Het voordeel van slapen in een klooster is dat je vroeg wakker bent, willen of niet om 6 uur beginnen de klokken iedereen uit zijn bed te luiden. Nog even de kapel binnen, dag zeggen aan mijn vriend, pater Adriaan en om 6,30 op stap. Heerlijk fris, de zon doet al duidelijk haar best om alles en iedereen gunstig te stemmen. De hanen zijn blijkbaar al goedgezind, en laten het met overtuiging horen.

Vandaag heb ik de route die ik tot nu heb gevolgd - hierover later meer - definitief verlaten en zit nu op de historische route vanuit Canterburry naar Rome "la via di San Francesco". Ik voel me een beetje terug op de Camino, heb vandaag de eerste mede-pelgrims ontmoet, vertrokken vanuit Firenze voor een tocht van 10 dagen. Ook het gekende " buon Camino " klinkt gekend in de oren.

Het werd een pittige tocht van 30 km, met een paar serieuse beklimmingen, maar de natuur omheen is zo betoverend mooi dat je alle kleine pijntjes snel vergeet. Het is een groot geschenk hier te kunnen, te mogen doortrekken. Het lijkt wel een droom dat ik intussen al 2 maanden onderweg ben en binnen een paar dagen Assisi bereik,. Er wachten nog een paar mooie dagen, en vooral het weerzien van vrouwke-lief in Assisi zal deugd doen.