Woensdag 30 julixml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Fris en monter vertrekken we naar het hospitaal Honorio Delgado. Hier treffen we vele nieuwe kindjes aan. Ze snappen al gauw onze bedoelingen en spelen mee met alle kleurrijke ballonnen en ingewikkelde kubussen waar we eenvoudige spelletjes mee organiseerden. Sommige kindjes herkenden zelfs Alan García in Julius Caesar die op de kubus te zien was. Nog anderen haalden alle blokjes van de kubus uit elkaar, nog anderen probeerden ze op te eten. Uiteindelijk was iedereen tevreden.
Donderdag 31 juli
Op deze drukkend warme dag besluiten we te gaan paardrijden. Sofie berijdt Princesa, Julie treft het met Plomidoro. Toen de paarden het op een lopen zetten, konden de boeren deze twee meisjes horen schaterlachen. Toegegeven, we deden het nog niet zo slecht voor onervaren personen. Julie besefte eindelijk waarom paardrijden een sport is, en Sofie moest haar gelijk geven.
Zowel de inkleur-tekeningen als de vrije verbeelding boekten opnieuw hoge tevredenheidscijfers bij de kindjes in het hospitaal. Ze konden alle felle kleuren gebruiken voor hun dromen. Niet elke tekening was even duidelijk, maar aan hun glimlach te zien, zat het wel goed.
Vandaag zagen we dat Gilda heel wat meer aandacht krijgt van de andere patiëntjes en ouders. Zelfs haar naam wordt meer en meer bekend sinds we het opvroegen uit haar dossier!
We gingen ook op ontdekking op de afdeling gynaecologie en verloskunde. Als vijfdejaarsgeneeskundestudenten trokken we naar de slaapzaal en de aparte kamertjes voor de vele mama´s en hun babies. We kregen er uitleg van een zevendejaarsstudent die er zijn stage deed. Hij bood ons de opportuniteit om de prematuurtjes en de speciale zorg-babies te bezoeken, inclusief informatie over dosis en tijdsinterval van allerlei medicaties. Op dat moment viel Julie door de mand omdat zij niet rap een specialisatie kon verzinnen toen de student vroeg wat haar plannen waren voor later.
We waren dus al wat later uit het ziekenhuis en dan rijden ons nog eens twee keer bus Grampo Montery C voorbij, de bus die we moeten nemen naar ons huis in Paucarpata. De derde stopte gelukkig voor ons zodat we veilig thuis geraakten en weer konden genieten van Mirta`s kookkunsten.
Zo zijn jullie opnieuw mee met onze spannende verhalen hier! Hou ons op de hoogte van die van jullie J
Heel veel groetjes van Sofia en Julia
|