Sinds gisteren terug op mijn uitgestippelde voorziene route richting Rome. Nog 100 te gaan. De streek waar we nu doortrekken, is zeer heuvelachtig, zonder echt moeillijk te zijn. Heel mooie vergezichten, een lappendeken van kleuren, olijfgaarden, knalgele bloeiende bremstruiken, wijnvelden, hier en daar een paar cypressen, en in de verte de kale bergrug van de monti Sabini We komen voorbij in klein verloren slapende dorpjes waar alle leven zich afspeelt in de plaatselijke bar. De krant, brood, beleg, cigaretten .... Voor alles moet je in de lokale cafe-bar zijn, hier spelen de italianen op hun zangerige manier hun dagelijks toneel.

Gisteren toen we onderweg waren naar een camping in de hoop daar een slaapplaats te vinden, kwamen 2 fietsers voorbij die even stopten. Het waren Ellen en Walter uit Breda onderweg per fiets naar ... ROME ..en uiteraard ook onderweg naar diezelfde camping.

We hebben deze kennismaking s avonds " zeeer " uitgebreid gevierd in het eenvoudig, maar sympathiek restaurant van de camping. Ellen en Walter heel toffe mensen, precies of we kenden elkaar al lang.
 
Vandaag na een korte, mooie zondagse-na-de-noen-wandeling van 19 km onderkomen gevonden in een bijzonder mooi gelegen boerderij - agrotoerisme - waar na een korte rust, een lange douche en nog een veel langer aperitief ons avondeten op ons wacht.