Wie zal zeggen of wat wij hopen bestaat? Het is ermee als met de wegen op aarde. Eerst zijn er geen wegen maar ze ontstaan als veel mensen in dezelfde richting gaan ( Lee Sjuun )
WER IMMER TUT WAS ER SCHON KANN,BLEIBT IMMER DAS; WAS ER SCHON IST (Henry Ford )
Een nieuwe pelgrimstocht EEN NIEUW JAAR... EEN NIEUWE TOCHT
07-04-2011
DAG 18 - ILLMENSEE (Höchsten)
Toen ik vanmorgen na een uurtje stappen, een man aansprak die hout aan het kleven was, moest ik absoluut binnen een koffie komen drinken. Het werd een zeer aangename, lange babbel - zijn vrouw was in een soort revalidatiecentrum - kaarten en planning werden bovengehaald. Hij is van de streek en drong erop aan een iets andere weg te nemen dan voorzien, weliswaar zwaarder, maar zoveel mooier, met als letterlijk -hoogtepunt "am hoechsten". Na een emotioneel afscheid en de beloft een kaartje te sturen vanuit Rome (deze keer heb ik wel het adres) op weg naar Hoechsten. Het was zwaar en vooral mijn linker scheenbeen doet soms echt pijn. Maar de beloning is navenant, een uniek uitzicht op de Bodensee en de Alpen, adembenemend. Met een Gasthof bovenop en een Zimmer. Zelden zo een mooie lokatie gezien en kunnen - mogen - meemaken. Hiervoor doe je dit een stukje. Een zeer gelukkige pelgrim, daar verder ligt Oostenrijk te wachten, EN het weerzien met Wiske en een deel van de familie.
Hierbij een foto met het zicht vanop mijn kamer. Hiervoor heb ik afgezien.
Reacties op bericht (3)
08-04-2011
wauw...
wauw dat is inderdaad een zicht meer dan de moeite waard om een beetje voor af te zien hoor peter pelgrim! Verzorg dat been toch maar goed zodat je de aankomende bergen in "bergeit-stijl" kan oplopen. Geniet van het mooie weer en knappe landschap en vooral van die talloze fijne ontmoetingen die jouw tocht eigenlijk nog het bijzonderste van al maken volgens mij. Spijtige dat we deze pelgrimstocht, de pelgrim (met baard?) niet kunnen komen begroeten maar ben er zeker van dat de energie van de kleinkinderen en het weerzien met mama en andere dochter en schoonzoon, je moed zullen geven om tot in Rome te geraken! Het ga je goed papa, wees voorzichtig en geniet!
08-04-2011 om 09:41
geschreven door Ilse
07-04-2011
Wat een pelgrim leiden of lijden kan
Hello Jos, ja vandaag heb je het getroffen zo te zien. Je lijkt ook steeds meer op de 'man-bijt-hond-pelgrim op weg naar compostella', als je vertelt over de mensen die je op je tocht tegenkomt en die je uitnodigen om een babbel en een koffie. Het is geweldig dat deze man je naar dit paradijselijk plaatsje leidde, want ik durfde je toch niet direkt daar naartoe sturen (je bent tenslotte op pelgrimstocht). Doch dat en het zoeken naar een slaapplaats, maakt je route naar Rome ook zo anders dan toen je naar Spanje trok, al was de passage door Frankrijk ook heel avontuurlijk. Ons doet het plezier dat je liefde voor de bergen terug naar bovenkomt, want het is toch een geweldige vakantiebestemming, zeker als de zon schijnt. En dat belooft voor later. Langs de andere kant is het wel een veeg teken dat je scheenbeen begint tegen te pruttelen. Het was vandaag wel klimmen naar "Hoechsten" en hopelijk zal de afdaling naar de Bodensee de volgende dagen je toelaten volledig te herstellen, voordat je in Oostenrijk opnieuw aan de klim in het Klein Walsertal moet beginnen (daar zijn de bergen een ietsje hoger). Hou je taai en geniet ondertussen van de geweldige natuur en het zonnetje. Groetjes van Elise en Eddy
07-04-2011 om 21:31
geschreven door Elise en Eddy
goe bezig
De foto waar je het over hebt, ontbreekt wel, maar je omschrijving spreekt boekdelen. Ik herinner me plots een duiding van Pastoor Vertonghen: "ontmoeten" is "ont-moeten". Niks is verplicht, niks "moet". Die "ont-moeting" die je had, leidde je weg van het pad dat je "moest" volgen... en doordat je jezelf die vrijheid toekende, heb je nu een onvergetelijke ervaring... Diep... al is het weer hoog op een berg...
07-04-2011 om 21:21
geschreven door Yves Goovaerts
GASTENBOEK
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Reizen, het is zijn hart losmaken van het anker der kleine vaart, om het vlot te laten geraken op de zeeën der wereldkaart. Het is zijn hart van het beminde losrukken, fier en onbevreesd, om het schoner nog weer te vinden dan het ooit is geweest. (Berus Aafjes. een voetreis naar Rome)
