Toen gisterenavond Regina- een sympatieke dame uit Beieren - aankwam in mijn verblijfplaats , een prachtige Agroturismo in Biscina, brak juist een hevig warmteonweer los. Alles was volzet, tenzij ik mijn verblijf, met 2 kamers, wou delen? In het wereldje van trekkers-pelgrims is dit gewoonweg geen vraag.

De tocht was een van de zwaarste , vooral door de bijna onbegaanbare paadjes, kilometers lang stap voor stap zoekend , klimmend in een uitgedroogd, diep uitgehold beekje. Ik beklaag echt de pelgrims die deze beklimming moeten doen in de regen.

Sinds 2 dagen ontmoet ik een groep pelgrims, 5 italianen en 1 braziliaan , een groep die spontaan ontstaan en gegroeid is onderweg. Na 2 dagen is het precies of we kennen elkaar sinds jaren. In het zwembad !!! van onze slaapplaats kon het doodgewone-jongensachtige-plezier niet op, ondanks het ijskoude water.

Achteraf, bij een fantastisch typisch italiaans avondmaal, met heerlijke Rubesco wijn ontstond in een mengelmoes van talen - ook Regina was erbij - een lang en soms diepgaand gesprek over het " waarom " van een pelgrimstocht. De figuur en de impact van Fransiscus was altijd, en bij iedereen duidelijk aanwezig. Deze tocht, voor de meesten een dag of 8/9 is absoluut geen zondagswandeling, integendeel. En toch willen steeds meer en meer mensen deze zware inspanning doen, om samen met Fransiscus te zoeken naar ......

Gezien Wiske pas maandag afreist naar Assisi - om samen het resterende deel naar Rome te stappen - heb ik een paar dagen op overschot.

Daarenboven wil ik morgen- 21 mei - heel speciaal tijdens mijn laatste kilometers, na 2 maanden, naar Assisi - opdragen aan mijn heel goeie vriend Rudy Verhulst die precies 2 jaar geleden - tijdens mijn tocht naar Compostela - totaal onverwacht overleed.

Rudy zal erbij zijn als ik morgen aankom in Assisi.