Buenas noches ¡
Soep met een halve kip, gevolgd door gepaneerde kip met groetjes en patatjes wordt het middagmaal. Alsof dat nog niet genoeg was, krijgen we ´s avonds brocollisoep, biefstuk met patatas fritas y uiteindelijk een gevulde pannenkoek met mansana y papaya. We zullen hier zeker niet vermageren want ook op domingo-mañana krijgen we warm carnacho-vlees. Geen schelletje voor op de boterham, neen, een hele brok heeeele brok in een rode wijn-achtige saus met ui. Om 17h30 eten we ons middagmaal, bestaande uit een soep van pataten, vlees en rijst. Het hoofdgerecht kan er echt niet meer bij dan. Over een dik uur (19h30) zullen we cenar... Ayuda ¡
Naast eten hebben we wel iets actief gedaan: op zaterdag verkennen Sofie, Nicolle en Julie Paucarpata, de buurt waar ons huis staat. Uitgestrekte velden, een Eerste Communie die er plechtig aan toeging, una plaza tranquilla... Kortom, we wonen in een mooie omgeving. Onze tocht eindigde in het plaatselijke parkje, een ontmoetingsplaats voor groot en klein, maar vooral kleine kindjes, vanwaar ons plan groeide om enkele veel te schattige kindjes te kidnappen. Bébés genoeg overigens hier in Peru, want iedereen zeult er eentje mee of is in verwachting.
Renzo komt op zondagochtend langs met zijn vrouw Fabiola en zijn kindje Salvador, de Redder. Met de (bijna) hele familie spenderen we een hele voormiddag aan tafel, uiteraard. Als trotse papa, vertelt Renzo ons dat we zijn eerstgeborene gerust mogen meenemen naar België, maar we denken dat het een grapje is.
In de namiddag wagen we ons aan centrum Arequipa. Eerst worden we vergezeld van Nicolle, Mirta en Katrina Sofia (zus van Renzo), daarna moeten we het met ons twee stellen. Opmerkelijk is het hoeveel meer aandacht, Hola, como estas en fjoew fjoew (gefluit) we krijgen zonder onze Peruviaanse metgezellen. Maar zoals Anne-Sophie ons wijselijk aanraadt:Estoy casada!
Plaza de Armas is dé place to be in Arequipa, zowel voor toeristen, als locals, als duiven. Verschrikkelijk veel duiven. We bezoeken de cathedrala (met Belgisch orgel, ook wel het grootste orgel in Sur America) en Julie ontheiligt het heilige water, bedoeld om kruisteken te maken, door er haar handen mee te wassen. Weet ik veel, we zijn het hier toch nog niet helemaal gewoon.
Sofie en Julie arriveren veilig en wel terug in de Calle Los Gardenias 110, met een taxi van 3 soles, helemaal alleen met ons twee genomen (na een uitleg van waar, wie en wat veilig is)
Het is zeer fijn jullie reacties te lezen, dus doe gerust
Kus voor Matteo en Franco (ook wel rondborstig in het Spaans, zie woordenboek)
Groetjes voor iedereen !!!
Sofia y Julia
PS: peter Marc, zoekspelletje: corrigeer gerust de fouten
07-07-2008 om 01:06
geschreven door Sofie 
|