|
Een moderne
leider zijn, betekent ook dat :
·
Men
meer en meer (terecht) resultaten en verantwoording vraagt
maar misschien niet
altijd de tijd wil nemen om de grondoorzaken van een probleem en de globale
context te onderzoeken en structurele oplossingen naar voren te brengen. We
leven nu eenmaal in vluchtige tijden
·
Hij/zij
niks of weinig te zeggen heeft vanuit zijn functie, maar ervoor moet zorgen dat
medewerkers zich vanuit hun hart verbonden voelen met het geheel, dat ze loyaal
willen zijn aan hem/haar (de leiders van de toekomst worden volgens mij meer en
meer vrouwen (of mannen met gevoelsmatige, vrouwelijke eigenschappen).
·
Er
de laatste jaren (in de periode van overvloed) veel procedures / mechanismen / rechten
voorzien werden, die soms hun doel missen (hoe goed ze ook bedoeld zijn) zo denk
ik aan functionerings- en planningsgesprekken, organieke kaders, alle soorten
verlof of afwezigheden, etc. flexibiliteit is naar mijn mening de basis (althans
voor sommige functies). Onlangs had ik een medewerker, aan wie ik zei dat
zijn functie eigenlijk libero, m.a.w. veelzijdig was. Dus inschuiven waar het
past, waar nodig en dat ik van hem alleen verlang dat hij zich verbonden voelt
en loyaal is aan de organisatie, aan de maatschappij en aan mij als leider (is
dat niet de essentie?). Uiteraard, heb ik begrip voor de bescherming van de
medewerker en de nood aan duidelijkheid voor sommige functies
maar is het middel
niet het doel geworden?
hoeveel
evaluaties zijn er in orde bij de politie (20%?) en hoe komt dat? Hebben
we geen systemen bedacht voor een kleine groep van mensen (6%), die serieus
bijgestuurd moeten worden, in plaats van voor de grote meerderheid die uit
zichzelf wenst te verbeteren?
·
Een
leider verantwoordelijk is voor alles wat mis gaat en dat, wanneer hij proactief
onvolmaaktheden onderzoekt, de anderen die besluiten kunnen misbruiken
Mijn antwoord
hierop: blijven handelen als een goede huisvader en dus toch de onvolmaaktheden
blootleggen in de organisatie en in de mate van het mogelijke aanpakken!
Voilà, en de
rest is voor na mijn verlof, na het herlezen van Stephen R. Covey (meer
bepaald: De Cirkel van Invloed).
25-05-2012 om 00:00
geschreven door filiprasschaert 
|
