt en supermarkt.Waarom kan dat hier niet?
Ik heb daar aardbeien geproeft met de smaak uit mijn jeugd,vol,sappig en zoet en dat voor 2 eu per halve kilo,de courgettes smaken naar wat ze moeten smaken,de wortelen zijn zoet en toch hartig en dat allemaal aan normale prijzen. Mijn dochters hebben geen enkele keer om snoep gezeurd zo blij dat ze waren met de aardbeien,meloenen,perzikken en bosaardbeien.
Als de supermarkten daar zo'n goede en eerlijke produkten kunnen verkopen,waarom is dat dan hier niet het geval?
Hallo, Ik heb een website www.keukengeheim.com waar ik gratis online culinair advies geef.Ik zou deze blog willen gebruiken om dieper op sommige zaken in te gaan. Ben altijd benieuwd wat mensen bezig houd ivm met food,wat ze denken van bepaalde tendensen die verband houden met eten en drinken. Ik ben ook op zoek naar culinaire verhalen,vergeten recepten of feelgood recepten die ik zowel hier als op mijn website kan publiceren. Zou ook wel een discussie willen starten over trends in de keuken;bv waarom moet er in elk gerecht tegenwoordig suiker zitten,wat is er gebeurt met andere smaken zoals bitter en zuur? Is dat luiheid van veel koks of een gebrek aan stielkennis? Is dat echt wat de mensen willen zoals de supermarkten zeggen of eten de mensen dat omdat er niet veel anders te krijgen is? Wat denken jullie van espumas? Waarom hebben groenten en fruit geen smaak meer in Belgie en Nederland in tegenstelling tot Frankrijk,Italie en Spanje,ook in de supermarkten daar. Zo dit was het voor de eerste keer; Tot binnenkort Sam
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
Ik ben Sam Khaldi
Ik ben een man en woon in Antwerpen (Belgie) en mijn beroep is chef-kok/webmaster www.keukengeheim.com.
Ik ben geboren op 05/03/1959 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: koken nog steeds,internet,lezen,reizen,mijn dochters.
Na 32 jaar als kok nog alle dagen gedreven met eten bezig
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Keukengeheimen
