Deze noen, een beetje te voorbarig een zege-sms naar huis gestuurd " ik ben boven ".  Na de piknik en zalige siesta in de zon, de schoenen, kousen, en voeten drogend van het zweet in de zon, kwam een steile lange afdaling, met als logisch gevolg achteraf nog een flinke beklimming van 8 km, tot op de Passo della Futa.

In mijn wegboek had ik gelezen dat er boven op deze pas een mooie camping was met " trekkershutten " en zwembad !!!

Ideaal voor een pelgrim ?! Toen ik aankwam bleek het zwembad juist vandaag gevuld met -koud-water. En de trekkershutten waarvan sprake blijken wishfull thinking... Alleen een oude, achtergelaten, vooroorlogse caravan bleek beschikbaar. 
30 km gestapt, moe ...... Dus gelukkig met dit prehistorisch hotel.
In het pizzarestaurant van de camping kennis gemaakt met twee toffe nederlandse koppels.

Ik heb van de patron een fles Toscaanse wijn gekregen en zit nu buiten , in de donkerrode, ondergaande zon op het terras van mijn mufruikend 6 sterrend hotel na te genieten van een bijzonder mooie pelgrimsdag, te veel, te mooi om te beschrijven.