Toen ik gisterenmorgen naar de Post ging in Lindau Insel bleek er niets te zijn. Dus met een klein hartje dan maar naar de grote post van Lindau, wel een paar km vandaan maar gelukkig op de goeie weg naar Bregnez. Een 12 tal loketten, veel wachtende , maar met een indrukwekkende nauwkeurigheid had ik binnen een paar minuten mijn pakket met nieuwe wandelkaarten.
Brengenz ligt juist tegenover Lindau, mooi zomerweer, dus waarom zou ik de overzet niet nemen. Brutte pech, het vaarseizoen begint volgende week, bij het begin van het Paasverlof hier. Dus maar te voet en rond de middag Oostenrijk binnengestapt!
Het eerste wat me opviel is dat de wandelwegen niet meer in km worden aangegeven, maar in tijd, in minuten.
Na nog een uurtje stappen tijd voor de pick-nick, in een met gele bloemen bedekte wei me neergelegd en een dutje proberen te doen, maar er was iets dat me dwarszat, er ontbrak iets ??? ik probeerde te siësten maar bleef onrustig. Wat was er toch dat ontbrak ???
En juist toen ik waarschijnlijk dan toch een beetje in slaap was gesukkeld, plots was het daar !!!!! Daar was HET
De Koeien , de Oostenrijkse koeien met bel en al. En geloof me , toen ik me neervleidde in die wei waren ze er nog niet! Die boer heeft waarschijnlijk gewacht tot de eerste echte toerist zich in zijn wei durfde neerleggen om te siësten om zijn koebeesten met bijhorend geklingel los te laten. Gedaan met siësten maar mijn probleem was opgelost. Oostenrijk en zijn koeien !!! Hier wordt trouwens de gekende Milka chocolade gemaakt.
Vandaag de eerste regendag gehad, echt "bergweer " mistig, koud en regen. Maar ook dat is Oostenrijk. Ik heb wel wat moeten zoeken onderweg, om niet langs de drukke baan door het dal te moeten lopen. Opvallend was dat tot 3 keer toe , ik met mijn wandelkaart stond te zoeken ik telkens spontaan werd aangesproken en verder geholpen.
Vanmiddag toen ik toevallig langs een heel klein vliegveldje voorbijkwam en juist daar stond te zoeken kwam een man naar buiten, het regende en ik moest komen schuilen en een koffie drinken. Het was een piloot van kleine sportvliegtuigjes en zweeftoestellen. Hij vertelde me dat hij regelmatig naar België vloog, naar Zwartberg, waar blijkbaar een heel bekend vliegveldje zoals dit hier zou zijn en waar ze gekend zijn om het uitstekende onderhoud.
Hij vertelde me dat het weer de volgende dagen echt alle kanten uit kan, en dat de sneeuwkans vanaf 1000 meter heel reëel blijft.
Ik zit nu in de jeugdherberg van Feldkirch, een heel oud historisch gebouw , waar ik een piepklein kamertje heb gekregen met douche en wc in de kelder, een jeugdherberg uit de oude doos, charmant en gezellig.
Het wordt stilaan tijd dat mijn schoenen kunnen worden hersteld, want de hielen zijn zo goed als volledig weg, het wordt dus uitkijken in Bludenz naar een goeie schoenmaker, gelukkig heb ik reserve originele wisselstukken bij .
Heb zojuist in stad een Australische student ontmoet die een wereldreis maakt van 2 jaar, en overal waar hij komt probeert hij op een of andere manier geld te verzamelen om een volgend stuk te financieren, hier verkocht hij chocolade paaseieren aan voorbijgangers - en lekker waren ze ook -
Ik heb al gedacht om misschien aan de paus in Rome te vragen om medefinanciering van mijn tocht, 't is tenslotte een "pelgrimstocht " of misschien toch maar beter op Fransiscus van Assisi rekenen ?
|
